As we speak #15

Nog niet zo lang geleden schreef ik dat een ‘as we speak’ aan de orde was én voila bij deze, een erg lange en uitgebreide versie, dus zet je neer in het zonnetje en veel leesplezier 😉

KINDEREN
De kinderen, altijd een topic waar er veel over gezegd kan worden. We zullen van groot naar klein gaan en starten met de oudste die momenteel het beste probeert te maken van school. Corona heeft er ingehakt maar sinds een tweetal maanden is ie terug ‘on track’, we hopen dan ook dat het voldoende is om volgend schooljaar gewoon op hetzelfde elan verder te gaan. De tweede is officieel ingeschreven in KSO in Antwerpen, wat echt spannend is, want ik vind dat een verschrikkelijk enge gedachte dat hij vanaf volgend jaar de trein zal nemen naar school, gelukkig wonen wij dicht tegen het station dus gelukkig is al één deel van de reis makkelijk. De derde volgt sinds vorig jaar pianoles, maar sinds een paar weken is ze compleet gebeten door ‘Für Elise’ en ineens oefent ze heel wat meer en gaat ze met sprongen vooruit. Als er een duidelijk doel is, is de goesting duidelijk zoveel groter. Dan de jongste, wel die heeft het lastig en een klas springen ligt op tafel, maar we zijn – samen met de psycholoog – helemaal niet zeker of dat wel de beste optie is. Bij de oudste was het toen veel duidelijker dat versnellen de beste beslissing zou zijn, nu ligt het toch wel wat anders, tijd brengt raad denk ik dan, maar uiteindelijk moeten we over een maand wel echt beslissen. Ja, kinderen, het wordt er met de jaren absoluut niet saaier op 😉

ETEN
‘Bijzonder simpel’ is mijn favoriete kookboek van het moment (en dat moment duurt nu toch al een paar weken). Ik heb heel lang geen kookboeken meer gekocht omdat ik er echt wel genoeg had, maw het zoveelste kookboek van de één of andere foodblogger wou ik gewoon niet aankopen, maar ik las ergens een lovend review, kocht het aan en het bleek een ware voltreffer. Ik kan er niet zo goed mijn vinger opleggen wat het nu zo goed maakt hoor, maar het is gewoon lekker, simpel en altijd net iets anders. Ik maakte al de appeltaart, de foccacia, de aubergines, de bloemkool… (check de weekmenu’s maar) en van al die dingen was ik echt wel in de wolken, iets wat niet zo vaak voorvalt. Het feit dat het kookboek ook al een paar keer op en af de Ardennen is gegaan én ondertussen pekkig is en bezaaid met post-its, zegt echt genoeg.

VERHUISPLANNEN
Ik sprak al eerder over onze verhuisplannen, wel, die zijn er nog steeds, maar het sleept momenteel wel wat aan. Het is gewoon echt niet evident om een huis te verbouwen dat zonevreemd staat én dus heel wat restricties kent, maar tegelijkertijd wel aan al onze eisen moet voldoen. We zijn er nog altijd helemaal vol van maar beseffen momenteel ook dat het misschien wel een hele dure affaire kan worden, dus afwachten, rekenen, schrappen en herdenken.

PLEEGZORG
We hadden vorige week een groot interview met de mensen van pleegzorg én krijgen over twee weken te horen of we verder kunnen gaan met het traject. De vragenlijst die we kregen op voorhand was echt lang én het gesprek zelf was soms wat emotioneel. Bij de volgende stap worden de kinderen betrokken en gaan we verder op zoek naar welke piste het beste bij ons gezin zou passen: crisis, ondersteunend, kort- of langdurig, maar eerst dus afwachten (ook al houden we met onze verhuisplannen momenteel echt wel rekening met 4+1 kinderkamers ;))

REIZEN
Er staat hier nog niets gepland, we wachten tot het moment dat we een vaccin krijgen en welke landen er tegen dan ‘open’ zijn. Als we vertrekken in de zomer, zal het pas in de tweede helft zijn en met de tent naar een land dat niet te toeristisch is, want bewust de drukte opzoeken is gewoon niet meer aan de orde merk ik. Nu het weer wat mooier wordt én de terrassen drukker, merk ik dat ik altijd heel snel terug weg wil, ben ik de enige of hebben jullie dat ook?

