De zon zien zakken in de zee: Oostende

We hebben een voornemen, de man en ik, om elke keer als de kinderen samen weg zijn (KSA weekends enz) er ook op uit te trekken. Ik vermoed dat dat voornemen zal blijven standhouden tot het nieuwe van ‘Wij hebben gewoon een weekend voor ons twee! Wauw’ eraf is maar voorlopig zijn we nog altijd zwaar onder de indruk van die vrijgekomen tijd! Het leuke van dat voornemen en het feit dat we maar met twee zijn, is dat we tot exact een dag op voorhand niets hoeven te plannen. We zien wel waar de goesting ons brengt én al de rest komt vanzelf. Nu was er een grote goesting tot uitwaaien aan zee én aangezien de zee breed is, bracht ons dat – na gluren bij de buren – tot in Oostende én dat hebben we ons geen moment beklaagd. Je leest de laatste tijd wel meer over verhuizen naar Oostende en ik begrijp dat. We reden rond op een zaterdag, begin van de krokusvakantie en we fietsten met de wind door de haren op een grotendeels verlaten zeedijk, ideaal om batterijen terug op te laden.

Onze favorieten van één lange uitgesponnen dag in Oostende:

• Een lange strandwandeling, een zeehond spotten en op het einde van de dag de zon zien zakken in de zee!
• Met z’n tweetjes zie je zeker zoveel meer op de fiets, dus we haalden – op aanraden van ons hotel – onze fietsen gratis op aan een randparking van de stad én dat is echt een grote aanrader. De fietsen zijn best goed onderhouden en zonder al te veel gedoe kies je er eentje die je een ganse dag mag gebruiken!
• We fietsen een deel van de Crystal Ship Route. Het is gewoon heel erg leuk om onderweg mooie streetart tegen te komen én op die manier Oostende en omstreken wat te verkennen.
• Wij houden van eten én onze toppers waren: de halve kip (met de handen) bij het legendarische kippenrestaurant Koekoek, heel ongecompliceerd, rechttoe rechtaan en gewoon echt lekker, de taart en de sfeer in het Cultuurcafe van De Grote Post (wat een geweldig mooi cultuurcentrum is) én de lekkere cocktails met tapas in de Aperitivo Bar.
• Het lege strand aan de andere kant oftewel de ganse Oosteroever met de vuurtoren én de duinen is gewoon super mooi en heerlijk uitwaaien! Het havengebied is ruw én ook daar houden we eigenlijk wel van. Fort Napoleon schijnt de moeite te zijn, maar je moet altijd iets overlaten voor de volgende keer hé!
• De overzetboot die je gewoon zo kan nemen om tot aan de overkant te geraken én hij vervoert je mét fiets enal door de haven. Hij vaart echt af en aan én we hebben nooit langer dan 5 minuten moeten wachten (wat natuurlijk ook wel puur geluk kan zijn 😉)
• Last but zeker not least, onze slaapplek: het Upstairs hotel mét glijbaan, vlakbij de zeedijk, superfijne kamers en een lekker ontbijt. Echt een aanrader als je wilt blijven overnachten in Oostende. Ik zag de foto’s passeren in mijn zoektocht naar een slaapplek aan zee én boekte daarop vrijwel onmiddellijk een kamer waardoor we in Oostende terecht kwamen. Bij aankomst werden onze verwachtingen echt ingelost! De kinderen waren achteraf maar een klein beetje jaloers, dus ik vermoed dat we sowieso wel eens gaan terugkomen!