As we speak #14

Hoe lang is het eigenlijk al geleden dat ik nog eens een ‘as we speak’ deed? Ik ben het gaan opzoeken en dat was dus ergens in de vorige lockdown, laat het duidelijk zijn dat er ondertussen wel wat bewogen is, ideaal voor een update, dus zet je er effe voor want er is weer véél te vertellen!

DE KINDEREN

Daar waar de kinderen het tijdens de vorige lockdown eigenlijk wel goed deden, is het minder dit schooljaar. De vrijheid van de lockdown, de halve dagen school die erna kwamen en de zomervakantie daarna, hebben hun sporen nagelaten. Onze tweede had het opnieuw echt lastig om te starten op school en na anderhalve maand zijn we – op zijn eigen vraag – opnieuw opgestart met de medicatie. Je weet wel, de pilletjes die oa ‘altijd druk (heel) druk’ reduceren tot meer rust in het hoofd (maar anderzijds ook niets aanvangen met tics om maar iets te zeggen), iets wat ie tijdens de lockdown niet nodig had. Het deed ons weer beseffen hoe lastig het soms kan zijn én hoe belangrijk de schoolkeuze volgend jaar is. We hopen zo hard dat we op z’n minst de school van onze keuze eens kunnen gaan bezoeken, want dat is jammer genoeg niet eentje in Mechelen, maar in Antwerpen en ja daar houden we nu echt ons hart al voor vast.
De oudste was één van die leerlingen die vorig jaar niet meer naar school ging en dus achter dat bureautje bleef zitten op hetzelfde moment dat er terug toeristen op en af Zaventem vlogen, iets wat ik tot op heden nog altijd niet begrijp denk ik. We dachten dit jaar dat alles min of meer goed liep tot we tijdens de examens in de gaten kregen dat hij ‘het leren’ gewoon helemaal verleerd was, met een serieuze dip in zijn punten tot gevolg.. Alles waar we in dat eerste jaar zo hard hadden aan gewerkt (aangezien hij toen versnelde) is hij gewoon ‘vergeten’ doordat er sinds 13 maart niets meer echt gestudeerd moest worden. Op zich is dat allemaal niet zo heel erg, hij is niet de enige maar het is wel iets dat we moeten aanpakken, want slim zijn alleen is gewoon niet genoeg.
De twee kleinsten zijn de enigen die deels hun hobby’s nog kunnen beoefenen en daar echt heel gelukkig om zijn, het is aandoenlijk om te zien hoe blij zij er van worden om toch naar naar de KSA of de sportclub te gaan.

Echt, ik vraag me oprecht af hoe kinderen/tieners/jongeren van nu op deze periode gaan terugkijken later en hoe hard dat de lockdown er eigenlijk toch ook nog onverwacht op onze eigen kinderen heeft ingehakt, goed wetende dat hetgeen waar wij nu op botsen allemaal eigenlijk nog wel meevalt.

PLEEGZORG

Met dat ook in ons achterhoofd, zijn we verder gegaan met het pleegzorg-traject en hebben ons eerste gesprek achter de rug. Ik heb er helemaal geen problemen mee om open en eerlijk te zijn, maar het beoordelingskarakter van zulke gesprekken maakt me wel echt onzeker. Je weet dat alles wat je zegt genoteerd wordt, dat dat in een verslag komt, dat er over gepraat wordt, dat dingen in een weegschaal gelegd worden. Ik weet wel wat mijn sterke/zwakke punten zijn denk ik, maar het voelt vreemd om het daarover te hebben met iemand waarmee je geen vertrouwensband hebt.

DE MAN

Met de man alles ok, druk zoals altijd maar tegelijkertijd ook de rust zelve en zoals altijd een rots in de branding. Hij is degene die tegengas geeft als ik er weer over ga maar tegelijkertijd ook altijd een tandje bijsteekt en tijd vindt om in besturen te zitten en mee te werken aan projectjes, zoals de videoclip van Richie Summers. Jammer genoeg was de batterij plat bij de opnames (haha, ik zou hetzelfde voorhebben ongetwijfeld) waardoor ze minder aan bod komen dan voorzien maar wat een geweldige beelden in die ondergrondse parking (één van de coolste plekken in Mechelen trouwens) en wie herkent dé man als één van de twee schermers?

HET WERK

Ik startte dit jaar volledig in één opleiding, dat gaf best veel rust, anderzijds betekende het ook dat ik twee nieuwe vakken uit de grond moest stampen rond meer geavanceerde programmeertechnieken en ‘intelligente’ algoritmen. Superfijne en uitdagende materie (hallo ben je daar ergens, bestofte wiskundekennis?) maar oh boy, best lastig om zulke moeilijke materie vertaald te krijgen naar studentenniveau. Het is één ding om het aanbevelingsmechanisme van bijvoorbeeld Spotify te bespreken, maar iets compleet anders om in de klas aan de slag te gaan met die algoritmen erachter, laat staan dat die klas dan nog eens online doorging. Ik heb heel veel nachten wakker gelegen en door gewerkt om alles zo behapbaar mogelijk te maken en ik denk wel dat ik daarin geslaagd ben, maar wat mis ik het echte contact. Ik kan niet ontkennen dat het constant schakelen tussen online/offline les behoorlijk vermoeiend was en ik dus echt meer rust kreeg toen ik gewoon volledig online ging, maar ik mis gewoon de studenten, ik mis ze echt.

