Van moodboard naar plan

Ik kreeg een enthousiast mailtje binnen via de blog over ons Paula, met welke architect we hadden samengewerkt en bedacht me dat ik dat nog altijd niet gedeeld heb, ook niet het verhaal over hoe we bij hem kwamen.

Toen we een paar jaar geleden (zomer 2013) besloten om Paula te verbouwen begon de zoektocht naar een architect. Initieel waren we van plan om het gewoon een beetje op te knappen, zelf, maar dat plan werd snel van tafel gezwierd aangezien geen van de kinderen toen (6/4/2/0,5 😉) echt al bekwaam waren om met hamertje en beiteltje aan de slag te gaan, dus lieten we een eerste meetstaat maken door het bureau waarmee we heel fijn hadden samengewerkt tijdens onze Mechelse verbouwing, maar de afstand en de prijs van wat wij zagen als opfrissingswerken strooiden roet in het eten en dus lieten we het weer effe allemaal varen.
In de zomer van 2014 zat ik er zo compleet onderdoor dat we onze rondreis door Estland, Letland en Litouwen annuleerden en onze heil zochten in een paar weken Paula. Het was toen daar dat we beseften dat we het echt wel nieuw leven wouden inblazen én niet zomaar een beetje wouden opknappen. Heel toevallig verscheen op dat moment een artikel in de krant van een zekere Julien Deom, een jonge architect die op nog geen 10-15 km van Paula woonde (met dikke merci aan den opa die ons op dat artikel wees) en een knappe verbouwing had gerealiseerd. We waren eigenlijk onmiddellijk gecharmeerd door zijn stijl én spraken een eerste keer af. Op zijn vraag maakten we een uitgebreid moodboard met wat we allemaal wouden en hoe wij het zagen om daarna een heel aantal maanden te wachten op plannen, maar geduld is een schone zaak en toen we de eerste plannen zagen, zat het er meteen boenk op. Als ik vandaag dat moodboard nog eens opendoe ben ik nog steeds verbaasd hoe goed dat vertaald werd in de plannen (de laddertjes, de mezannines, strak maar warm, lucht en licht, het grote zitraam….) én als ik de oorspronkelijke plannen bekijk, dan ben ik echt ongelofelijk blij te zien dat het echt helemaal geworden is hoe wij dat allemaal (ondertussen een paar jaar geleden al) zagen.
Hij deed dat ongelofelijk goed, ‘de Julien’, zo goed zelfs dat we wel heel graag zouden bouwen met hem, daar zo ergens onder de taalgrens…. dromen, ge moet ze blijven hebben, toch?

Ohja, bouwen met een Waalse architect is dus in’t Frans te doen, chance dat de wedehelft z’n Frans een pak beter is dan dat van mij 😉

Onze eerste virtuele plannen:

Nu ik de foto’s zo eens terug bekijk, ga ik eens foto’s trekken vanuit dezelfde hoeken en die eens naast elkaar leggen, samen met de échte voor-foto’s, lijken me precies wel een paar leuke posts, so stay tuned 🙂

Ja, je ziet het, ik heb geen zin meer om te verbeteren, de punten van het examen zijn zo slecht dat ik effe gewoon iets helemaal anders moest doen 😉