10 jaar moeder: weekmenu #20

Afgelopen weekend was het wederom een feestweekend, met Tuur die 10 werd afgelopen week (een tiener in huis!) en daardoor zijn feestje had, met een medekind dat zijn plechtige communie deed en daarvoor springkasteel en BBQ had boven gehaald en natuurlijk met moederdag!

Ik bedacht me gisteren dus dat ik al 10 jaar moeder ben, wat natuurlijk nog niets is, maar waarvan ik wel even schrok, want in het diepst van mijn gedachten ben ik eigenlijk nog maar 27 jaar, maw de leeftijd van een fijne collega die een pak hipper is dan ik ooit geweest ben, dus nee ik ben geen 27, ik ben er ondertussen 37 en al 10 jaar met trots moeder van onze geweldige kroost.

10 jaar

• dat ik ’s morgens nooit langer sliep dan 7 uur
• dat alle energie naar één van de kinderen gaat maar gelukkig ondertussen ook wel een beetje naar mezelf
• vol hoogtes en laagtes met wel met een pak meer hoogtes
• met een verpletterend verantwoordelijksheidsgevoel
• met opstoten van serieuze angst als ik mezelf even in de plaats durf te zetten van ouders die vreselijke krantenkoppen halen
• waarin het besef gegroeid is dat het gras alleen maar groener is waar je het water geeft
• waarin ik al evenveel geleerd heb over mezelf als over de kinderen, spiegels enz…
• waarin ik mijn eigen verwachtingen en ideeën over dat ouderschap serieus heb bijgesteld, gelukkige kinderen is het enige dat telt!
• waarin ik enorm gegroeid ben in mijn rol als moeder
• waarin geluk evenveel tranen heeft gekend als verdriet, want dat hartje is bij momenten wel heel klein
• waarin de kleine dingen zoveel waardevoller zijn geworden
• dat ik de wederhelft alleen nog maar liever ben gaan zien en zo blij ben dat we het samen doen
• dat ik besef wat mijn ouders, alle ouders hebben gedaan
• dat ik zoveel milder ben geworden, tenzij het over onze kinderen gaat 😊
• dat ik me steeds meer en meer erger aan alle meningen rond moederschap (borstvoeding, flessenvoeding, opvang, voltijds/halftijds/niet werken…) die de boel niet vergemakkelijken
• enz…

Moederschap is een zware job, maar ook wel de schoonste die er is… én die extra legale voordelen als in kusjes, knuffels en zelfgemaakte kettingen op moederdag die vind ik wel echt geweldig, maar in ons huishouden beslist de moeder wat we eten, dus hierbij ons weekmenu:

• Viscurry met peultjes want curry’s zijn altijd lekker
• Cannelloni met ricotta en spinazie (is vorige week niet gemaakt wegens verjaardagsvieren, ik ga het wel niet meer invriezen want de zus heeft te weinig plaats in de diepvries voor alle potjes kraamkost:))
• Asperge risotto
• Wortelpuree met worst voor de kinderen want het feesten is nog niet gedaan, we zijn bijna 11 jaar getrouwd en dat vieren we gewoon nog eens lekker onder ons twee!
• Spaghetti met andijvie en champignons 
• Quiche met bloemkool  en zalm

Ik bedenk me nu ook net dat ik dus al zeker 10 jaar elke dag beslis wat we gaan eten en dat – in tijden van inspiratie crsis – de wederhelft meestal niets zinnigers weet te zeggen dan ‘geen idee’ op mijn vraag waar hij nog eens zin in heeft en de kinderen steevast ‘friet’ roepen. Dat moederschap toch 😉