Mijn week in boeken en beelden zomer ’21, deel 6

Veel spannends gebeurde er niet afgelopen week, maar dat hoeft dan ook niet, soms is het echt gewoon nodig om de dagen te laten gebeuren en te genieten van de kleine dingen. Dit was zo een week, tussen de regenbuien door genoten we van mooie wandelingen en van buiten zijn. Tijdens de plensbuien deden we filmavondjes en lazen we een boek (en besloten we ook om toch nog eens te proberen om een weekje verder weg te trekken!)

We wandelden en het wordt duidelijk dat de kinderen stilaan een pak meer kilometers aan kunnen, deze wandeling hadden we wel 15 km in de benen en waren ze niet echt moe, tot ik voor mezelf een voetbadje wou maken en ze er natuurlijk bij wouden en ik het mijne dan maar snel afgaf 😉

We genoten ook van buiten zijn, BBQ, rollebollen in het gras (zeer letterlijk) en badminton spelen waarin mijn onbestaande competitieve kant naar boven komt, maar ik vind het zo heerlijk om te doen alsof en de kinderen helemaal zot te maken.

Tijdens de regenmomenten hielden we een filmavondje en we kochten ons Jungle Cruise (dat echt een best leuke familiefilm is) aan, iets waarvan ik jaren geleden nooit gedacht had dat ooit te doen ‘films aankopen op TV’ maar ondertussen is een cinema-avond heel wat duurder voor ons 6 en is het samen kijken naar een nieuwe film wel eens zo speciaal.

Maar we lazen ook en niet alleen ik, maar ook de rest van het gezelschap én als er iets is waar ik echt van geniet, dan is dat het gevoel dat echt iedereen met zijn/haar neus in een boek zit, de rust die dan nederdaalt is fantastisch.

Ik kookte verder uit Ottolenghi en omdat de kinderen vonden dat ze inspraak mochten hebben, kozen ze zelf hun gerechten uit ‘Simpel’ én echt ik at nog nooit zulke heerlijke aardappelwedges. Fantastisch gewoon, zeker als je bedenkt dat de kinderen ze ook zelf maakten!

Tegen het einde van de week besloten we om toch te proberen nog een paar dagen echt weg te gaan (we zijn samen volledig gevaccineerd en ook de oudste heeft zijn eerste vaccin) naar een bestemming waar je zonder gedoe binnen kan en waar het weer meezit én zo kwamen we last-minute uit op Zwitserland. Morgen is het zo ver én we zullen wel zien wat het zegt, de tent is ingeladen en we hebben elks 5 onderbroeken mee die we hopelijk ergens kunnen wassen 😉 Soms zou ik willen dat ik (of beter wij) altijd perfect voorbereid zouden zijn, maar dat strookt niet met ons vakantie-vrijheid-gevoel… dus is er altijd op de vooravond wat stress en eet ik te veel chocotoffen, maar kijk eens wat we daardoor wel vonden: een gouden streep in de verpakking en die mag je altijd opsturen!

En natuurlijk waren er ook nog avondwandelingen… en oh wat geniet ik daar toch altijd van.

Wat ik las:

• De overlevenden van Alex Schulman is een intens verhaal over een disfunctionele familie dat de gevolgen meedraagt van een groot trauma uit het verleden in een verknipte vertelstructuur. Je start in het heden en stelselmatig wordt er meer en meer gelost tot alle puzzelstukjes in mekaar vallen. Erg goed boek waar ik echt genoot van elke letter die ik las. Het kreeg 4 sterren. Ik vroeg me af waarom geen 5, maar de 5 sterren zijn enkel voor die boeken die me niet loslaten, waar ik ofwel echt mee aan de slag ga, of waar ik dagen nadien nog mee in mijn maag zit en aan terug denk.
• Ik hou je vast van Marina Folkers. Ik had na enkele zware boeken duidelijk nood aan een meer feelgood-achtig ding, dus ik zag ineens deze opduiken die wel erg goed beoordeeld werd op GoodReads, dus begon ik hem met veel zin te lezen, jammer genoeg draaide dat feelgood-gevoel wel wat anders uit. Ik ga er niet te veel over zeggen, maar het boek snijdt echt serieus zware thema’s aan, iets wat je compleet niet verwacht als je dat niet met die insteek leest. Op zich was het zeker geen slecht verhaal, maar boeken over deze thema’s heb ik al beter geschreven geweten, zodus 3 sterren!