Ik weet het nog goed, vrijdag 13 maart (goh, het valt me nu pas op, vrijdag de dertiende, gelukkig dat ik niet echt bijgelovig ben 😉): de kinderen en ik liepen een beetje onwennig naar huis, een beetje lacherig ook maar vooral ontzettend naïef, denkend dat het na vijf weken alweer over zou zijn. Die vijf weken werden er vijftien waarin de wereld (gelukkig) nooit stopte met draaien maar er per etmaal wel wat vreemder op werd. Mondmaskers deden in hun intrede en knuffels en kussen, iemand een keer goed vastpakken lijken tot op vandaag nog heel ver weg. In tussentijd bleven we doorgaan, soms al ploeterend, maar tussendoor toch ook vaak het besef dat het eigenlijk allemaal wel wat trager mocht.
Het is een cliché en ik weet ook niet hoe anders ik het kan uitdrukken, maar wat een vreemd schooljaar is dit geweest! En bij vreemde schooljaren horen vreemde kaartjes bij de bedankjes, want ook al hebben wij een paar weken de juf/meester-rol op ons moeten nemen, toch hebben heel wat onderwijsmensen echt wel het onderste uit de kan gehaald om alle leerlingen ‘bij de (online) les’ te houden. Ik vond mezelf dan natuurlijk ook behoorlijk grappig toen ik bedacht dat een contactloze wens op z’n plaats was, én hoe beter kan je dat doen dan met een QR-code? De juf of meester scant de code en krijgt dan het bedankingstekstje te zien. Zo een QR-code maken, daar is trouwens niets aan hoor, dat doe je heel snel op websites als deze http://www.qr-genereren.nl/
Via een berichtje van Erik kreeg ik deze link als aanrader en dat ziet er idd heel erg handig uit! https://qrcodetotaal.nl/maken
Dankjewel Erik (ik stuurde een berichtje terug maar het e-mailadres klopte niet, dus moest je hier nog eens passeren, dan weet je dat het is aangepast!)
Mies leefde zich uit met verf op het saaie inpakpapier en het geheel werd er ineens zoveel kleurrijker op! Net zoals de andere jaren bedanken we ze trouwens met een boek voor de klasbibliotheek, want klassen kunnen nu eenmaal nooit boeken genoeg hebben! Ik haal altijd onze kinder- en jeugdboeken (en geloof me, dat zijn er al ontzettend veel geweest 😉) bij de Mechelse Pardoes, heerlijk winkel in rond te snuisteren #hamstereninmechelen en als je benieuwd bent wat we gaan geven, bij deze een lijstje:
- De laatste uit de reeks van De verschrikkelijke meneer Gom van Andy Stanton (heerlijk!) voor het eerste leerjaar
- Dinges van David Walliams voor het derde leerjaar over een meisje dat al alles heeft en toch een dinges wilt.
- Het geheim van de malamander van Thomas Taylor voor het vijfde leerjaar, fantasierijk vol spanning en avontuur
- Het prachtige Vogels tekenen, krabbelen en kleuren van Carll Cneut voor de MUVO-lessen omdat voor onze kinderen die lessen ‘het leukste van de hele week zijn’ (zoals ze zelf zeggen)
Hier liggen er ook boeken voor de klasbib klaar. O.a. Woeste Willem en een Julesboek (want dat is zoals praktisch overal in Vlaanderen de klaspop :p)
Ohja Jules de klaspop idd 😉 en boeken zijn echt altijd een goed idee he!
Oh jammer van die digitale wens, dat ik het vandaag pas lees. Ik heb een bruisbal gegeven zodat de leerkracht kan chillen nu… Ik heb wel tegen een paar mama’s geopperd dat we beter zouden samenleggen om iets voor de klas te kopen (er waren veel plantjes en chocolade). Plan voor volgend jaar…
Pardoes is een supercoole winkel: ik kom zelfs vanaf het platteland naar Mechelen daarvoor. Zó een goeie winkel!
Ik vraag mij toch ook af hoe we hier later op zullen terugkijken… Zo surreëel allemaal als je erbij stilstaat. Ik heb voor elk kind een schriftje waarin ik op speciale momenten in hun leven schrijf, of als ik er eens aan denk, en ik heb toch al een en ander genoteerd over de impact op ons leven, zodat ze het later kunnen lezen… Zal ongetwijfeld ook raar zijn om het zelf na te lezen na zoveel jaar.
Wel ik vraag het me ook af ze…hoe we hier op gaan terugkijken, gewoon ook omdat je niet weet of dit het nu is geweest, of er nog veel erger op ons afkomt of dat ons leven gewoon altijd wat anders zal zijn… het is echt koffiedik kijken. En op een of andere manier is er al veel ingeslopen, iemand zomaar aanraken of knuffelen doe ik al bijvoorbeeld niet meer, ook dat is vreemd om te beseffen vind ik, hoe snel onze gewoontes kunnen veranderen! Het blijft gewoon allemaal wat absurd he….
Oh Zo tof zeg met zo’n QR code..super creatief! En ja hoor dit jaar gaf ik ook 2 boeken voor in de klas. Dankjewel voor deze leuke tip. 😉 Liefs aan mijn lieve zus xxx
Graag gedaan natuurlijk 😘 en boeken zijn altijd een goed idee he 💪
Och cliché… ik blijf regelmatig nog tegen Meneertje Mertens zeggen dat ik dit zo’n vreemd leven vind… hoe zijn we hier in godsnaam in beland?
Leuke tip van die QR codes 🙂
Ja echt he, hoe zijn we hier beland? En ik vraag me oprecht af of we nu aan het begin/midden of einde zitten? Wie zal het zeggen…
(en graag gedaan!)