#ouderzonden – hoofdzonde 2

Voor meer info ivm met deze blogchallenge, klik hier!

Wat zou je nooit delen met je kinderen? Of kind?

Zeer weinig, belachelijk weinig eigenlijk, volgens mij zelfs niets. Ik denk echt niet dat

• De kinderen al ooit niet hebben gevraagd om te proeven van iets dat ik speciaal voor mezelf in huis had gehaald én ja, Joey mag het dan niet doen, maar Elke shares food 😉 ik denk zelfs niet dat ze beseffen dat ik ook wel eens graag mijn koekje bij de koffie opeet en die nootjes/chips niet bedoeld zijn voor hun fristi of fruitsap, maar wel voor mijn glas wijn.
• De kinderen echt in de gaten hebben dat alle stiften, boekjes en stickers die ik in de HEMA koop eigenlijk niet voor hun bedoeld zijn.
• De kinderen zich echt realiseren dat alle strips die zij heel het huis doorsleuren ooit voor ons een echte investering waren én dat soms ons hart een klein beetje zeer doet als we zien hoe er hier en daar een exemplaar aan de WC-pot ligt, liefst met ezelsoren en een pisvlek.
• De kinderen aanvoelen dat wij het niet fijn vinden om s’ avonds ons te pleuris te zoeken achter het kaske van de TV, allemaal goed en wel dat ze TV kijken en zelf belissen naar wat, maar moet dat kaske dan echt altijd verstopt worden?
• De kinderen weten dat wij ook echt keigraag croque monsieurs, pannenkoeken, gewonnen/verloren (schrap wat niet pas) brood en wafels eten én dat die stapel niet altijd voor hen bedoeld is om zo snel mogelijk leeg te eten, hetzelfde voor m&m’s en toastjes met krabsla.
• De kinderen inzien dat wij ook graag in de zetel zitten, met kussens en een dekentje en dat er een reden is waarom ik in de IKEA steevast nieuwe dekentjes koop (waar gaan die toch allemaal naartoe?) en dat het vreselijk is om ’s avonds die zetel terug zitbaar te maken nadat zij daar net een kamp uit WO III hebben in gebouwd (met alle legermannen, auto’s en plastieken dieren die ze konden vinden).
• De kinderen beseffen dat ik dol ben op mijn eigen sokken én dat zelfs een heel klein beetje irritant vind als ik ze aan hun voeten zie, een beetje maar hoor, hetzelfde geldt voor handschoenen, mutsen en sjaals, zeker als zij hun spullen weer maar eens zijn vergeten aan te doen, waardoor ik de mijne grootmoedig afsta maar ondertussen wel bevries.
• De kinderen vatten dat mijn halskettingen eigenlijk echt niet tot hun verkleedkoffer behoren, net zoals nagellak eigenlijk niet behoort tot de schminkset én mijn schoenen soms echt voor mezelf wel van pas kunnen komen.
• De kinderen snappen dat de WC eigenlijk een beetje privé is én dat dat soms de enige plek is waar ik echt een beetje alleen ben én dat dat dus echt niet geweldig is als ze me dan toch vinden, de deur openzwaaien en hun verhaal te doen, of zo achter het gat blijven lopen en verder vertellen terwijl ik ondertussen mijn broek afsteek. Zij zitten daar duidelijk niet mee 😉 Hetzelfde geldt trouwens voor douche!
• …

Nope, ik kan me werkelijk niets inbeelden dat ik niet deel, maar eigenlijk, heel eerlijk, ik zou me ook niets kunnen inbeelden dat ik eigenlijk niet wil delen!

Lees de vorige:

• #ouderzonden 1 – hoogmoed

Ik kon me vorige week al niet inhouden om onnodige afbeeldingen te maken, dus als je zin hebt om ze ook te gebruiken hier allemaal ineens te downloaden als zip-bestand!