Het was vorig jaar toen ik besefte dat ik ondanks al het wandelen al heel lang geen vliegenzwam meer gezien had, je weet wel: rood met witte stippen waar je met wat geluk een kabouter kan spotten. We hebben er toen naar gezocht tijdens elke geocachetour, maar toen dat vruchteloos bleek te zijn, was het tijd om het professioneler aan te pakken en het toeval geen greintje kans meer te geven. Na wat opzoekingswerk weet ik namelijk dat ze heel vaak opduiken onder berkenbomen dus besloot ik de website van Natuurpunt af te speuren, op zoek naar het perfecte bos waar er hallerbosgewijs rode vlakten ontstaan door de Amanita muscaria (opzoekingswerk enal). Toen ik daar het zinnetje ‘onder de berken op de zandduin vind je steevast vliegenzwammen’ las, had ik werkelijk niets meer nodig om mijn gezelschap warm te maken voor een zoektocht naar onze mini medemens met rode pinnemuts in het verre Zammelsbroek. Gewapend met fototoestel en veel goesting kropen we voor een uur in de auto, maar de beloning zou het zo hard waard zijn. We hebben gewandeld, schoon gewandeld, veel gewandeld (de kortste knooppuntenroute van een dikke 5 km plus nog een tweetal extra zoekkilometers), gespeeld op de zandduin, herfstdingen verzameld voor de juf van Bob, paddenstoelen gezien, grote zwammen, schone ook, ook veel boleten (was ook al lang geleden)… maar géén enkele vliegenzwam! Geen enkele!
Geen paniek, de herfst duurt nog even voort, maar al wie er dit jaar al heeft gezien, gelieve hem te beschermen met je leven en me effe de exacte GPS-coördinaten door te geven, voorbereiding is namelijk alles 🙂
