Charleroi is the new black

De titel met dank aan een opschrift dat we tegenkwamen in de leuke Wonderfriends-shop

Charleroi was tot voor kort bij mij vooral bekend als lowcost-luchthaven van waaruit je naar zo goed als alle Europese hoofdsteden kan vliegen, veel minder wist ik over de geschiedenis van de stad met zijn oude industrie, maar blijkbaar ligt Charleroi in Henegouwen en een Google-actie later bleek daar eigenlijk ontzettend veel te zien (onderaan het plannetje met wat we allemaal dan zagen).

We deden op onze eerste dag de geweldige Boucle Noir wandeling, maar verkenden daarna heel wat andere kanten van de stad. Door het aangekondigde stormweer besloten we om te overnachten op hotel én deden we dat in het Novotel bovenop het nieuwe (2017) winkelcentrum (dus ook shoppen kan in Charleroi ;)) Rive Gauche en vlakbij het station, wat een ideale uitvalsbasis bleek.

Charleroi werd ooit uitgeroepen tot lelijkste stad ter wereld en ik begrijp wel waarom aangezien er nog veel delen van Charleroi vuil en vervallen zijn, maar er schuilt ook veel esthetiek in al die lelijkheid. Wij waren helemaal weg van die oude industrie langs het kanaal, de streetart, de kleine gezellige plekjes die je echt wel tegenkomt (maar waar je wat moeite voor moet doen), de nieuwe invulling van heel wat oude gebouwen én de creativiteit die in de stad heerst. Ik kan Charleroi alleen maar aanbevelen want je voelt aan alles in de stad dat de kans groot is dat deze stad binnen 10 jaar helemaal hot en trendy zal zijn, ideaal dus om de hype voor te zijn en nergens te moeten reserveren, niet op hotel, niet op restaurant, niet in een museum… heerlijk toch?

Ik vond dit een redelijk heerlijk plaatje!

We baseerden ons op de tips uit de immer handige USE-IT-map, uit de reisgids ‘Hidden Belgium’ en uit Google natuurlijk 😉 en zo konden we toch heel wat leuke dingen ontdekken!

Die oude industrie voelt heel erg dystopisch/dystopiaans (wat is het?) aan, als een verlaten stad waarin je alleen bent overgebleven. Het heeft een zekere tristesse maar is tegelijkertijd erg esthetisch.

De metrolijn 1 of 2 (jaja, Charleroi heeft een metro) nemen vanuit station tem Providence (let op: door de werken kan je echter alleen lijn 2 nemen en starten in Thirou) en terug om tussen de oude industrie te rijden als je geen zin hebt om bijvoorbeeld Boucle Noir helemaal te doen.

Er zijn natuurlijk tal van andere wandelingen die korter zijn en ook langs de industriesite gaan, check gewoon even bij dienst toerisme, super vriendelijk en ze helpen je graag voort!

Bezoek het museum voor kunst (BPS22) dat zich bevindt in een voormalige industriële hal uit 1911, opgetrokken in glas en ijzer, prachtige setting en leuke tentoonstellingen, zo ook eentje rond het ondertussen terug springlevende mailart.

BPS22 is afkorting voor Bâtiment Provincial Solvay, n°22
Je kan in het museum ook werken kopen, kijk goed in het tentoonstellingsboekje!
Ze hebben ook een leuk mini-museum met werken van de kinderen uit het atelier, heel inspirerend voor iedereen die graag een keertje creatief aan de slag gaat!

Ga eens langs in de grote kiosk van het Papier Carbone-festival, een festival rond de beelddrukkunst, niet verwonderlijk dat Charleroi de hoofdstad van het beeldverhaal aka de strip wordt genoemd. En als je daar dan bent, ga dan ook langs de grootste stripwinkel  (enkel natuurlijk voor de liefhebbers van de Franse strip)

Papier Carbone is een jaarlijks festival rond drukkunst, het is erg moeilijk om te weerstaan aan de vele mooie dingen die je vindt in de kiosk ervan’

Breng een bezoek aan Maison Pilloy en laat je door de geweldige eigenares overhalen om gayettes te proeven en te kopen. Een gayette is een chocolaatje vermomd als een steenkool.

Proef de beroemde chocolaatjes van Maison Pilloy! Je moet even laten rinkelen op haar GSM want de bel doet het niet én kloppen zou te makkelijk zijn? 😉

Ga een koffie drinken in de boekenwinkel Livre ou verre in de prachtige Passage de la Bourse.

Zie hoe mooi de Passage de la Bourse én amper toeristen hier.
Snuisteren tussen de boeken of toch maar een koffie drinken, of de twee doen!

Wandel gewoon rond en duik eens een kerk binnen. Het is een gebruik dat ik overnam van mijn moeder (en de kinderen ondertussen bij ons ook doen) om altijd een kaarsje te branden als je kan. Ik ben niet gelovig, maar ik geloof ook niet dat je daar gelovig voor moet zijn 😉 Het aansteken van een kaarsje en denken aan de mensen die je graag ziet of aan mensen die het lastig en moeilijk hebben, daar kan je – denk ik – nooit iets verkeerd mee doen.

Wandel langs de kade, naast het water en ga film kijken (geen gedubde versies hier) of iets eten in Quai10. Op zondag houden ze normaal gezien altijd een grote brunch, sowieso een aanrader, al was het maar voor het mooie pand.

Er is een lang wandelpad langs het water
Ik was fan van de toilettegels in Quai10 😉

Je kan erg lekker eten bij La Manufacture Urbaine (LAMU), zowel in het atelier (de stadsbrouwerij) als de table (chiquere restaurant). Let op, twee aparte locaties! Ook een shop met lokale producten vind je daar.

Ik vond vorkje één van de liefste muurtekeningen die we tegenkwamen. Blijkbaar heeft Zenith (synoniem voor Matthias Schoenaerts hier ergens ook een werk, maar daar zijn we niet echter achter gegaan ;))

Net buiten Charleroi ligt het erg grote fotografiemuseum, echt een aanrader met een mooie collectie in een prachtig gebouw mét park. Wil je nog wat meer groen zien, kan je ook naar Bois du Prince voor een wandeling (zal ik ook nog over bloggen)!

De binnentuin van museumcafe is echt supermooi!
Het museumpark (en café) is vrij toegankelijk!

Wat we niet deden was de museumsite Le bois du cazier die ook erg de moeite lijkt, maar ach, je moet altijd iets over laten voor de volgende keer!

4 reacties

  1. Top verslag van Charleroi. Dat geeft goesting om er ook eens naartoe te gaan. We kennen Charleroi een beetje, het fotomuseum en de zondagmarkt, maar al de rest dat je beschrijft niet. Dus zeker nog eens Charleroi bezoeken zou ik zeggen ! Bedankt

Altijd fijn om iets te horen!