Om er terug in te vliegen is een ‘as we speak’ altijd goed. As we speak zit ik nu thuis, de kinderen in de zetel, mijn haartjes gewassen, de keuken opgeruimd en nog even wat bloggen. Ik zou best nog wat kunnen werken voor school, maar ik ga slimmer zijn en het gewoon effe zo laten en zo meteen mee onder een dekentje in de zetel kruipen, dus laten we maar van start gaan:
De kinderen
De kinderen doen het allemaal goed, ze zijn allemaal goed begonnen en dat is echt fijn. De jongste heeft nu een jaartje overgeslagen en zit in het 5e leerjaar en dat doet hem ontzettend goed. Hij is daarnaast ook met gitaar begonnen en wordt daar helemaal blij van. De dochter zit ondertussen in het 6e leerjaar en ik besef dat we ineens wel heel snel die lagereschooltijd achter ons gaan laten. De twee oudsten zitten in het middelbaar, het tweede en het vijfde én dat vind ik vooral van de oudste een absurd besef. Vorige week waren de twee jongsten op bosschool (waar ze ontzetten van genoten) en maakten we er met de twee oudsten ook een leuke week van: we gingen sushi eten (voor het eerst!) en keken Top Gun Maverick. Ze worden echt groot en dat kan me best af en toe overvallen, maar anderzijds heeft het ook zoveel leuke kanten zoals het feit dat ze bijvoorbeeld afgelopen maand wekelijks onder hun viertjes gingen zwemmen (helemaal alleen omdat ik in de lappenmand lag) zodat de dochter haar 100m-brevet kon behalen, zo schoon om te zien.
Lezen
Ik heb mijn challenge van 40 boeken ondertussen bereikt en heb mezelf een nieuwe challenge opgelegd: 50 boeken én zit ondertussen aan boek 45, maar ongeacht of ik dat nu haal of niet, blijf ik het een enorme overwinning op mezelf vinden dat ik zoveel lees en tussendoor kan lezen, dat ik gewoon de tijd neem om een boek te lezen. Ik merk ook dat ik door al het lezen, veel minder doelloos op mijn telefoon zit te scrollen én dat is toch een hele mooie win-win denk ik.We hebben ook de bib herontdekt, het klinkt stom dat ik dat zo zeg maar door de e-reader was ik ergens precies helemaal vergeten hoe fijn een bibliotheek eigenlijk is, dus sinds kort zijn we weer regelmatige bezoeker doordat de kinderen in de leesjury zitten (aanrader voor leesgrage kinderen!).
Boeken
Ik heb de eer om weer mee te schrijven aan het nieuwe boek van de ‘Kleine Globetrotter’. Ik had best veel last van uitstelgedrag, maar uiteindelijk gisterenavond laat toch schrijfsels en foto’s doorgestuurd. Zo benieuwd weer naar het eindresultaat, dit is voor mij echt bucketlist-materiaal.
dArdennen
Ons Paula gaat in de verhuur, het contract is getekend en de kerstvakantie zal dienen om alles op orde te zetten. Het is dubbel, maar afgelopen maand zijn we er niet meer geraakt en we beseffen dat het ook gewoon zoveel beter is voor het huis zelf om het meer bewoond te hebben. Van zodra de fotograaf is langsgeweest en de foto’s online komen, deel ik hier alle info! We hebben echt gekozen voor een tussenfirma in de hoop dat het zo allemaal vlotter verloopt en we er niet zelf constant mee moeten bezig zijn, want er zijn gewoon maar een beperkt aantal uren in een dag.
Verbouwen
Het huis werd gekocht en de bouwaanvraag zou binnen moeten zijn, dus ook al is het echt het allerslechtste moment ooit om te beginnen verbouwen (die (energie)prijzen, echt, wtf zelfs), tja, we zullen er toch door moeten. Laat ons hopen dat het misschien toch wat gaan stabiliseren, maar vooral terug zakken.
Koken
Ik ben nog steeds niet terug opgestart met het koken uit een groentepakket, omdat we ons heil nog effe zoeken in maaltijdboxen. Vroeg of laat ga ik wel terug overschakelen, maar voorlopig merk ik dat ik er gewoon in mijn hoofd niet de ruimte voor heb om daar ook mee bezig te zijn. Ik mis het wel, want ik word altijd wel blijer als ik gewoon kan koken waar ik zin in heb, maar het brengt voorlopig gewoon nog rust. Een leuke bijkomstigheid van de maaltijdbox is echter wel dat we heel wat nieuwe veggie-dingen ontdekken en wild zijn geworden van berloumi en de filetstukjes ‘just like chicken’.
