De grotten van Saint-Remacle

Ik heb een beetje nood aan schone natuur en rust, maar bij gebrek daaraan zal ik nog maar eens een wandeling bloggen die we afgelopen paasvakantie deden. Van zodra we ons Paula verhuren ga ik een mapje voorzien met al de wandelingen die we zelf echt fijn vinden (en die hier al op de blog kwamen) met een QR-code zodat je die kan inladen op je smartphone ofzo. Avontuurlijke mooie wandelingen van 15 km heb je met hopen, maar leuke bescheiden 5km-wandelingen met (kleine) kinderen zijn een pak moeilijker te vinden, vandaar dat het me wel leuk lijkt die daar te bundelen.

Degene die afgelopen vakantie het leukst was, was die naar de grotten van St-Remacle. Een geweldige wandeling, 5 sterren als je ze al zou kunnen quoteren. Schone natuur, prachtige vergezichten, een snuifje geschiedenis, wat avontuur en opnieuw niet erg lang. Het is straf dat we deze nooit eerder deden, maar misschien nog straffer dat we niet eens weet hadden van de grotten aangezien ze echt niet ver van Paula liggen.

DSCF6463DSCF6468DSCF6488

DSCF6496   DSCF6500 DSCF6504   DSCF6505

DSCF6510 DSCF6519   DSCF6525   DSCF6527   DSCF6535 DSCF6558

Het begon al bij het eerste wegje dat we moesten inslaan, amper echt een weg te noemen, maar wel feeeriek, bloesems langs beide kanten, een veldweg die naar beneden kronkelt. Het is af en toe een beetje pittig, vooral als je na een tweetal km naar het point de vue wil klimmen maar eens boven heb je een prachtig zicht en is het een ideaal punt om zelfs te picknicken. Let wel op de kinderen, het is niet zo dat ze onmiddellijk een duikvlucht kunnen maken, maar een durfal denkt af en toe meer te kunnen dan daadwerkelijk het geval is 🙂
Op hetzelfde punt als waar je naar boven kan voor een point de vue, kan je ook een paar 100 meter naar beneden voor de grotten (gewoon de pijltjes volgen). De grotten (7e eeuw) zijn door de mens uitgehouwen in een steile rotswand aan de oevers van de Semois.  De legende zegt dat St Remacle, de apostel van de Ardennen, hier met zijn ezel als een kluizenaar leefde dankzij giften van inwoners uit de buurt. Er hangt nog een heel verhaal aan vast met de duivel en een wolf, maar dat lees je hier.  In elk geval waren de grotten interessant genoeg voor koninklijk bezoek ooit en natuurlijk kan je hier ook een cache oprapen; Altijd plezant!
Hierna wordt de wandeling best een beetje avontuurlijk omdat de weg redelijk ondoordringbaar is geworden, maar volg gewoon strak de GPS en het plannetje en vroeg of laat kom je wel terug op een gewone weg uit, aan water wat altijd plezant is. Eens daar, kan je alleen nog maar naar boven wat voor een lange klim en pijnlijke kuiten achteraf zorgt! Een van de leukste wandelingen die we ooit deden en een absolute must-do daar in de buurt van Bertrix.

5 reacties

    1. Voor zover ik me kan herinneren niet of toch niet heel duidelijk, want we zijn zelf fout gelopen ergens, Er zijn wel pijltjes naar de grotten enz, dat wel.

Altijd fijn om iets te horen!