Ondertussen zitten we al weer een paar dagen bij ons Paula en heb ik alvast 5 (!) geweldige wandelingen om over te bloggen, maar doordat ik geen zin heb in gefoefel met foto’s spaar ik die op en haal ik er eentje vanonder het stof nu we weer zitten te wachten op wat werkvolk, niet geheel toevallig door Veerle die me er gisteren om vroeg: de veggie spaghetti bolo.
Als er één gerecht is dat eigenlijk makkelijk kan omgezet worden naar een vegetarische variant is het wel spaghetti bolognese. Het was in elk geval voor mij de stap naar meer vegetarisch koken, zonder dat ik daarvoor te veel moeite moest doen én nog belangrijker zonder dat iemand het echt merkte. Vegetarisch koken – heb ik ondertussen gemerkt – is toch wel een hele nieuwe keuken. Je kan natuurlijk wel veggie burgers eten, maar niet altijd, of zoals eens vriendin ooit zei ‘je bent die salades geitenkaas zonder spek op den duur echt wel beu’. Het vergt gewoon best wel wat inspanning om echt degelijk vegetarisch te koken, want vlees+groenten+aardappelen zit gewoon ingebakken, dus daarmee waarschijnlijk dat iets als een pastasaus gewoon makkelijker omgezet kan worden.
Het grappige aan bolognese saus is dat die echt bij iedereen anders is (én dat iedereen de zijne het beste vindt :)) ondanks het feit dat de originele alleen bestaat uit gehakt, ui, selder en wortel.
Mijn originele bolognese bestaat uit meer groenten met nog prei en paprika, maar als ik een veggie variant maak, doe ik één van de volgende dingen:
- nog meer groenten: courgetten, champignons en al de overige groenten die nog in de koelkast liggen zoals een stukje aubergine bijvoorbeeld.
- quorngehakt: gewoon je gehakt vervangen door quorngehakt en samen met je uitje als eerste aanstoven.
- met linzen naar het recept van Jeroen Meus, maar dan heb je een pak meer geduld nodig: eerst de linzen lang genoeg laten werken, dan lang genoeg in de oven steken en dan best wat meer vocht toevoegen, anders wordt het een beetje een droge boel, maar wel lekker, dat wel!
Spaghetti bolo, veggie of niet, het blijft gewoon één van die dingen die ik onder comfortfood catalogiseer, ook in ons Paula, waar dat als allereerste gerecht toch maar mooi uit de keuken kwam.
