Afgelopen week was echt wel heel erg fijn. De oudste drie kinderen waren op kamp vertrokken en zodus hadden wij onze handen vrij om die kleinste nog eens extra te verwennen (iets wat toch altijd een beetje heerlijk is om die 1-op-1-tijd te hebben). Na een paar dagen vertrok de kleinste dan ook op kamp én toen waren we nog met twee, ideaal om er nog eens samen op uit te trekken. Tijd samen is doorheen het jaar schaars waardoor het eens zo genieten is als we echt nog eens alleen met z’n twee zijn. Elke keer opnieuw doet het me ook beseffen hoe blij en dankbaar ik ben dat de man en ik samen een team vormen.
De week werd dus gestart met extra tijd alleen voor die kleinste, iets wat helemaal door hemzelf mocht ingevuld worden, dus gingen we naar de cinema, deden we terrasjes en namen de trein richting de zoo.
Midden in de week trokken we ook nog een keertje naar de Ardennen zodat de man met wat houtresten aan de slag kon én onze eigenste bus kon omvormen tot een bed op wielen, ondertussen bakte ik belachelijk veel (toch zo een 80 stuks denk ik, 7 keer een muffinplaat vol in elk geval) cakejes die de dag erna samen met de kleinste op kamp werden gedropt. De KSA waar onze mannen zitten is een kleine groep en ik vind het fijn om ze op die manier op kamp wat te verwennen. Een tijdje geleden zei mijn moeder dat de moemoe dat ook deed, taarten bakken om mee te geven op kamp, dus zonder het vroeger te weten hou ik toch al enkele jaren een stukje traditie in ere!
Na het afzetten van de kleinste en het knuffelen van de anderen die aan kwamen toen ze ons het veld op zagen rijden, was het tijd voor de man en ikzelf. We besloten niet naar het buitenland te gaan, maar gewoon in de buurt van de kampplaats te blijven en zodoende Henegouwen te ontdekken, een provincie waar ik eigenlijk weinig van af wist maar die ons echt heeft verrast, zo bezochten we de hangende tuinen van Thuin, de adbij van Aulne, Charleroi enz… (hou de blog in de gaten, er staan nog veel posts in de stelling!)
Onze eerste nacht brachten we door op een besloten stukje naast het water dat ik vond via de app park4night. Ik vind dat het toch altijd wel wat moed vergt om gewoon ergens te gaan staan, maar we deden het toch en hebben het ons niet beklaagd. Aangezien we geen gordijntjes in de bus hebben, waren we wakker bij het krieken van de dag, maar dat leverde ons wel een heerlijk lange dag op én ik genoot des te meer van vers gezette koffie en een boek.
De 2 nachten erna kozen we echter – door het slechte weerbericht – eieren voor ons geld en reden de bus in een ondergrondse parking in Charleroi en gingen op hotel, iets wat we niet echt gepland hadden op voorhand maar waar we achteraf gezien wel blij om waren aangezien Charleroi echt wel de moeite bleek te zijn!
Ik las deze week in horten en stoten één boek uit:
- Steeds leuker van Jelle Hermus: het is een light versie van ‘De strategie van het geluk’ maar daarom niet minder waardevol. Het geeft je handvaten om bedachtzamer te leven, meer stil te staan bij wat je zelf echt wil én bewust gelukkiger in het leven te staan. Er was een tijd dat ik zulke boeken nooit zou gelezen hebben, maar ondertussen lees ik ze af en toe best graag omdat ik er altijd wel iets uit meeneem, een paar rake woorden, een levenswijsheid, een zin die me doet stilstaan zoals ‘Wees een lampje in de duisternis, broed erop met liefde, doe je best, probeer licht te zijn met je gedachten, woorden en daden‘.
Er werd in het boek ook nog eens verwezen naar dé speech van Steve Jobs én moest je hem nog nooit gezien hebben: bekijk hem eens, hij is echt de moeite waard!.
Die speech is heel gekend maar wel goed. Doet me wat denken aan The Sunscreen Song.
Ziet er fijn en ontspannen uit allemaal, je activiteiten! Een beetje trager leven is echt de max. Ik kijk ernaar uit om ook eens toerist in eigen land te zijn, bij mij staat Kortrijk op de shortlist om te bezoeken.
Ja idd, die song, is ook zo een topper vol waarheden. Ik ben ook echt blij dat we zo een week hebben gehad, heeft me echt wel opgeladen. En van Kortrijk, ja dat staat hier ook nog op het lijstje om eens een keertje te doen!
Schoon, zo onvermoed een traditie in ere houden.
Henegouwen is prachtig. Mijn topper: le Canal du Centre. Zalig.
Oh eentje om te onthouden als we er nog eens passeren! Merci!
amai, bijgelezen van al je boeken en beelden – 21
als ik er nog een tip bij mag doen, om te lezen, ‘het zoutpad’ van Raynor Winn (en het vervolg ‘de wilde stilte’)
een heel ‘ander’ soort boek, maar erg bijzonder …
dank voor al je mooie verslagen, ik lees heel graag mee en haal er regelmatig inspiratie uit voor ons gezin.
laatst namen we de fiets naar Wijgmaal, daar ‘geparkeerd’ en de trein op naar Wespelaar, vandaar te voet terug. 13km is ook zonder teveel morren gelukt en het was mooi en deugddoend. straks nog eens ergens in de Ardennen, dan kijk ik altijd bij jouw verslagjes !
geniet nog van de zomer !
Oh wat fijn om te lezen! Zo lief, dankjewel! En bedankt ook voor de boekentip, ik sla hem op! Genieten jullie ook zeker nog van de zomer!