De wederhelft draagt samen met onze kinderen een mooie Franse familienaam. De verre voorvaderen waren dus afkomstig uit zuidelijker gelegen regionen en de opa van onze kinderen zelf werd rechtstreeks geïmporteerd vanuit de onderkant van ons land.
Jaren geleden toen mijn wederhelft nog maar een kwartje was, kochten de oma en opa daarom een stukje grond, ver over de taalgrens om er een beetje ‘een terug naar de heimat’ huisje op te bouwen. Het huisje was 20 jaar later bijna af, toen het noodlot toesloeg en we de lieve opa (ik kende mijn wederhelft toen ongeveer een jaartje) moesten afgeven.
Het huisje, gedoopt als Paula, analoog aan de oma, werd de jaren erop gebruikt als vakantiehuisje voor de familie, maar de nodige werken die nog op stapel stonden werden niet meer uitgevoerd en zodoende heeft het huisje in zijn huidige staat, zijn beste tijd gehad.
Zo komt het dat wij nu jaren later, bijna even oud als de opa en de oma 35 jaar geleden, besloten om het een nieuw leven te geven.
We houden natuurlijk helemaal vast aan Paula, maar omdat het zo een groot project zal worden, dopen we het Project Paula, ons vijfde kind dat hopelijk kinneke Jezus achterna gaat en met kerst 2016 eindelijk geboren zal worden zodat wij maar ook andere mensen van de rust en de stilte daar kunnen genieten.
Vergis je niet, het is echt een werk van lange adem… achter de schermen zijn we al enkele jaren bezig, maar eindelijk leveren de laatste maanden de volgende sfeerbeelden op!
3 reacties