Na de vakantie, samenzijn en over de boeren

Ik was niet van plan om even te stoppen met bloggen, maar de vakantie kwam ertussen, een betere omschrijving kan ik niet hebben voor de vakantie die ons allemaal deugd deed én absoluut een veel beter excuus dan het ‘te druk op het werk’.

De vakantie bleek alles waar we op hoopten, Lissabon was (buiten af en toe wat nat) prachtig (berichten daarover staan in gedachten in stelling), het feestweekend fantastisch voor ons Mies die sindsdien dolgelukkig met haar levensgrote knuffelpanda rondloopt, het boek van de buurvrouw een voltreffer, het etentje met vrienden een blogpost waard met receptjes en ideeën, maar bovenal genoten we in de vakantie van elkaar, van bij elkaar te zijn, van de relatieve rust die zo een vakantie met zich meebrengt. Hebben de kinderen dan geen ruzie gemaakt? Maar natuurlijk wel, een ketter heeft er niet aan. Waren ze dan niet elke dag weer veel te vroeg wakker? Haha, mijn wraak zal ooit mierzoet zijn.
Nee, natuurlijk is nooit alles rozengeur en maneschijn, sowieso niet, maar als ik door de foto’s scrol, zie ik heel veel blije gezichten en besef ik wat een voorrecht het is om tijd te hebben samen en voor mekaar, hoe schoon dat kan zijn. Het werken komt vandaag maar traag op gang (vandaar waarschijnlijk ook dit postje ;)) maar ook dat is niet erg, want met al die herwonnen energie kan ik af en toe terug wel een tandje bij steken als het moet.

Woensdag halen we onze buurderij-bestelling weer op (als ATOS toch terug werkende geraakt voor vanavond) en toen ik mijn winkelmandje samenstelde kwam ik uit op een Pano-reportage over de boeren waardoor ik het hele concept nog een warmer hart toedraag, dus bij deze: kijk de reportage en test het een keer uit! Ik ben ervan overtuigd dat dat alleen maar kan meevallen!

Alle, we zijn terug vertrokken! Tot verder deze week!