2024 was vol, een beetje te vol als ik eerlijk ben, niet alleen omdat we het zelf belachelijk vol hebben gestoken, maar ook omdat het gewoon op (te) veel fronten wat stroef loopt. Ik werd er in elk geval heel erg moe van, een beetje te moe zelfs, maar dat neemt niet weg dat er in 2024 ook echt heel veel leuks gebeurde én dat ik daar alleen maar dankbaar om kan zijn ❤️
Swat, een overzichtje dus van de 24 beelden van 2024:
(van links naar rechts, en boven naar onder)
- We vierden het leven, meermaals, want we weten maar al te goed dat het allemaal in een klein hoekje zit. Samenzijn is het allerbelangrijkste én dus klinken we heel bewust elke keer we kunnen én doen elke dag nog steeds ‘het leukste van de dag’, een aanrader, serieus.
- Samen (nieuwe) dingen doen, dat is waar iedereen hier altijd blij van wordt, in deze foto gingen we voor het eerst met ons zessen eens lasershooten, gelukkig neem ik steevast de rol van verliezer op mij, anders zouden die nieuwe dingen nooit zo gezellig blijven 😉
- Ik trok met mijn data-studenten van Thomas More naar Charleroi voor een 3-daagse bootcamp (en Français!)(haha, ik dacht dat mijn Frans – door ons Paula – wel ok was, maar er is een erg groot verschil in broodjes bestellen en conversaties voeren). Het is geweldig om als opleidingscoördinator zulke dingen te kunnen organiseren én het is nog plezanter als je de juiste mensen tegenkomt met wie je dat kan doen. Maar los daarvan, werkte ik gewoon echt te veel afgelopen jaar én werd alles wel heel zwaar door te veel gedoe. Ik heb wel terug aan de alarmbel getrokken want ik wil het echt niet meer zo, maar afwachten hoe het 2e semester loopt.
- Een foto om me eraan te doen herinneren dat zwemmen echt tof is én dat we dat veel te weinig doen, dit is er eentje van met de verjaardag van de man, altijd wel leuk om dan onderwaterfoto’s te nemen.
- Er was afgelopen jaar ook gelukkig tijd voor familie en vrienden, te weinig, maar er waren gelukkig wel hele fijne momenten. Ik/wij had(den) hele fijne koffie/wijn/wandel/cava/diner-dates met vrienden (merci vriendjes!) én we gingen met de familie ook nog eens samen op lang weekend (merci oma & opa!)
- We deden heel wat musea afgelopen jaar, hier in het KMSKA, het oude speelgoedmuseum (pure nostalgie), Museum voor Kunst & Geschiedenis (enorme aanrader) in Brussel, het MIMA (dat nu jammer genoeg gesloten is), het iMAL (leuk voor ons als techneut), museum Voorlinden, Escher in het paleis, Dossin kazerne (spraken er ook een naam in)… We hebben sinds 2 jaar een museumpas én die proberen we echt goed te gebruiken. Los daarvan is er geen enkele winkel zo leuk als de museumshop, dat ook!
- De man én ik op stap (werkelijk nog altijd zo dankbaar dat dat gewoon kan) als de kinderen op …
- … kamp of weekend zijn met de KSA zijn (merci KSA!), vanaf september is de oudste er ook aspi-leiding en dat brengt– raar maar waar 😉 – ook voor de ouders weer een beetje meer werk met zich mee.
- We speelden meer dan eens een spel, en ontdekten het geweldige ‘Secret Hitler’, een absolute aanrader voor al wie houdt van weerwolven (min 5 spelers!)
- Het is zo een privilege om de kinderen te zien opgroeien én zo schoon als ze zelf trots zijn op hun werk, dit is een zelfportret van Jan én nog steeds onder de indruk als ik het zie.
- We maakten een roadtrip door Slowakije en Griekenland, allebei prachtig, we genoten zo hard van de natuur, de cultuur, het samenzijn…. Ik weet niet of we dit jaar (met de nakende verhuis) weg zullen gaan dus genoten we dan maar dubbel zo hard vorig jaar.
- Ik ging naar WIPSCE congres in München, één van de voordelen sinds ik op KU Leuven werk is dat ik mee ‘mag’ (absoluut niet vanzelfsprekend) naar congressen rond informatica onderwijs waar ik altijd opgeladen van terug keer.
- Onzen Bob studeerde af aan het lager! We deden heel wat opendeurdagen om een middelbare school te kiezen én natuurlijk koos hij een andere school dan de rest 😉 ahja.
- Een rijtje waarin onze tijdelijke extra ‘zoon’ Théo mee in beeld komt. Via de hogeschool zocht ie (als Waalse student) een plek om 2 weken te verblijven én wij zagen dat dus zitten… (ja, ge hebt permissie om nu met je ogen te rollen en te denken ‘ze doet het echt zichzelf aan’) We hebben nog altijd contact én we kregen hem verslaafd aan ‘De mol’ dus ik vermoed dat we binnenkort weer verdenkingen over en weer zullen sturen.
