Door Jan zijn communie en de plaats van het feestgedruis trok ik met de andere leden van het gezin ook zuidwaarts dit weekend, want bouillon ligt op een boogscheut van Paula en het zou zonde zijn daar geen gebruik van te maken tijdens het verlengde weekend. De zon scheen, de vogeltjes deden verschrikkelijk hard hun best gehoord te worden, er stonden klaprozen en andere mooie wilde bloemen in de tuin, er was een briesje en toen ik vooraan het huis (weliswaar tussen het bouwafval) op de trappen zat met een boek in de hand, voelde ik me eindelijk eens echt helemaal ontspannen. Hoewel Jan op een kayak zat en leuke dingen deed, hadden wij bij Paula genoeg aan wat rond te hangen: pizza maken, bloemetjes plukken, een boekje lezen…. we deden eigenlijk gewoon de schuifdeur open en lieten gewoon de rust en de stilte binnen.
T wordt wel hoog tijd om eens te komen kijken 👍👍👍
Ik heb het begrepen 🙂