Soms heb ik een hang naar nostalgie, naar het terugbrengen van tijden die ik daarom zelf niet eens echt gekend heb maar die in mijn verbeelding enorm sprekend zijn, zoals bijvoorbeeld filmavondjes met popcorn. Je hebt nl een aantal soorten filmkijkers: de chipskijkers, de popcornmensen en de snoep(vr)eters, daar waar ik absoluut behoor tot de laatste soort (met toepassing van de vr), de wederhelft tot de eerste en de kinderen het niet uitmaakt is het vooral het tweede segment dat bij mij het meeste emotie oproept, waarschijnlijk gevoed door alle Amerikaanse films die we zien waar popcorn@themovies gewoon het meest standaard is. Toen ons filmavondje vorige week bij Paula zwartgeblakerde microgolf popcorn gaf (ja zeg, het kan ook aan de wederhelft liggen, maar we zijn niet echt fan) wou ik het deze week deftig opnieuw doen. Ik maakte de popcorn nu maar echt zelf, de kinderen maakten even zelf hun popcorndoosjes en we keken samen naar Kubo, een prachtige stopmotion animatiefilm (serieuze aanrader, miss wel niet voor te kleine kindjes wegens af en toe best eng). Perfectie, soms ligt dat dus gewoon binnen handbereik.
Sjaloon voor de popcorndoosjes (openen en afprinten op A4)
Recept voor perfecte popcorn (lees: alle maiskorrels poffen en de onderste laag is niet verbrand)
- Giet een bodempje olie voor hete temperaturen (arachide, mais…) in de pan
- Voeg er een paar (3 korrels ofzo maar) mais aan toe
- Wacht tot er ééntje poft
- Strooi een bodempje maiskorrels in de pan
- Plaats het deksel op de pan en zet van het vuur, schud er even mee en tel tot 30 (keitof om te doen met de kinderen!)
- Schud nog eens met de pan en zet ze terug op het vuur en wacht af, ze poffen normaal gezien zo goed als allemaal tegelijkertijd en van zodra ze niet meer zo hard poffen, haal je ze van het vuur, kieper ze in een grote schaal en overstrooi met je favoriete topping (wat bij ons bloemsuiker is, maar eigenlijk zou ik op dat vlak wel eens wat gedurfder mogen zijn denk ik me nu ;))
all right, dit testen we uit!
👍👊