- Ons Mies deed het echt goed in haar eerste middelbaar, zo goed zelfs dat ze een medaille kreeg en wij bij de directeur mochten langsgaan (serieus!). Ik ben echt zo blij met de haar schoolkeuze én de warme vriendinnengroep die ze er ook vond, niet evident voor pubermeisjes.
- We bezochten op reis heel wat steden dit jaar: Bratislava, Wenen, Budapest, Athene, Den Haag én de man en ik deden ook eens een weekendje Brussel, Boulogne-sur-Mer en Bergen-op-zoom. Wat een ongelofelijke luxe.
- We stonden in de krant! Dat was gewoon echt leuk om te doen! De foto is getrokken in onze geweldige bib want je vindt ons daar vaak op zondagochtend terug. Ook al lees ik nog veel op mijn e-reader, door de bib en de aanraders daar, lees ik terug veel meer op papier én zelf lezen (50 boeken dit jaar!) doet ook gewoon echt lezen (bij de ene al meer dan bij de andere hoor 😉)
- Tuur studeerde af aan het middelbaar én aangezien de oudste en jongste allebei een jaartje sprongen, zitten ze dus terug ‘op schema’ (= 6 jaar verschil). Het is zot dat ze allebei een jaartje skipten én misschien moet ik daar wel eens iets over schrijven.
- Iedereen (behalve ikzelf) deed de Urban Trail in Mechelen, 13 km joggen zonder enige vorm van voorbereiding, absurd, ja ik vond dat ook, maar je mag hem blijkbaar ook wandelen, dus misschien doe ik volgend jaar wel mee.
- Afgelopen week zaten we in ons Paula én het was jammer genoeg eigenlijk al een jaar geleden dat we er nog eens langer dan 1 dag zaten. Het afgelopen jaar kwamen we er nog wel eens, maar dat was dan eerder ook altijd in combinatie om op te ruimen en te kuisen. Het verhuren loopt dus op zich wel, maar er komt toch altijd wel wat bij kijken én ohja weet je nog met die valse advertentie? Om die dus echt van booking te krijgen, moeten we dus blijkbaar een advocaat nemen 🙄 (ze is wel al geblokkeerd, maar er echt afhalen doen ze blijkbaar niet zonder juridische stappen…)
- Den bouw, heel kort: dat is ellendig, we zitten officieel op een dieptepunt en gisteren bedachten we we dat het ondertussen al 5 jaar duurt (in 2020 beslisten we om ervoor te gaan). Het begint echt allemaal te lang te duren én het loopt erg moeizaam, maar kost natuurlijk bakken geld (zelfs verbouwen onder de taalgrens liep achteraf gezien zoveel soepeler). We lachen er vaak mee, relativeren, denken om, maar zo stilaan is het geduld van de man ook langzamerhand op én dat is echt uiterst zeldzaam 😉
- Er wordt zoals altijd zo goed als elke dag vers gekookt (serieus, tegenwoordig is uit eten of eten afhalen gewoon ook zo ontzettend duur geworden, toch?) Voor het eerst kookte de man ook echt behoorlijk veel én als hij kookt heeft hij een duidelijk recept nodig, waardoor we in drukke periodes onze toevlucht nemen tot foodbag, maar als ik kook doe ik gewoon mijn goesting met de aangeleverde ingrediënten, maar nog liever stel ik mijn eigen menu’s samen als snuisterend in een kookboek, dat blijft heerlijk én ik kijk zo hard uit naar de verhuis, alleen omdat we dan vlakbij verschillende (bio)boeren wonen!
- Een gedekte tafel, veel volk en veel eten om te koken, zo gaat het er meestal aan toe als we iets te vieren hebben. Ik snap vaak ook niet waarom ik het in mijn hoofd haal om voor 30/40 man te staan koken, maar veel verder dan ‘ik doe dat graag’ kom ik niet én ik kijk oprecht uit naar de lange tafels in onze toekomstige hof.
- De oudste op kot in Brussel, hier al zwaaiend vanachter het (gedeelde) keukenraam. Hij studeert burg ir architect én dat is een zotte studierichting. Ons leven is, sinds hij verder studeert, toch een beetje anders geworden, zo gingen we in de kerstvakantie maar met z’n vijven naar Den Haag ipv zes wegens de blok, dus een reden meer om als we allemaal samen zijn daar echt enorm van te genieten én bij deze is dan de cirkel rond!
Op naar 2025, met een klein hartje, maar ook met genoeg goesting om uit te kijken naar de verhuis zodat ik dan met een koffietje op het (niet aangelegde) terras naar onze (verwilderde) hof zal kunnen kijken én (hopelijk 😉) zal denken dat we er toch wel heel graag wonen!
En bij deze dus ook: een gelukkig nieuw jaar! ✨
