Deze post en bijhorende foto’s ligt al een jaar in de schuif, vanuit de periode dat ik van plan was om terug te gaan bloggen maar nog wat extra moed nodig had. Naar aanleiding van ons uitstapje naar het blotevoetepad deze week, bedacht ik me dat we het jaar voordien minstens evenveel plezier hadden gemaakt in het voormalige Land van ooit. We hadden beiden het roze kasteel zien passeren op Zilverblauw en wouden daarvoor weleens een keertje samen in de auto zitten. Er is geen duidelijk adres dus Agnes (de GPS) was wel even in de war, maar toch kwamen we zonder al te veel problemen op de bestemming. Tegenwoordig heet het park ‘Poort van Heusden’ en is het vrij toegankelijk. Het voelt een beetje vreemd te beseffen dat het hier jaren geleden volliep met blije kinderen als je door de verlaten toegangswegen aankomt, een beetje melancholisch als je het roze kasteel van dichtbij bekijkt, de afgebladderde verf en roestvlekken aan de hekken merkt en de tinnen soldaatjes ziet opdoemen in de moerassige vijver, maar dichterbij een sprookjesachtige omgeving kom je niet onmiddellijk. De prachtige oude boom vlak naast het kasteel in de open weide is een ideale plek om lekker te picknicken en te vliegeren.
Het was de rit waard en wij genoten, van de rust en de omgeving op een zalige zomerse dag.
De juiste coördinaten vind je hier en vlakbij in Drunen vind je supermarkten waar je nog snel wat inkopen kan doen voor een lekkere picknick, wat fruit, tomaatjes, een stuk kaas en vers brood, meer hoeft het vaak niet te zijn.
