Gisteren had ik nog eens een lange dag vol mondelinge examens én hoewel ik normaal gezien superstipt ben liet ik dat volledig varen toen ik echt aan de babbel geraakte met één van mijn studenten, een Palestijn die vertelde hoe moeilijk het afgelopen jaar is geweest voor hem. Zijn verhaal blijft vandaag nog wat in mijn hoofd rondhangen. Een beetje later kwam een andere student uit Libanon én die vertelde ook zijn verhaal en ik kon alleen maar zeggen dat we toch gigantisch geprivilegieerd zijn door de plek waar we geboren worden. En hoe onbegrijpelijk het soms is hoe druk we ons kunnen maken over kleine dingen (ik pleit natuurlijk ook schuldig ;)) terwijl er zoveel grote dingen spelen én hoe fout het kan lopen als de verkeerde mensen aan de macht komen én hoe de mensheid op de één of andere manier niet leert uit haar fouten.
In die context hoorde ik onlangs (van een fijne collega) de theorie van Strauss-Howe die zegt dat de geschiedenis zich herhaalt in cycli van 80, onderverdeeld in telkens vier fases. Het begint allemaal goed, met een High waarin alles stabiel is en de mensen optimistisch zijn. Dan komt er een Awakening waarin mensen in opstand komen tegen ‘het systeem’. Daarna krijg je een Unraveling, waarin de boel uit elkaar begint te vallen én iedereen vooral met zichzelf bezig is om dan uiteindelijk de belanden in de laatste fase: Crisis, een periode waarin alles fout gaat en er grote veranderingen komen. Volgens die theorie zitten we vandaag op het einde van de 4e fase dus op zich goed nieuws, nog effe en het wordt weer allemaal beter, de vraag is alleen hoe slecht het nog wordt en wat er overblijft. Het meest fascinerende aan die theorie vind ik dat ‘de geschiedenis zich herhaalt’, wat te maken heeft doordat niemand lang genoeg leeft om de hele cyclus mee te maken. Elke generatie moet blijkbaar dus opnieuw dezelfde fouten maken. Of er iets van de theorie klopt of niet, geen idee, ik heb het boek niet gelezen, enkel dit filmpje gezien én vond dat best wel intrigerend.
In ieder geval kunnen we eigenlijk weinig écht doen, wat ook best verlammend kan werken merk ik, maar dan ben ik blij dat ik in het onderwijs zit, dat je langs de éne kant toch altijd een luisterend oor kan zijn én langs de andere kant toch ook altijd een beetje een geweten kunt schoppen (doe ik persoonlijk heel graag ;)) waarvan je achteraf hoopt dat je toch een heel klein mini beetje kan bijdragen om het wat beter te maken.
Amai, best zware kost zo op een woensdagochtend, dus zullen we maar overstappen op de dagelijkse kost én deel ik graag ons menu voor de komende week 😉
- Vol au vent met frietjes is al lang geleden én kijk ik zelf naar uit!
- Vispannetje met puree en prei, want ik ga nog eens de diepvries leegmaken
- Voor Bob moet er altijd iets Italiaans inzitten, dus bij deze doen we van gehaktballetjes met pasta.
- Ik zag in de bonus een verspakket groenten lasagne staan, dus laat ons dat maar eens doen, heel benieuwd.
- Een veggie tikka masala volgens dit recept.
- Ook deze veggie taco’s leken me wel wat, maar ik voeg nog wat avocado’s toe.
- En ik ga een veggie variant maken van deze couscous met pompoen én doe er ook wat hummus bij want dat is altijd lekker.
Swat, smakelijk!