We zijn relatief lang van de slijmhype gespaard gebleven maar ineens was het daar en had de wederhelft het lumineuze idee om het thema ‘slijm’ te opperen voor het kindjesfeest van Bob, kwestie van het dan ineens maar goed te doen, moet ie gedacht hebben. Ik hou zelf ook wel van een uitdaging dus wou gerust het risico lopen dat we een bende vijfjarigen van onze vloer zouden moeten schrapen als het slijm zich vanzelf zou vermenigvuldigen. Het enige probleem was dat kinderen van vijf aka kleuters het niet altijd zo nauw nemen met hun persoonlijke hygiëne, want waar ze ook met hun handen zitten, de kans is groot dat ze die, luttele momenten erna, toch gebruiken om een mondonderzoek te doen, maw ik wou een eetbaar slijm maken, zonder alle obligate chemische producten waardoor het ook nog eens supermakkelijk afwasbaar is met gewoon wat warm water #winwin
We vonden een recept met marshmallows in het grote slijmboek dat in onze kast was beland nadat de man daar zelf enthousiast in was beginnen bladeren (je ziet wie er hier in huis eigenlijk stiekem slijm wou maken ;)). Het plan was om het sowieso op voorhand te testen, maar haha <who are we kidding> ons eerste probeersel was rechtstreeks in de handen van een 5-jarige die niet de onze was, dus wat een geluk dat het recept een voltreffer bleek te zijn.
Nodig
- Zak kleine witte marshmallows (je weet wel, die ze soms in de warme choco doen)
- Maiszetmeel
- Zonnebloemolie voor koude bereidingen
- Kleurstoffen
Doen
- De marshmallows in kleine porties laten smelten in de microgolfoven op lage stand, per halve minuut
- Kleurstoffen bijdoen
- Beginnen kneden
- Olie toevoegen om het minder plakkerig te maken
- Maiszetmeel toevoegen om er een massa van te maken
- En blijven kneden én een goede balans zoeken tussen de olie en het maiszetmeel totdat je een substantie krijgt waarmee je kan spelen
- Niet stressen dat de helft van het mengsel sowieso in de kindermond belandt
Praktisch heb ik iedereen een grote plastieken doos gegeven (zo van die 3l ijsdozen waar mijn grootmoeder er tientallen van in de kast heeft staan en me onlangs een hele stapel meegaf, kwam dat dus goed van pas, danku oma!) en een vork. De tafel werd (zoals bij zowat elk feestje) bekleed met toile cirée en ik heb mezelf bezig gehouden met het uitdelen van gesmolten marshmallows, kleurtjes, olie en maiszetmeel (en veel foto’s getrokken). De wederhelft en de geweldige babysit die altijd komt helpen hebben nadat de kinderen het moe waren verder gekneed zodat iedereen eigenlijk één grote brok kneedbare marhsmellow in een zakje mee naar huis kon nemen.
Zoals de traditie wil maakte ik een groepsfoto om mee te geven én voorzag ik slijmerige kleurplaten om in te kleuren. We aten erna spaghetti met balletjes (ahja, als de zus dat deed, de kleinste ook natuurlijk) en een slijmcakeje als dessert.
Natuurlijk kwam er ook een tekening op het raam en aangezien ik wel fan ben van eenogige slijmerige monsters plakte ik nog wat wiebeloogjes op de uitnodiging. Succes verzekerd!
En zoals altijd genoot ik van de blije jarige, want echt het is altijd zo schoon om ze zo te zien genieten en het besef groeit – met onze bijna elfjarige in huis – dat hoe druk zulke feestjes ook zijn, daar echt wel een limiet op zit en dat je die sneller bereikt dan je op voorhand beseft… maarja, zoals altijd was ik – heel eerlijk – naderhand ook wel content als iedereen weer naar huis was 😉
