As we speak #12

Na een paar maanden van weinig schrijven, is een ‘as we speak’ altijd fijn om te doen, dus nu het herfstvakantie is en ik helemaal tot rust ben gekomen, is daar ineens weer de tijd om wat dingen op een rij te zetten

Kinderen
Zijn de kinderen allemaal gestart op school, geen kleuters meer wat maakt dat iedereen huiswerk heeft en de kleinste dat nog met veel goeie moed en zelfs plezier maakt. Ze zijn gestart én daarmee is eigenlijk het meeste mee gezegd, de jongste is heel blij en staat daar eigenlijk een beetje alleen mee heb ik het gevoel. Onze meid doet wat van haar verwacht wordt en trekt haar plan, maar de tweede heeft het terug moeilijk en bij uitbreiding iedereen die in de buurt komt. De oudste startte na vorig schooljaar vol goede moed en onze inspanningen van vorig jaar maakten dat hij zijn start niet miste dit jaar, maar het is niet echt van harte. Het is triest dat intrinsiek gemotiveerde (zijn ze dat trouwens niet allemaal op de één of andere manier?) kinderen op de duur ook op automatische piloot naar school gaan. Waar is die verwondering en die nieuwsgierigheid naartoe? Gelukkig is er meer dan school en zijn er die hobby’s die een werkweek weliswaar extra druk maken, maar die er ook voor zorgen dat we soms zo ineens een weekend kinderloos zijn (iedereen op KSA weekend) waardoor de man en ik afgelopen weekend een heerlijke tijd hadden in Luik!

Werk
Ben ik ook gestart, beter dan vorig jaar, maar nog steeds een beetje zoekend naar mijn plek. Ik heb op de éne opleiding een nieuwe ‘baas’ en een nieuwe collega in ons miniteam, wat voor een hele andere dynamiek zorgt. Ik ben erg blij dat ik meer kan overleggen en er niet meer zo alleen voor sta. Momenteel neem ik heel erg de mentorrol op – wat me wel logisch lijkt – maar ik moet daar ook wel in durven leren loslaten. In de andere opleiding zit ik heel wat minder uren en heb ik wat meer afstand genomen waardoor ik de dingen ook wel anders kan bekijken, iets wat me eigenlijk best goed doet. Ik ben ondertussen aan mijn derde jaar toe én stilaan meer verankerd, maar heel eerlijk, ik voel me nog altijd nieuw en niet echt helemaal thuis. Ik ben wel met een leuk project bezig bij een uitgeverij en wie weet komt er wel eens iets van.

Paula
Ons Paula, de redder in drukke dagen raakt eindelijk echt helemaal klaar. We hebben radiatoren besteld en ook de sauna is aangekomen die de man ‘as we speak’ in elkaar aan het zetten is, ik hoop echt dat ie klaar geraakt tegen het einde van de vakantie zodat we er al eens van kunnen genieten. We zijn er nog altijd niet over uit hoe we willen verhuren, maar we gaan het wel doen (zeg ik al jaren, ik besef dat) want het is zo zonde om het zo vaak leeg te hebben staan, maar het probleem komt altijd neer op ‘hoe kunnen we zeker zijn dat mensen er respect voor zullen dragen’?

Koken & eten
Er zijn heel wat nieuwe restaurants in Mechelen bijgekomen, het éne al beter dan het andere. Soms betaal je echt voor het concept, anders ben je echt ontzettend verrast zoals Tinelle aan het predikherenklooster waar de nieuwe bibliotheek van Mechelen in huist. Prachtige locatie en lekker eten, zowaar een aanrader, niet voor snel tussendoor maar echt een avondje tafelen.
Ook ik ben terug vol goede moed uit het pakket beginnen koken én dat doet goed om hier twee/drie wekelijkse updates te plaatsen. Ik ben letterlijk ‘as we speak’ ook bezig aan een vraag die ik kreeg ivm het opstellen van een weekmenu, vandaag kookte ik daardoor bijzonder veel en vonden de kinderen het geweldig om tussendoor alles op te eten. Later daar sowieso trouwens meer over! (wees gerust geen sponsorgedoe)

