Ik ben niet iemand die starstruck gaat van zodra ze een BV ziet, enerzijds omdat ik meestal te laat in de smiezen heb dat die ‘bekende’ persoon niet iemand is die ik persoonlijk ken (af en toe beetje gênant als je ze net vriendelijk gegroet hebt), anderzijds omdat ik gewoon nooit gedweept heb met iemand. Ik heb hoogstens een bewondering voor wat iemand doet, liefst met zoveel mogelijk passie in eender wat, want een gepassioneerde mens werkt altijd inspirerend.
Ophemelen doet me ergens ook altijd heel erg speelplaats/jeugdbeweging/hobbyclub-achtig aan, daar waar een groep willens nillens steevast wordt onderverdeeld in drie categorieën: zij die geadoreerd worden, zij die daar vooral bij willen horen en zij die dat niet ambiëren. Doorheen de jaren ben ik geëvolueerd van categorie 2 naar categorie 3 en leert de ervaring dat categorie 1 eigenlijk niets voorstelt. Gelukkig maar, want af en toe kom je die speelplaats toch nog weleens tegen.
Het is gewoon zo dat niemands donkerste doorgang ooit licht geeft, eerder iets van een andere materie, dus toen ik mijn voorliefde voor statieportretten besloot te combineren met dat kleinste plekje in huis, werd de ‘levenswijsheid’ ‘Même le roi doit faire du caca’ geboren 🙂
Zelf aan de slag
- Haal verschillende fotokaders uit de kringloopwinkel, liefst hier en daar met gouden randje
- Zoek statieportretten bijeen (speciale vermelding voor de oma die recentelijk onze collectie vervolledigde ;))(tip: online vind je er ook die je gewoon kan afdrukken!)
- Print de quote
- Om het helemaal af te maken: poseer statig met WC-borstel en hang je er gewoon lekker tussen, want kom, je bent zelf toch echt wel koning van je eigen troon?
haha; leuk idee
Merci! (Het blijft ook altijd grappig om mensen al grinnikend uit onze WC te zien komen :))
Ja dat geloof ik.