Toen we gisteren in de cinema zaten en zagen dat zowat elke film uitverkocht was, wist ik dat ik het over een andere boeg moest gooien deze vakantie: geen zwempartijtjes, geen binnenspeeltuin (hoewel ik echt wel graag naar Playground in A’pen was gegaan) want regenweer en vakantie zorgen dat er op zulke populaire bezigheden al helemaal geen doorkomen meer aan is.
Ik zocht dus naar alternatieven en bedacht dat er in Bozar in Brussel nog tot einde deze week een expo loopt over Picasso’s sculpturen. Kunst en kinderen vind ik altijd plezant, ook omdat ik zelf graag genoeg naar expo’s en musea ga natuurlijk, maar ik hou er vooral van hoe kinderen erop reageren, wat zij zien of net niet zien. Wat zij mooi vinden of net wat helemaal niet en Picasso is dan bij uitstek erg toegankelijk met kinderen. Wij wonen op een steenworp van het station van Mechelen en zijn dan ook verbazend snel in Brussel Centraal van waaruit den Bozar echt niet ver is.
Als leraar krijg je best veel korting in Bozar (we like, en nu alleen die lerarenkaart niet meer vergeten :)), kinderen boven 6 jaar betalen 2 euro en kinderen eronder niets, wat zo’n uitstap echt wel heel budgetvriendelijk maakt.
Het prachtige gebouw maakt sowieso al indruk en de Picasso expo spreekt tot de verbeelding, of zoals Bob zei dat hij wel heel ‘gjappige mevjouwtjes’ had gezien vandaag 😊.
Eens thuis, hadden we genoeg inspiratie om zelf aan de slag te gaan met klei (zelfdrogende) en verf. En zo werd er dus weer een regenachtige dag in de vakantie vlotjes ingevuld.
