Nu ik op de trein zit naar huis heb ik tijd, wel 3 uur (!) de tijd om te lezen, te mailen, te werken of gewoon wat te bloggen. Ik kies het laatste als opstapje naar 40 dagen bloggen, waarvan ik absoluut geen flauw idee heb of ik dat ga volhouden, maar misschien moet dat ook niet, ik zal wel zien. Soms zou ik daar heel content van worden van zo drie uur zonder kindergejoel om onafgebroken mijn ding te doen, nu echt niet, nu kan ik alleen maar vol weemoed denken aan die laatste paar dagen vol sneeuw waar ik zo van genoten heb. Een paar dagen sneeuw, niet mijn meest favoriete weerfenomeen, en toch… die knerpende sneeuw onder de voeten tijdens een winterse wandeling, het maken van een sneeuwpop, het bouwen van een iglo (serieus, wijkunnenda #ollywannabe, heerlijke televisie op Ketnet!), het sleeën van de berg, het drogen aan de haard, het opwarmen met een warme choco en véél slagroom… heerlijk. Wie weet heb ik ooit toch nog goesting in een sneeuwvakantie?
Waren jullie voeten niet bevroren? Misschien toch eens investeren in sneeuwbotten?
Na een tijdje wel ja 😉 sneeuwbotten, das een idee!