Weekmenu #21 en een nieuw jasje

Ik heb al gezegd dat ik de dingen moeilijk kan loslaten en eens ik weet dat ik iets niet mag zien, dan zie ik het zeker, een beetje zoals ‘je mag niet denken aan een olifant’ en poef daar staat die te blinken midden in je brein. Ik had bij de opstart van dit blog nooit verwacht dat ik zou lijden aan het ongecontroleerd braken van blogposts, maar ontkennen heeft geen enkele zin want de afgelopen 9 maanden schreef ik er 173 (!) bij elkaar, maw zo’n 19 per maand of een dikke halve per dag (ohjee, waar is de zelfhulpgroep? 😉) In elk geval was mijn vorige layout daar niet op voorzien dus dat wrong al een tijdje en de afgelopen dagen had ik er genoeg van en prulde ik gretig met CSS en PHP om het thema te krijgen waar ik het wou. Om in schoonheid afscheid te nemen, hier, bij dit weekmenu de foto waarmee het allemaal begon.

De komende week is het een korte week en korte weken betekenen lange weekends en een trektocht naar het zuiden van ons land om enerzijds te genieten van het gras dat daar terug groen is en anderzijds onze Jan te vieren die in navolging van Tuur zijn eerste communie doet en daarvoor ipv een stad, de natuur opzoekt. Ditmaal is het de beurt aan de wederhelft om Jan op de tweedaagse te accompagneren en Jan kijkt er enorm naar uit. Donderdag is het van dattum: na de mis vieren we Jan ‘en petit comité’ om erna naar de Ardennen te vertrekken en vrijdag vader en zoon in zwemvest af te zetten aan de oevers van de Semois. Ik kijk uit naar hun verhalen en foto’s en hoop in tussentijd met de drie overige kinderen ook wat te kunnen genieten van de rust daar.

Dat allemaal om te vertellen dat het weekmenu vandaag dus maar erg beknopt is, maar wel lekker denk ik:

• Kippenburgers in kropsla met lekker veel koriander, komkommer, mango, gebakken uitjes, pinda’s en rijst
• Spinazie tortellini met erwtjes (V)
• Witte vis met paddenstoelen en prei

Geen soep, want het is daar op één of andere manier te warm en gazpacho vind ik alleen maar lekker in mini-formaat!