As we speak #3

Spijbelden we wat hobby’s voor het mooie weer en zitten we in de Ardennen, hebben we net een wandeling achter de rug en zagen we gisterenavond een luchtballon hier om de hoek die we achtervolgden want dat heeft niet alleen op de kinderen een grote aantrekkingskracht. Maar een as we speak dus want het zijn bewogen weken geweest.

Kinderen: zou ik willen kunnen zeggen dat de kinderen allemaal goed gestart zijn op school, maar dan zou ik liegen. Drie van de vier zijn erg goed gestart, eentje absoluut niet. Het is allemaal zo moeilijk dat we zelfs verdere hulp inschakelden, naast de therapie die er al gevolgd wordt.  Het is gek, maar school is nog maar drie (?) weken bezig en het voelt ondertussen al een pak langer aan. Die routine vind ik best frustrerend, lastig en een woord dat ik zo online waarschijnlijk niet mag gebruiken 😉
We hebben trouwens naast onze eigen kinderen ook nog twee Plan-kindjes, bij de geboorte van Tuur en Jan namen we er telkens eentje. Ondertussen is Vincent, de oudste die we al 10 jaar sponsoren, volwassen en kregen we begin september schattige Ester met bolle wangen in de plaats. Hoewel we ons ooit voornamen om maandelijks briefjes te sturen en een echte band op te bouwen, is daar weinig van in huis gekomen, misschien als onze eigen kinderen iets ouder zijn dat dat wel komt, we zullen wel zien.

Job: ben ik gestart, voor echt, het mocht dan ook eindelijk beginnen, ik had lang genoeg gewacht en man, ben ik goed gestart. Wat een fijne omgeving, wat een fijne studenten, wat een fijne energie die ik ervan krijg. Niet alleen geef ik les (doceren heet dat nu, whoop whoop) maar doe ik ook een stukje onderzoek rond een belachelijk interessant onderwerp. Ik ben momenteel wel heel erg enthousiast, een stuiterbal heeft er niet aan, maar hey, wat is er eigenlijk slecht aan enthousiasme en ook al is het nog maar één week bezig, ik hoop dat ik dit nog lang kan vasthouden, want goed begonnen is half gewonnen.

Wederhelft: is de wederhelft idioot veel aan het werken, al weken aan een stuk, 7 op 7, zo goed als 24 uur per dag. Het is abnormaal hoeveel uren hij klopt en hoe weinig uren hij slaapt (als hij al slaapt) en stilaan zit hij niet alleen op zijn tandvlees maar heeft hij eigenlijk geen tandvlees meer over. Ik denk dat echt heel weinig mensen beseffen hoe hard hij werkt (hoewel dat wel te merken valt aan zijn haar aangezien hij niet meer naar de kapper geraakt en de speldjes maw terug hun intreden deden, niemand is daar hier trouwens echt fan van) dus ik zou heel graag binnenkort een tweedaagse plannen voor ons tweetjes. Zo eens echt tijd voor ons twee (dus compleet zonder werk in welke hoedanigheid dan ook) moet toch al 8 jaar geleden zijn…babysitters mogen zich vanaf nu melden 😉 en tips voor twee dagen pure dolce far niente op een ander mogen ook altijd komen.

Paula: is Paula gedroogd, krijgen we bijna een terras, kijken we naar sauna’s en warmtecabine’s maar is het hele inrichtingsverhaal even op compleet z’n gat gegaan (hoewel ik nog wel wat te vertellen over extreme bouwpakketten en ikea-hacks). We genieten daarentegen gewoon effe heel erg hard van de luxe om in twee huizen thuis te zijn en beseffen dat het verhuren toch raar gaat doen, maar weten ook dat we er te weinig echt kunnen zijn, zodus zullen we binnenkort nog maar eens afspreken met de verhuurfirma. Ik kreeg deze week ineens reclame binnen van Ardeense vakantiehuizen en vroeg me af hoe het zou zijn moest ik daar plots Paula zien tussen staan.

Mijnheer Mieke: hebben wij een schildpad in de hof rondscharrelen die niet goed weet wat ze aan moet met deze temperaturen en wij dus ook niet met haar. Mieke de schildpad hebben wij geadopteerd van de moemoe en kruipt al zo’n half jaar rond bij ons in de tuin. Dat we haar als mijnheer mieke aanspreken hebben we te danken aan Bob en eigenlijk past dat straf genoeg compleet bij haar aangezien we al enkele maanden niet meer zo zeker zijn van haar vrouwelijke kant.

Boeken: lees ik vooral in functie van de job, maar zag ik Herman Brusselmans Yucca van Peter Terrin aanraden en bedacht ik me dat ik echt dringend wat meer moet lezen van Nederlandstalige auteurs. Tuur leest ondertussen ook nog steeds als een trein (die verslagjes komen wel als ie er zin in heeft) en pakt alles vast wat hij in de boekenkast tegenkomt, ondertussen het verhaal van KV Mechelen, een boek waarvan ik niet eens wist het daarin lag.

Sprookje: schreef ik zelf een sprookje, ooit naar aanleiding van een Efteling wedstrijd, maar zond ik het nooit in omdat je van zodra je op de versturen-knop drukte, je al je rechten kwijt was (ook al deden ze er niets mee) en dat vond ik te verregaand, dus nu ligt het stof te vergaren in de catacomben van mijn harde schijf en kwam ik het weer eens tegen, misschien moet ik er toch eens werk van maken om het op te sturen naar een uitgeverij, hoewel ik besef dat die niet zitten te wachten op het zoveelste kinderboekenscript.

Eten & koken: ben ik weer stipt gestart met het weekmenu en dat gaat me af maar ik merk dat we te weinig onze 6 maaltijden opeten die ik voorzie door niet zo een onverwachte goestingen zoals friet na de KSA of een weekendje ardennen. Hoera dus voor de diepvries die gemaakt werd (bweik voor de 300 euro die ons dat koste). IK mag alleen niet vervallen in alles in de diepvries steken en er niets van opeten dus ik zal maar een diepvrieslijstje maken We hebben wel een paar hele lekkere dingen gegeten afgelopen weken en de parmigiani was daar eentje van, helemaal KIVV was die, dus die moet ik ook nog eens bloggen!

Evenwicht: de balans tussen werken en leven slaat momenteel in ons gezin compleet over naar werken. Het lukt voorlopig omdat ik consequent op tijd te ga slapen, maar ook omdat ik zelf heel bewust omga met mijn tijd. Zo plan ik – in tegenstelling tot wat ik eigenlijk wel wil – niet al mijn avonden of middagpauzes meer vol om bij te babbelen met fijne vrienden (en ben ik wel eens zo blij met onverwachte blitsbezoekjes) en heb ik een bewuste stop gezet op heel wat andere activiteiten. Dat is een beetje jammer want er zijn zoveel leuke dingen maar ik heb gewoon geen zin in een nieuw rondje pompen en verzuipen, dus de komende maanden zijn er om een nieuw evenwicht te zoeken en in tussentijd af en toe helemaal op te laden van een dagje of twee hier in het groen, en eerlijk gezegd klinkt dat absoluut niet slecht!