WERK
Ik ben een onderwijsmens in hart en nieren, én toch heb ik dit jaar meer dan eens getwijfeld of ik wel goed zit. Als leraar moet je het gewoon hebben van die enkele studenten waarmee je een echte band opbouwt, waar je een verschil maakt, waar je het beste uithaalt, waar je na de les een babbeltje meedoet… als leraar sta ik gewoon nog altijd het allerliefste in de klas voor mijn studenten waar ik aan trek en sleur, die me eerst vervloeken, maar achteraf bedanken. Dit jaar was er zoveel minder om me aan op te trekken want filmpjes maken is verschrikkelijk veel werk om het goed te krijgen (ideaal als je wat perfectionistisch bent 😉) en lesgeven in Teams of Zoom is gewoon uren praten tegen een hoop donkere vakjes waarvan je niet eens weet of er iemand achter zit. Ik heb echt alles uit de kast gehaald om het zo aangenaam mogelijk te maken, maar het is gewoon erg ontmoedigend als je te weinig hebt om je aan op te trekken.

LEZEN
Ik las ‘De zevende zus’ in een ruk uit, daags na lancering stond hij al op mijn e-reader én twee dagen later was hij uit. Wat een goede reeks is het toch én dit boek is volgens mijn bescheiden mening het beste tot nu toe. Het wordt nogal vaak versleten als chicklit, maar ik vind dat toch een beetje afbreuk doen van de uitgebreide geschiedenislessen die je elke keer meekrijgt. Ik ben momenteel ook nog een ander steengoed (weliswaar non-fictie) boek aan het lezen, genaamd ‘De strategie van het geluk’ van Gerbert Bakx dat ik aangeraden kreeg van mijn nonkel Kris. Wat een boek én wat een inzichten deelt Gerbert Bakx daarin! Ik heb nog nooit zoveel onderstreept en aangeduid in een boek. Het is bij uitstek één van de meest inspirerende en wijze boeken die ik al ooit las. Een enorme aanrader voor iedereen die wel eens worstelt met zichzelf in éénder welk opzicht.

TV
Er zijn weinig dingen op TV die me echt kunnen boeien, maar ‘De Kemping’ is er toch eentje van, wat een mooi programma is dat én wat doet Tijs Vanneste dat goed. Moest je het nog niet gezien hebben, stem er dan echt eens op af.

DIEREN
We hebben nog altijd katten, kippen en een schildpad rondlopen. De konijnen zijn – net zoals de zoveelste lading kippen – ook opgejaagd en gedood in onze stadstuin. We weten nog altijd niet welk beest er in onze omsloten tuin komt jagen, maar het is er eentje met dodingsdrang wat voor bloederige tuintaferelen zorgt én ’s morgens aan de ontbijttafel tot gegil. Ik besloot dus echt op zoek te gaan naar iets dat er voor kon zorgen dat we daar voor eens en voor altijd van verlost werden en vond dat in een toestel dat een ultrasoon geluid produceert wat katten/marters/vossen/… op afstand houdt maar niet schadelijk is voor mensen of kippen of schildpadden (speciaal opgezocht, want Mieke moet vrij in de tuin kunnen rondwandelen). Over Mieke gesproken, het beestje weet absoluut niet van welk hout pijlen maken, want ze is al 3 keer ontwaakt uit winterslaap, maar ook al evenveel keer er terug ingegaan. Dit weekend is ze terug wakker en kruipt ze heel gezwind achter het grasmachien (we waren van plan om nog 2 dagen langer te wachten, maar eigenlijk moest het echt wel gebeuren… oordeel vooral zelf over de jungle die nu onder handen genomen wordt)

BLOGGEN
Ik mocht wat vraagjes beantwoorden van de BlogBoost dames, zo fijn om eens na te denken over wat dat bloggen met me doet en waarom ik het doe. Het uitgebreide interview kan je op hun blog lezen, maar kort gezegd besef ik elke keer opnieuw dat ik het graag doe en dat ik echt hou van dit kleine plekje en iedereen die er passeert! Merci om hier te blijven volgen, echt!