Mijn week in boeken en beelden zomer ’19 deel 4

Deze week las ik veel meer dan verwacht, wat het dus een ideale vakantieweek maakt, hoewel we de afgelopen dagen met een bende zieken zitten die steevast midden in de nacht niet weten welke kant van de WC ze moeten kiezen met naderhand kuisen en beddengoed vervangen vandien. Gelukkig zijn de kinderen rechtstreeks van KSA-kamp naar Paula getrokken want die slaapzakken en kussens doen nu ook goed dienst. Ik kan me er eigenlijk niet om beklagen, het is wat het is, ik lees dan wel een paar boeken meer, werk daarnaast een beetje, prul wat aan de blog waardoor dit verslag oa een pak sneller komt en ben vooral blij dat het nog geen september is en dat we dit scenario ook niet in de tent hebben meegemaakt want dan was dat kamperen hoogstwaarschijnlijk niet zo goed meegevallen.

Eigenlijk waren de dagen voor de zieken niet zo heel gek anders, maar toen gingen we nog wel naar buiten voor een (avond)wandeling of gingen we nog wel voor een ijsje bij de beste ijsboer van Bouillon (en omstreken). Hij heeft slechts drie smaken waaronder altijd vanille, de andere twee krijg je pas bij bestelling te horen. Zulke adresjes zijn op zich al gewoon heerlijk.

Afgelopen week kregen we ook oma en opa op bezoek bij Paula, dat is niet alleen goed omdat wij op voorhand Paula dan zelf een goede schrobbeurt geven (bezoek is toch zo een goede motivator) en omdat het natuurlijk heel gezellig is, maar ook omdat opa zich deze keer opnieuw niet kon bedwingen om in den hof te werken, iets wat hij graag doet en waar de man deze vakantie echt niet meer aan toe geraakte, dus dikke merci! Aangezien de liefde – denk ik – altijd door de maag gaat bakte ik er op los, met oa pruimen uit eigen hof.

Daarnaast is de slowcooker hier echt ingeburgerd geraakt en ben ik grote fan, vermoedelijk komt dat vanaf komend schooljaar heel vaak op het weekmenu. Moest je ergens een fantastisch recept hebben liggen: geef gerust door! Ik maakte al (meermaals) heerlijke cuban beef, gewoon stoofvlees, spaghettisaus en een curry. Het is weliswaar nog wel even zoeken hoe het zit met de kruiding, want ik zit op dit moment nog tussen ‘mag meer hebben’ én ‘oh het heeft veel te veel’.

Uiteindelijk belande ik deze week  vaak in de hangmat of in de zetel met een boek en las ik de volgende uit:

• Hars, Ane Riel:  Wat was me dat, veruit het beste boek van deze zomer. Het is een Scandinavische thriller van de beste plank: onderhuids, onheilspellend en bevreemdend. Een heerlijk boek dat begint met ‘Het was donker in de witte kamer toen mijn vader mijn oma om het leven bracht. Ik was erbij. Carl was er ook bij, maar hem ontdekten ze nooit’ waardoor ik onmiddellijk mee was om het de dag nadien – na het lezen van zowat de beste laatste zin ooit – op te dragen als ‘te lezen’ aan de man. Ondertussen is diezelfde man ook echt mee met het verhaal iets dat niet zo vaak gebeurt dat wij dezelfde boeken (buiten fantasy-achtige dingen) goed vinden.
• De tatoeëerder van Auschwitz, Heather Morris : De gruwel van Auschwitz verweven met een oprecht en waar gebeurd liefdesverhaal waarin je verstelt staat van de (veer)kracht van mensen. Het is een boek waarvan je hoopt dat de liefde wint, maar ook keer op keer beseft wat een gruwel die concentratiekampen waren, want hoeveel musea je ook doet, kampen bezoekt en boeken daarover leest, het blijft zo ontzettend absurd.
• O, o, Olivia, Gillian King: na twee zwaardere boeken, had ik nood aan een onvervalste chicklit en dit is er zo eentje, verwacht geen spectaculaire wendingen, prachtige zinnen of diepe personages, maar gewoon een lekker makkelijk boek dat je met een glimlach leest en vooral niet te hard over moet nadenken.