Boeken
Ik ben nog steeds aan het lezen, minder dan in de grote vakantie maar toch nog steeds, het komt doordat ik met die populaire ‘Zeven zussen’-reeks van Lucinda Riley ben verdergegaan na de zomervakantie. Het is helemaal niet het beste dat ik ooit las, maar het is ontspannend en het leest vlot weg. Het is helemaal geen stationsromannetje, er zit best veel geschiedenis is én het is beter dan een avond doelloos zappen in de zetel. Aangezien we met meer en meer mensen in ons gezin fan zijn van de e-reader (de man, de helft van de kinderen en ikzelf) kocht ik me een paar weken terug een nieuw exemplaar. Ik blijf het echt geweldig vinden om altijd een  boek zo makkelijk bij de hand te hebben én het is heerlijk om een reeks te lezen zodat ik altijd weet welk mijn volgende boek wordt.

Academie
Zit ik nog steeds in de academie, hoewel ik niet weet of ik na dit jaar nog verder zal doen, het heeft niets met de lesgever te maken want alleen maar lof daarover, maar met het inzicht dat ik stilaan kreeg de afgelopen maanden. Het is helemaal niet mijn ambitie om mooie perfecte grote houtskooltekeningen te maken én ontdekt te worden als groot tekentalent, het is eigenlijk gewoon maar mijn doel om snel iets schetsmatig op papier te kunnen zetten, een sfeer op te roepen, een moment vast te leggen op een zo efficiënt mogelijke manier beseffend dat dat niet perfect moet zijn. Met dat in mijn achterhoofd lijkt het me dan ook echt niet nodig om me over mijn schuchterheid heen te zetten en ooit naaktmodellen te portretteren, iets waar ik dus hoegenaamd geen zin in heb, geef mij maar flessen, bomen en gebouwen (in tegenstelling tot de dochter die alleen maar dieren wil tekenen met haar super chique tekenkoffer die ze kreeg van haar meter, zo eentje waar ik vroeger zelf nooit aan zou durven komen én super spaarzaam op zou zijn, om dan tien jaar later in een hoekje te zien staan met allemaal opgedroogde verf).

Bloggen
De blog dan, tja… die ligt nog steeds stil én stil liggen is niet goed voor de inspiratie. Het is best lastig als je stil ligt om terug op te starten, want het valt gewoon tegen om terug achter die computer te kruipen, terwijl je dat even  goed niet zou kunnen doen. Het is gewoon best veel werk om een beetje iets zinnigs op papier te zetten en daar een beetje deftige foto’s bij te hebben.  Ik begrijp echt waarom zoveel bloggers reclame maken in de hoop  er iets voor terug te krijgen, maar toch… ik denk dat het ook veel kapot heeft gemaakt, want het is opvallend hoe veel minder er de laatste tijd (een beetje overal) geblogd wordt, of misschien ligt het aan het feit dat iedereen aan de podcast is tegenwoordig? Of probeert te influencen via IG? Over IG gesproken, ik ben er sinds de zomer niet meer afgeschermd omdat de man zich terecht afvroeg wat de bedoeling was om hier foto’s te delen en daar dezelfde af te schermen. Je zou dan ten onrechte kunnen denken dat ik groter probeer te worden, maar buiten mijn ‘5 minutes of fame’ in het stadsmagazine via de hashtag #2800love heb ik nog een serieuze weg af te leggen die niet echt gestimuleerd wordt door mijn lauwe activiteit tegenwoordig en het gebruik van veel te weinig hashtags 😉
Ach, het hoeft ook allemaal niet zo, zolang jij, beste lezer, hier nog altijd maar graag meeleest, eens inspiratie opdoet en af en toe iets laat weten, want dat blijft toch echt het allerfijnste!