Klaar om te koken

Er liggen nog zoveel schrijfsels te wachten om geschreven te worden: over marmelade & pie van moemoe, over eigen chocolate nut cookies, over verjaardagsfeestjes, over veggie bolognaise sauzen… en nog honderd én één andere ideeën die iets minder kant & klaar zijn maar die al wel in mijn hoofd zitten… maar het is allemaal een beetje hectisch de laatste tijd door de b&b, door kindzorgen en daar bijhorende afspraken, door dingen die afgewerkt moeten worden op school, door geweldig leuke avonden zoals de show van Herman Van Veen (een must do, genoten van het begin tot het einde) maar vooral door Paula. Wie me een beetje volgt op instagram – soms vraag ik me weleens af of hier echt heel veel andere lezers zijn of dat dat echt bijna één op één is – weet dat we de laatste tijd veel vaker de trip naar beneden ons land maken en dat daar een goede reden voor is: binnen een dikke week zetten we er ons bedje op én daar komt veel meer bij kijken dan verwacht. Het is op dit moment een leeg huis: er staan geen bedden, geen tafel, geen stoelen, geen zetel om in weg te kruipen, we hebben daarnaast ook geen hout voor de nog te installeren stoof, we hebben geen flauw idee hoe de inhoud van de dozen eruit ziet na elvendertig keer verhuisd geweest te zijn en duidelijk krom staan van het vocht (oh ik hoop dat alle stafkaarten en wandelboeken, gezelschapsspelletjes en hier en daar toch wat glazen, bestek en servies het overleefd hebben) en hebben we – wij die zo goed floreren tegen deadlines – misschien toch wel wat te weinig lege gaatjes om alles in orde te brengen voor we er met de kinderen zullen overnachten… maar, één grote maar, de vloer is ondertussen gegoten en we hebben ook een keuken, twee dingen waarvan we absoluut niet wisten hoe die zouden uitdraaien maar waar we gewoon vlinders van in de buik krijgen. Kijk vooral zelf!

DSCF5277 DSCF5191 DSCF5195 DSCF5197 DSCF5215 DSCF5232 DSCF5225 DSCF5221 DSCF5199

En ja hoor de kinderen waren er bij, maar hoe beter het weer buiten, hoe minder graag ze binnen zitten 🙂 Perfecte kinders voor ginds dus, want ja soms kriebelt het harder dan gewoonlijk om toch een definitieve oversteek te maken.

2 reacties

    1. Merci! De trap is ‘gewoon’ mee gegoten in het materiaal van de vloer, geen idee hoe ze dat gedaan hebben met die opstaande kanten maar het is hen wel gelukt!

Altijd fijn om iets te horen!