Roadtrip Wales

Een aantal jaren geleden waren we gastgezin voor een koppel uit Wales bij het bonheidansfestival. Dat klikte geweldig goed en we spraken af om elkaar later nog te bezoeken, want Wales is tenslotte niet zo heel ver weg. We deden er echter vier jaar over om eindelijk de oversteek te maken, maar het weerzin was fantastisch, alsof we elkaar nog maar net ‘gisteren’ hadden ontmoet, het is ongelofelijk hoe vijf dagen intensief samenleven genoeg bodem geven voor schone vriendschappen. Hoewel we de oversteek voor hen maakten en niet goed wisten wat te verwachten van Wales, genoten we ook met volle teugen van dat mooie land dat ontzettend veel te bieden heeft, iets wat we op voorhand niet echt hadden verwacht.

Praktisch

• We trokken 11 dagen rond in Wales, met de auto en de tent. Hoe dat kamperen liep lees je hier, maar eigenlijk was dat een prima combinatie, natuurlijk zou een camper helemaal geweldig zijn, maar die tent vonden we ook echt heel tof om te doen.
• Het is links rijden daar, als ik de man mag geloven valt dat best mee eens je eraan gewoon bent. We hebben ons maar één keertje verraden als toerist (buiten die nummerplaat dan, ok) toen we in een smalle steeg naar rechts uitweken.
• De pubs stoppen om 21 uur met het serveren van eten, op zich hebben we daar meestal geen last van, maar eens je aan het rondrijden bent en een kampplaats zoekt kan dat soms tegenvallen!
• Al onze kampeerplekken waren tussen de 20 en 30 pond (omgerekend 22 en 33 euro), ik heb geen idee of dat veel is wegens te weinig ervaring, maar ze waren allemaal behoorlijk goed uitgerust en op eentje na (in Snowdonia) waren de douches inbegrepen.
• Welshmen zijn heel behulpzaam, vriendelijk, rustig en grappig, de ideale gastheer/-vrouw op je reis.
• De Welshe kilometers of beter miles gaan traag, hou hiermee rekening als je rondrijdt, maar tegelijkertijd is Wales ook echt klein, dus een uur of twee rijden brengt je al best ver, eigenlijk is Wales een beetje Schotland op zakformaat, je hebt er één lange mooie kustlijn, de bergen en de kastelen, weliswaar allemaal minder ruw, maar het is er wel.
• In de UK starten de zomervakanties later dan bij ons, dat is iets wat wij niet wisten maar wat een geweldig pluspunt was!
• Al onze highlights staan in de onderstaande Google map: blauw voor hotspots, geel voor lekker eten/drinken en groen voor onze kampeerplekken!
• Er zitten midges in Snowdonia, vergeet alles wat je ooit heb geleerd over muggen, want midges zijn de hel, zeker met kinderen. Het beste dat je kan doen is ter plekke middeltjes kopen want die werken echt goed!
• Wij namen de eurostar om ons over te zetten, dat is echt super makkelijk en je bent op 45 minuten over, maar ik denk dat de boot wel wat goedkoper is en op zich ook wel een hele belevenis.
• En tot slot, de vlag van Wales is een draak, als je daarmee kinderen niet overtuigt (of jezelf) van een geweldige bestemming weet ik het eigenlijk ook niet meer.

Onze trip

Alles van onze reis is pas beslist toen we in Wales waren, we hadden geen flauw benul op voorhand wat we zouden doen, hadden voor het eerst eens geen Trotter bij, enkel het boek dat ik eerder kocht (Take the slow road) wat me trouwens wat tegenviel maar met dank aan de tips & notities van Rachel, Steven en Ann maakten we er onderstaande trip van. Campings vond ik via het boek dat ik mee had, TripAdvisor of gewoon Google. Ik kan me niet ontdoen van de gedachte dat ik het op voorhand echt niet beter had kunnen plannen!

Gower, 3 dagen

Onze vrienden wonen op het schiereiland Gower, wat een ongelofelijk mooi en een weinig toeristisch stukje Wales is, met mooie baaien zoals Three Cliff Bay waar ze niet veraf wonen. We hadden prachtig weer en op onze eerste dag gingen we samen naar het strand dat we vanuit onze kampeerplek konden bereiken via een idyllisch bos met liaan waarop iedereen zich een beetje Tarzan voelde. We doken het water in maar genoten vooral van de rust op het zo goed als verlaten strand waar je ’s avonds gerust met wat aangespoeld hout een vuurtje mag stoken.

Het beste ontbijt van onze reis aten we in Pennard Stores & Post Office, een aanrader door de kokkels en het zeewier maar ook door de koeien die daar gewoon over het parkeerterrein lopen.
Een leuke uitvalsbasis is Mumbles, een kleine levendige stad, waar ze lekker ijs verkopen en fijne plekken hebben met lekker eten zoals de Croeso Lounge dat in geen enkele grotere stad zou misstaan. Mumbles heeft ook een leuk klein kasteel en dat is echt de moeite waard om te bezoeken.

We gingen in Gower ook nog aardbeien en frambozen plukken (altijd tof) én leerden dat de cream in ‘strawberries & cream’ niet opgeklopt wordt. Van hieruit trokken we ook naar een dinopark in Brecon Beacons, iets wat we vooral deden voor de kinderen maar waar ook grotten bleken te zijn die ons allemaal met verstomming sloegen, kijk voorbij de plastieken beesten en geniet van de waterval in de majestueuze grot! Als je dan toch daar bent, kan je even goed met een ommetje langs Penderyn Distillery voor gin, maar om Merlin te proeven en een fles mee naar huis nemen.

