#ouderzonden – druk op de kinderen? (29/40)

acedia

Voor meer info ivm met deze blogchallenge, klik hier!

Hoe ga je om met de druk die van jongs af aan op kinderen (en dus ook hun ouder(s)) gelegd wordt. Doe je mee aan de ratrace of ben je meer manana manana?

Niet, ik doe niet mee aan die race, ik probeer echt geen druk op de kinderen te leggen, op geen enkel vlak, niet op school en niet bij de hobby’s. Ik ben daar zelf nogal gevoelig aan en eigenlijk zie je dat best vaak gebeuren: ouders die alleen maar goed willen doen en toch kinderen die compleet verkrampen. Het is zonde én niet dat ik nog nooit druk heb gelegd, ongetwijfeld wel, maar ik probeer daar echt op te letten hoewel stimuleren, aanmoediging en druk soms nogal in elkaar vaarwater zitten.

Voor school bijvoorbeeld moeten de kinderen natuurlijk hun huiswerk maken, dat doen ze onder ons toezicht en we proberen hen aan te moedigen om dat zo zelfstandig mogelijk te doen én zelf hun leren in handen te nemen, voor ons zijn goede punten een bijzaak. Het is natuurlijk ongelofelijk gemakkelijk om zoiets te zeggen als de kinderen goed scoren maar toch lukt ons dat ook als er een van de kinderen duidelijk een probleem heeft en met een tekort naar huis komt. We schieten dan echt niet in een kramp én maken daar absoluut geen drama van waardoor ze dat ook gewoon durven vertellen tegen ons. De man had het daar in het begin een pak moeilijker mee, een beetje competitie is hem niet vreemd, maar dat heb ik hem gelukkig snel kunnen afleren 😉 Ons motto is altijd ‘je best doen’, niet om ‘de beste te zijn’ dus in de toetsenperiodes worden er geen vele uren extra gespendeerd aan herhaling en tijdens de vakanties wordt er niet extra geoefend, vrijblijvende oefenbundels die van school mee komen worden daarom ook steevast verticaal geklasseerd, vakantie is vakantie én we vinden het gewoon erg belangrijk dat ze zich echt kunnen ontspannen. We gaan ze natuurlijk niet tegenhouden als ze zelf nog wat willen oefenen maar dan komt het echt van hen en dan is dat volgens mij ook ok.

Ook op vlak van hobby’s doen we het net zo, ze hebben wel genoeg hobby’s, daar niet van, maar ze bepalen wel compleet zelf wat ze willen doen en hoe ver ze erbij willen gaan, een hobby is een hobby en daar moeten ze vooral heel erg blij van worden. De goesting en het spel zijn daarbij zo ongelofelijk belangrijk. We schrijven ze om die redenen ook niet in bij het conservatorium, geen tweede school aub, als ze graag muziek willen doen, zoeken we andere kanalen. Als muziekschoolkind (9 jaar viool, serieus) kan ik bevestigen dat je echt geen samenzang, melodisch of ritmisch dictee én extra examenstress nodig hebt om een muziekinstrument te leren bespelen. De goesting en de wil om iets te kunnen moet er zijn, anders zijn het veel verloren uren en liggen die instrumenten na de schoolperiode al heel snel stof te vergaren op de zolder. Ze kiezen hun hobby’s elk jaar opnieuw dus echt zelf en we verwachten natuurlijk wel wat inzet, als het wat kouder is én ze hebben geen zin in de KSA, doen we ze gewoon een extra trui aan, maar als ze nog maar stress krijgen bij het denken aan een schermtornooi gaan we ze echt niet inschrijven en wat pushen.

We zijn met heel dat verhaal heel bewust beginnen omgaan toen we bij de oudste in de kleuterklas al merkten dat hij het moeilijk had met fouten maken en daar soms op blokkeerde. We wisten toen dat we dat echt niet in de hand mochten werken. Hoe vaak we sindsdien al gezegd hebben ‘niemand kan alles goed, maar iedereen kan wel iets goed en fouten maken mag/moet’ kan ik allang niet meer tellen 😉 maar echt serieus, het leven wordt nog moeilijk, stressy en druk genoeg, waarom zouden we daar nu al mee beginnen?

En om af te sluiten nog een super interessante Pano reportage:

Dit waren mijn ouderzonden, we hebben ze alle 7 ondertussen gehad, heel leuk om er zo eens over na te denken dus dankjewel aan de initiatiefnemers!


02-40dagenbloggen

Ik doe mee met 40 dagen bloggen, meer info hier en alle deelnemers vind je hier en ondertussen zitten we aan bericht 29! 

8 reacties

  1. haha, super herkenbaar: vakantie is vakantie !
    hier geen druk vanuit school (steinerschool), maar dan wel een kind dat grààg wat meer druk had en we dus inschreven in conservatorium. bij de strengste leraar 🙂 en zoonlief GENOOT ervan, echt …

    whaw, een violiste ben je dus ook al !

    en over de oma … ik kon er niet veel aan toevoegen vond ik, maar het was zo mooi, zo moedig om te doen/delen … Loslaten is altijd al moeilijk vind ik, maar in dezer …
    keep up !

    1. Ohja, als ze dat echt willen zo een serieuze muziekopleiding gaan we dat hier zeker niet weigeren, maar voorlopig geen gegadigden! Een violiste zou ik mezelf trouwens niet echt noemen aangezien de viool al minstens 10 jaar onaangeroerd boven op de kast ligt 😉
      En merci, het besef van loslaten maakt het miss nog het meest lastig.

  2. Hier ook een bewuste keuze om de dochter geen druk op te leggen bij de hobby’s. Ik heb zelf lichtjes aangestuurd op recreatief ropeskipping ipv competentie en sta nog steeds volledig achter die keuze. Nu blijft ze immers al zes jaar 2x in de week springen met veel plezier en is er toch geen stress. Competitiespringers mogen liefst niet afwezig zijn want dan kan de rest van het team niet verder (beetje zoals keurturnen, daar kan je ook niet zomaar iemand laten inspringen).
    Muziekschool om dezelfde reden niet opgedrongen (en ze hoorde teveel ‘moetjes’verhalen van de vriendinnen en daarom wou ze het zelf eigenlijk ook niet, maar sinds dit jaar zingt ze wel mee in het schoolkoor en dat is ook fijn).

    1. Moest ik echt merken dat ze willen doorgroeien dan zou ik daar voor een stuk wel in meegaan denk ik, maar voorlopig hier ook van al die dingen niet. Het is echt zo belangrijk dat ze het niet als een ‘moeten’ aanvoelen he!

  3. Herkenbaar natuurlijk ☺️ maar zo waar eigenlijk..ik hoop echt dat we het binnenkort ook een beetje ok aanpakken met toon op school en dat we ons zeker niet laten beïnvloeden door de moedermaffia of gewoon door alle wellicht goed bedoelde maar zeer irritante tips en trics 😉 daarom toch al een bewuste keuze om hem in te schrijven in een klein schooltje waar net niet iedereen van in de straat heen gaat 😉

    1. Maar jullie gaan dat goed doen! Serieus! Gewoon je gevoel volgen, en dat heb je al gedaan met het schooltje dus 👍 (en moedermaffia LOL 😂😂)

Altijd fijn om iets te horen!