OP TV

Ik keek afgelopen weken/maanden nauwelijks TV, maar er is één serie waar ik bijna dagelijks naar uitkijk en dat is ‘Sara’, echt serieus. Ik ga dat geen guilty pleasure noemen, want ik vind dat je je niet schuldig moet voelen om iets dat je eet/kijkt/leest… Het is gewoon zo ontzettend ontspannend, los erover en je moet er niet bij nadenken, ideaal ’s avonds laat na een werkdag eigenlijk.
Daarnaast zag ik een tijdje geleden ‘The Crown’, hoe ontzettend goed is dat gemaakt zeg? Het enige nadeel van ‘The Crown’ is wel dat ik een ganse aflevering lang op wikipedia zit om alles te factchecken.

BOEKEN

Ik had een challenge op GoodReads gezet, 20 boeken zou ik dit jaar proberen lezen én ik zit nu al aan 35 boeken! Ik vind dat echt geweldig, vuistje voor mezelf. Het heeft ongetwijfeld te maken met het vreemde jaar, maar wat heb ik pareltjes gelezen. Ik ga een boekenpost doen eens het jaar voorbij is en mijn challenge voor volgend jaar optrekken naar 25 boeken. Ik ga de lat echt niet ineens te hoog leggen, maar zo een GoodReads-challenge doet me echt makkelijker en meer lezen.

REIZEN & PAULA

Ik mis voor het eerst ook echt wel het vooruitzicht om te reizen, hoewel ik ontzettend hard besef dat wij bij de gelukkigen zijn die eigenlijk sowieso geregeld kunnen ontsnappen door ons Paula waar we nog altijd heel graag zijn hoewel we ons voornemen ‘om hier nooit te werken’ volledig overboord hebben gegooid wat jammer is, maar tevens een noodzakelijk kwaad als we hier zo vaak mogelijk tijd willen doorbrengen.

VERHUISPLANNEN?!?

Wij hebben niet echt een zittend gat, maar ik had nooit verwacht dat we ooit uit Mechelen zouden willen verhuizen en toch zijn we net dat van plan. Het is helemaal nog niet in kannen en kruiken, maar we zijn wel met een architect bezig die ‘as we speak’ plannen aan het maken is, waarna er een rondje banklopen volgt en serieus wat denkwerk om pas dan de definitieve knoop door te hakken. De lockdown en het tragere leven, die ons veel vaker dan voorheen naar de Ardennen bracht, heeft doen beseffen dat we echt allemaal nood hebben aan meer rust en groen, dat we wel degelijk willen meeleven met de seizoenen. We blijven echter wel in de buurt van Mechelen, maar voor het echt definitief is, wil ik daar gewoon nog niet veel meer over kwijt, kwestie van mijn eigen dromen nog wat in toom te houden, je kent het wel. Van zodra onze plannen echt definitief zijn, zal Paula ook echt verhuurd worden.

WANDELEN

Net als iedereen wandelen wij duchtig door én vriendin Veerle gaf me echt een goede tip tijdens onze wandeling vorig week (waarin ik trouwens de oren van haar kop kwebbelde omdat ik zo blij was dat we mekaar eindelijk nog eens konden zien). Ze raadde me de app E-routes aan en ja die werkt echt goed! Je geeft gewoon aan hoeveel km je wilt doen rond je startpunt en de app stelt je een drietal routes voor, hoe heerlijk is dat? Geen gedoe meer als je gauw effe blokje om wilt, maar gewoon starten en volgen, zeker met dit druilerige weer is dat ideaal als het even droog is en je snel op weg wilt zijn.

ETEN & KOKEN

Zoals altijd kook ik nog veel en wekelijks uit het groentepakket, maar sinds kort had ik nood aan extra inspiratie denk ik. We zitten weer altijd thuis en soms word ik moedeloos van het idee dat ik echt elke dag opnieuw moet koken. Ik besloot me dus terug op een kookmagazine te abonneren. Aangezien ik niet zomaar voor eender wat wou gaan (ik heb echt al vroeger teveel magazines in huis gehad die integraal niet gelezen werden) , deed ik marktonderzoek (maw ik schafte er een aantal aan in de maand september en keek waar ik het meeste mee was) en hier kwam ‘Libelle Lekker’ er als beste uit (voor Foodies en Delicious). Ik kan me echt niet ontdoen van het idee dat ik er altijd leuke, makkelijke en lekkere recepten in vind. Ze hebben naast hun uitgebreide recepten collectie online ook een app, waarin je makkelijker recepten kan bewaren. Ik moet eigenlijk echt terug werk maken van het bijhouden van recepten, want ik maak zoveel nieuws en toch lijkt het te vaak alsof ‘ik niet weet wat te koken’ (een beetje hetzelfde als voor je kleerkast staan en niet weet wat je moet aandoen).

BLOG

Door de blogchallenge blog ik weer meer en wat diepgaander merk ik, ik vertel weer meer en dat doet wel goed. Ik mis het meer geregeld bloggen wel, maar het komt er gewoon niet van. Ik hoop na de examens weer wat meer tijd te hebben aangezien mijn tweede semester normaal gezien een pak minder zwaar is dan het eerste. Op IG blijf ik de laatste tijd sowieso meer weg, ik post er een pak minder en kijk ook veel minder naar wat anderen doen, waardoor de druk om iets te delen ook gewoon compleet weg. Heel vaak denk ik wel ‘oh dit zou ik kunnen delen’, maar nog veel vaker denk ik ‘ach nee, waarom zou ik’ waardoor ik soms het dwangmatige waarmee sommigen posten minder goed begrijp denk ik, maar dat ben ik en zegt weinig over degenen die dat doen.

Ach, dat eigenlijk allemaal om toch effe te zeggen dat ik hier nog wel blijf rondhangen, dat ik blij ben met dit plekje en nog blijer dat er hier af en toe volk passeert, want hier maakt anderhalve meter of knuffelcontact of coronaproof eigenlijk niets uit! Fijne lezer, merci en fijne feesten… hoe raar ze dit jaar ook zijn!