Pembrokeshire, Saint-Davids, 2 dagen

Op onze weg naar boven, passeerden we Kidwelly Castle, een mooi degelijk kasteel dat goed bewaard is gebleven.

Daarna reden we door tot Saint-Davids, een mooi stadje met een indrukwekkende kathedraal, dat daarnaast ook leuke pubs en restaurants herbergt.

We zaten daar op een prachtige kampeerplek die blijkbaar erg gegeerd is. Het devies luidt om op tijd te komen of een plek te reserveren, maar bij ons was dat niet nodig en we konden zonder problemen nog een plekje uitzoeken op het onderste terrein dat uitkijkt op een prachtige baai en hadden zodoende breakfast with a view. Vanuit de kampeerplek kan je inpikken op het Pembrokeshire coast path  of naar het baaitje onderaan trekken voor een dagje op het strand. Het is pas sinds Wales (godbetert Wales?) dat ik echt van een dagje aan het strand kan genieten, de natuurpracht en de rust zitten daar voor veel tussen denk ik!

Ceredigion, Aberaeron, 1 dag

Op aanraden van onze vrienden stopten we in Aberaeron, een kleurrijke mooie kustplaats aan Cardigan Bay met heerlijk eten in de Harbour Master (het water komt me nog altijd in de mond bij de gedachte aan de pasta met look en krab) (je kan hier trouwens ook logeren). We namen de verre camping met opnieuw toegang tot het (keien)strand waar we ’s avonds laat hotdogs maakten en de zon zagen zakken in de zee.

Een andere reden om in Aberaeron te blijven zijn de dolfijnen in het naburige New Quay die behoren tot – volgens de brochure – Europa’s grootste tuimellaarsfamilie. Je kan perfect aan de kade blijven staan (een goeie plek is achter de hooggelegen visfabriek) en ze dmv een verrekijker spotten, maar wij namen een boottocht die ook langs de kustlijn voer en vogels spotte. We zagen effectief meerdere dolfijnen en waren allemaal dolenthousiast (is dit ook echt Wales? Ja dus), op ons Mies na die dacht dat ze ze zou kunnen aaien, wat dus voor alle duidelijkheid niet het geval is, daarvoor moeten we naar meer tropische oorden vermoedelijk.

Snowdonia, 3 dagen

Na de kust besloten we om Snowdonia binnen te rijden en kwam ik uit op een kampeerplek die ooit werd benoemd tot één van de “50 Best Campsites in the World”, of dat effectief het geval is, laat ik in het midden maar we kunnen alleen maar beamen dat het een fantastische plek was, midden in Snowdonia, tussen de bergen, een perfecte uitvalsbasis voor trekkings met schapen die rond de tent wandelen en mogelijkheid tot kampvuurtjes waardoor we tijdens een heldere nacht meerdere vallende sterren zagen.

In Snowdonia deden we twee trekkings, eentje vanop de camping zelf en een andere aan en rond Lyn Idwal waarvoor we met de auto wat dichterbij reden om de kilometers in de benen van de kinderen te sparen, maar die eigenlijk wel te doen was vanuit de camping zelf. We kochten een stafkaart in een kampeerwinkel  en stippelden op die manier de routes uit. De Snowden zelf werd ons afgeraden wegens te druk, maar is blijkbaar wel goed te doen. Je kan ook ‘vals spelen’ en een treintje nemen, maar die zijn naar het schijnt best duur en moet je goed op voorhand reserveren.

Een leuk stadje in Snowdonia vonden wij Beddgelert (waar je ook de trein naartoe kan nemen, moet een prachtige rit zijn zo door Snowdonia), met een sinistere legende  maar ook lekker ijs bij Glaslynen en heerlijk eten bij Hebogs (opnieuw water in de mond bij de ‘braised beef steak’)(ja, als je hier al effe meeleest weet je dat eten bij ons belangrijk is 😉)

Bij het verlaten van Snowdonia trokken we nog even naar boven, passeerden we Pen-y-Pass en trokken we naar Caernarfon voor wederom een kasteel, maar het bleek ook een verrassend leuk stadje te zijn.

 

Aangezien we toch in de buurt waren brachten we ook een bezoekje aan het treinstation van Llanfairpwll­gwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch, dat de op één na langste plaatsnaam ter wereld draagt (absoluut geen must, maar eens in de buurt…)(voor de geïnteresseerden: de langste plaatsnaam ligt in Nieuw-Zeeland).

Usk, 1 dag

Op onze voorlaatste dag kregen we ineens een regenbui op ons dak, dus trokken we naar beneden en reden alvast 300 km om in Usk te belanden aan een camping naast een kasteelruïne waar de kinderen voor het donker niet meer uitkwamen. Even leek het alsof de camping gesloten was, maar een telefoontje later kwam de eigenaar aangelopen, betaalden we hem 20 euro (wegens geen ponden meer), bracht hij ons hout en zette hij de verlichting van de goed uitgeruste buitenkeuken aan. We konden ons geen betere laatste slaapplek dromen.

’s Anderendaags trokken we naar huis, maar niet voordat we een bezoek brachten aan het nabijgelegen prachtige Tintern Abbey!

Wij gaan sowieso terug naar Wales, in de eerste plaats om onze vrienden te bezoeken, maar ook om ander moois te ontdekken want Wales heeft echt ontzettend veel te bieden en wij zijn er weer maar eens een stukje van ons hart verloren!