De (nieuwe) job
Na mijn operatie had ik schrik voor de start van het werk, het is toch echt niet allemaal zo evident en ik had best nog wel pijn toen ik twee weken geleden startte, maar de energie die ik kreeg van mijn klassen en mijn lessen was fantastisch waardoor ik me – raar maar waar – ook ineens een pak beter voelde.
Daarnaast heb ik ook nog een leuk nieuwtje: ik heb een stukje nieuwe job! Whoop whoop! Ik solliciteerde heel last minute op een vacature bij de educatieve masters Informatica bij KULeuven en ik kreeg ze! Heel spannend, want ik heb morgen mijn eerste gesprek met de prof en heb daar echt veel zin in! Het is een job van 20%, dus momenteel werk ik dan 120% wat een beetje te veel van het goede is, dus ik heb gevraagd om in mijn opdracht op de hogeschool toch wat te schrappen.
Blog
Het blijft fijn om te schrijven en ik ga dat dan ook nog lang blijven doen denk ik, eerste ‘op de planning’ is onze reis naar Finland, want als ik die uitschrijf voor een boek, kan ik er ook evengoed een blogbericht van maken. In elk geval, merci om nog altijd mee te lezen en een fijne zonnige werkweek!
Veel liefs
Alle zeg, is haloumi daar zo’n nieuwig ding? Hier staat dat in zowat elk restaurant op het menu, vaak in een slaatje, maar ook wel bij een burger of een ontbijt. Lekker in elk geval.
Goed om te lezen dat iedereen daar vlotjes gestart is, en ik ben nogal geintrigeerd door de gouden mannekes. Meer info welkom, want iets dat hogeschoolstudenten kan motiveren, kan waarschijnlijk aangepast worden voor een jongere leeftijd ook.
Haha, nee zo nieuw is haloumi niet, maar wij aten dat eigenlijk niet echt thuis (op een enkele keer na) maar door de gerechten die we in de foodboxen vonden, is het nu ook iets dat we intussen als ‘hamburger’ gebruiken tussen een broodje, heerlijk met die berloumi die al gemarineerd is! En die gouden ventjes, wel… ik doe in het begin van elke les een herhalingsquizje (time to climb uit nearpod https://nearpod.com/) en daar komt altijd een winnaar uit en die winnaar krijgt voor een week de wisselbeker (de goud gespoten transformer) mee naar huis én een plaatsje in de eregallerij! Het is heel onnozel eigenlijk, maar de studenten vragen daar op den duur zelf achter en dat is eigenlijk altijd een heel leuk begin van de les waar ik intussen ook de belangrijkste leerstof herhaal, dus win-win!
Ocharme de Kevin 🙂
Ja die leesjury, fijn hé, voor ouders en kinderen. Mijn dochter deed dat vroeger ook, toen moesten we om de vier weken een uur in de bib wachten omdat zij een samenkomst had. Maar dat was allesbehalve een straf. En zo waren wij gedwongen om vaak naar de bib te gaan: om de twee weken boeken wisselen, om de vier weken een samenkomst. Leuke dwang 🙂
Hihi, ja onze Kevin, ze vindt het niet zo heel erg om ingeduffeld te zitten 😉 Die leesjury is fantastisch vind ik, ik had dat ongetwijfeld als kind ook erg graag gedaan én toen ik het een tijdje geleden zag heb ik ze wat ‘moeten’ overtuigen maar ondertussen vinden ze het allemaal ook echt leuk, dus ideaal. De oudste wou niet wachten tot wij in het weekend een nieuw boek gingne halen, dus is hij er vandaag zelf al om gegaan, zo fijn!
Ocharme Kevin! En keistom van mij, maar ik had helemaal niet beseft dat een landschildpad ook als huisdier nog steeds moet overwinteren ondergronds of in een doos ofzo. Keibizar!
Haha, pas op, je kan die ook binnenhouden maar als ze in de tuin wonen is het echt van winterslaap en is het elk jaar een beetje spannend om te zien of ze terug boven komen.