Wij geocachen de laatste jaren graag en veel, het was dan ook niet verwonderlijk dat één van de grootste fanaten dat als thema voor zijn feestje als kersverse negenjarige uitkoos. Moesten ze iets groter zijn geweest, hadden we hen misschien echt met GPS op pad gestuurd, maar voorlopig werd het actieterrein in en rond ons huis gelegd.
Ik nam een satelliet beeld van ons huis en tuin (google maps), zette er een raster over en duidde er plekken op aan waar ze op zoek moesten gaan naar hints.& tips die hen dichterbij ‘de schat’ zouden brengen.
De hints & tips werden ook allemaal gecodeerd: in geheimschrift, of in rijmvorm, of met een rebus, of dmv woordzoekers waar niet alle woorden weg te schrappen vielen… Eens de schat gevonden werd, moest er nog een cijfercode gezocht worden en dat deden ze als volleerde derdeklassers met een grote staartdeling want stoepkrijt is altijd de max.
Het was een geweldig feestje, de zon zat enorm mee, het eten werd goed gesmaakt (burgers, frietjes & een ijsje) en Tuur genoot met volle teugen, maar voor het eerst in mijn feestjescarriere had ik het gevoel dat de kinderen echt aan het veranderen zijn, zo op de grens met de tienerjaren, dat er kloven komen tussen jongens en meisjes, maar ook onderling. Sommigen zijn al erg volwassen, anderen doen nog steeds niets liever dan spelen. Het is in elk geval iets om mee rekening te houden in de toekomst, blijven we deze soort feestjes doen, of gooien we het over een andere boeg? Een kleine fuif met frietjes uit koffiefilters 🙂 (onzen Tuur is wel een danserke)? Of minder kindjes, ergens naartoe gaan of een logeerfeestje houden met film & popcorn? Er zijn veel opties én over een tweetal maanden zal ik weten wat er uit de bus is gekomen want dan loopt er hier gewoon al een echte tiener in huis!
