Ooit komt er een voor en na, maar daarvoor moet onze na nog een beetje verder gevorderd zijn, maar in het originele huis had je een trappenhal die de kelder verbond met het huis, Iedereen zal het beamen dat dat niet het meest geweldige trapje was, noch dat de gang zelf – ondanks het kleine raampje – luchtig en licht was. We waren dan ook enorm opgetogen in de plannen te zien dat de architect daar iets leuks in petto had, en dat blijkt nu ook helemaal goed te komen. Een raam van boven tot beneden, multiplex tegen de muren, een kleine nis waar we ons klein ‘Paula hoekje’ van gaan maken: een soort herrineringsplekje met foto’s, spullen en een fotoboekje van de bouw dertig jaar geleden en de verbouwing nu.
Het is een beetje jammer dat er nog een leuning aan moet (veiligheid boven alles) maar ik zie mezelf al helemaal zitten, bovenaan de eerste trede, mijmerend naar buiten of bladerend door foto’s.
