Als mijn hart vol is van iets (positief of negatief) dan kan ik daar niet over stoppen, het heeft te maken met dingen moeilijk te kunnen loslaten en het duurt behoorlijk lang eer ik effectief iets los. Tot dat moment, kan ik er dan ook niet over zwijgen of mee ophouden, meestal tot kleine ergernis van de wederhelft. Vandaag was het weer zo een dag, ik als halvegare enthousiasteling en de oudste man des huizes die me op de duur een beetje meewarig stond aan te kijken. We gingen vandaag namelijk weer op vliegenzwammenjacht. Toen we daar vorig jaar een hele queeste rond opzetten en uiteindelijk in de kleiputten van Terhagen belandden, kon onze missie niet beter geslaagd zijn: heksenkringen vol vliegenzwammen, sommige zo groot als de kinders hun hoofd, het was een schouwspel van jewelste (nee en ik overdrijf echt niet), maar wel eentje waar de wederhelft toen jammer genoeg niet bij was. Spijtig als hij dat toen vond, planden we vandaag met het mooie weer opnieuw een tochtje naar de kleiputten in de hoop er weer enkele te kunnen spotten. Ik vermoed dat het komt door het zachte weer en de vele regen, maar het stond er opnieuw vol. Daar waar de wederhelft steevast zijn reinste zen zelve blijft, kon ik – die het tenslotte allemaal al een keer had gezien – geen enkele gil onderdrukken bij het ontdekken van een nog schoner exemplaar en kreeg ik zowaar kramp in mijn vinger van de macro-stand op het fototoestel aan en uit te zetten. Ik weet niet wat het is, maar het katapulteert me steevast terug naar een van de meest geweldige boeken die ik vroeger als kind had.
Ach, enthousiasme is zo slecht nog niet, zeker niet als het een blogpost vol rode paddenstoelen met witte stipjes vult.
PS ik beloof echt niet dat ik volgend jaar niet weer een post schrijf, maar werkelijk, ga in tussentijd ook een kijkje nemen, het is de moeite! Vorig jaar gingen we pas in de herfstvakantie en nu – een maand vroeger – staat het ook al vol, dus je hebt tijd! In al mijn enthousiasme snorde ik zelfs de coördinaten op van de plekken waar wij er veel zagen (de man doet nu van ‘oink’, roloog en werpt zijn beide armen de lucht, of toch zoiets 😉)
Voor mij mag je blijven doordrammen over mooie zwammen. 😉
😂😂😂
toch wel de moeite xxx ik herinner me dat je er vroeger( achteraan in de tuin )playmobil mannetjes onder zette 🙂
Dus ik was vroeger ook al serieus enthousiast 😉
Niets zo mooi als vliegenzwammen in de herfst toch?! Ik ben ook fan! Zonet je blog hier ontdekt en ik zou hier de hele dag kunnen lezen over jullie tripjes, vakanties en Ardennentips. Me ook even bijgelezen over Paula. Wauw, wat een prachtig project hebben jullie daar gerealiseerd. Wanneer gaan jullie Paula beginnen verhuren? 🙂
Nope, ik ben ook zwaar fan van de vliegenzwam, maar dat was al duidelijk 😉 Superleuk om te horen, zo fijn dat je dan ook een reactie achterlaat! We plannen nu om Paula in de verhuur te gooien vanaf januari ergens, tenzij de wederhelft me hier nu helemaal tegenspreekt, maar dat is het plan alvast. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat we het nog wreed moeilijk (emotioneel dan ;)) gaan krijgen om dat dan effectief te doen, maar het staat vroeg of laat toch echt wel te gebeuren.
Dat kan ik me voorstellen nadat ik heb gelezen hoeveel tijd, energie en liefde jullie erin hebben gestoken. Genoeg ruimte houden voor jezelf dan bij Paula zou ik zeggen… 🙂 En terwijl ook andere mensen blij maken met haar! Dat geeft ook wel een fijn gevoel denk ik.
Ja dat denk ik ook wel en dan zo een groot gastenboek leggen, lijkt me wel leuk!
Ooh ik ben ook grote fan! De locatie is wat ver van Gent om even langs te gaan, maar ik hoop er hier in de buurt ook nog te spotten! Begin oktober veel gezien in de bossen maar vorig weekend in de bossen rond Leuven dan weer geen enkele..te maken met de ondergrond zeker?
Ja ik denk dat ondergrond er ook wel mee te maken heeft, maar vooral ook berkenbomen. Waar er veel berken staan heb je meer kans!