As we speak #19

Hey fijne bloglezer, ben jij er nog? Ik was niet van plan (voor de zoveelste keer) dit te laten ondersneeuwen, maar ik deed het toch én vroeg of laat merk ik dan dat ik het weer veel te hard mis en dat ik weer veel te veel te vertellen heb.

Heel herkenbaar voor velen vermoedelijk, maar wat ben ik content dat het schooljaar om is, wat een ploeterjaar was me dat zeg… alles stond op z’n kop en we gingen maar door… gelukkig geraakt nu iedereen wat in de vakantiemodus doordat de examens achter de rug zijn en de zon overuren draait. Ik voel wel aan mezelf dat ik echt die vermoeidheid moet toelaten en mezelf rust moet gunnen, want anders gaat dat klopke (dat er vermoedelijk aankomt) echt wel een mokerslag worden.

Maar dus hoe zit het met ons?

KINDEREN

De kinderen zijn door de examens heen én vanaf volgend jaar hebben we dan ook 3 kinderen in het middelbaar en nog maar ééntje op de lagere school! Mies heeft gekozen voor een echte technische school én gaat de richting STEM Wetenschappen volgen, helemaal op haar lijf geschreven denken we én zodoende hebben we er dus ééntje op een streng college, een andere in de kunstschool én de dochter in een echte technische school. Hoe verschillend kunnen kinderen uit dezelfde genenpool toch zijn? En ook, waar gaat de tijd naartoe?
Onzen Bob, de laatste in de rij, zit volgend jaar in het zesde leerjaar en dan zullen we ook een keuze voor hem moeten maken. De kans is groot dat hij toch ook een andere school kiest, voor een onderwijsmens als mezelf, begint het zo stilaan wel op een experiment te lijken 😉
Daarnaast ben ik blij dat ook weer de hobby’s effe pauze pakken, want hoewel ze weliswaar naar het meeste zelfstandig toegaan, het blijven toch ‘moetjes’ in de agenda waarmee je rekening moet houden, ik hoop anderzijds wel dat ons Mies tijdens de vakantie nog wel wat piano speelt, want het is altijd fijn als er pianomuziek door het huis zweeft (hoewel ik ook al genoegen neem met onderstaand filmpje dat ik minstens één keertje per dag afspeel ;)).

WERK

Ik zit bijna aan het einde van mijn 120% werken én ik merk dat enorm, er zijn wel ineens heel veel losse eindjes die vastgeknoopt moeten worden. Het was oprecht echt een heftig jaar, maar ook enorm inspirerend met het stukje praktijklector bij de educatieve masters informatica op de KUL erbij. Dat blijf ik de komende twee jaar sowieso nog doen, maar echt niet bovenop de opdracht van TM meer, dus vanaf september terug 100%. Vanaf september word ik daarnaast ook de nieuwe opleidingscoördinator van onze data-opleiding en ook dat is wel iets nieuws voor mij. Ik heb nooit zulk een functie geambieerd maar aangezien de beste stuurlui altijd aan wal staan, besloot ik om gewoon een keertje in het bootje te springen. We zullen wel zien wat het geeft, maar ik ga natuurlijk wel mijn uiterste best doen om de opleiding zo goed mogelijk verder te zetten. Ik ga daardoor wel wat minder lesgeven, dus als je mensen kent die graag programmeer-vakken willen geven in het hoger onderwijs: stuur ze maar door!

PAULA

Ons Paula staat in de verhuur en dat hebben we geweten. Noem me gerust naïef maar ik had niet verwacht dat het onmiddellijk zo heftig zou worden met huurders, echt niet. Ik snap niet zo goed hoeveel afval er geproduceerd kan worden (massa’s, echt massa’s, 6 grote vuilniszakken na één weekendje én daarbovenop niet eens gesorteerd, wat ons doet besluiten dat er leukere werkjes zijn dan andermans afval te sorteren 😉 (want een ietwat groen hart kan dat nl niet negeren)), daarnaast snap ik ook niet zo goed dat mensen onderbroeken in kasten laten liggen, jassen/portemonnees/sleutels vergeten houten planken in de vaatwas steken, tuinspul laten rondslingeren in de tuin, met krijt op muren tekenen, stoelen smelten naast de vuurput (echt, je schroeit jezelf echt als je zo dichtbij zit) enz… het is een beetje absurd én we lachen er een beetje (groen) mee, maar het maakt wel dat ik gewoon schrik krijg voor de zomervakantie want daarin is het echt voor weken aan een stuk verhuurd. We hebben dus nu gewoon effe alles terug geblokkeerd omdat we willen afwachten hoe de zomer verloopt én zullen het vermoedelijk na de zomer van de verhuurwebsite afhalen om het toch meer in eigen beheer (en bijhorende controle) te doen, iets wat we initieel echt wouden vermijden maar het blijkt jammer genoeg dus zowat de enige optie te zijn.

NIEUW HUIS

We gaan deze zomer beginnen met de afbraak van het oude huis en dus is het bijna tijd om bakstenen te kuisen, waarna er vermoedelijk in oktober alvast een deel gebouwd zal worden! Oh wat kijk ik er naar uit om te verhuizen, ook al weet ik natuurlijk dat het echt wel anders leven gaat worden vanaf dan. Ik ga bijvoorbeeld niet meer last minute de deur kunnen uitrennen om toch nog op tijd voor de klas te staan, snel even bijbabbelen met vriendinnen bij een lekkere koffie van Mimi gaat meer planwerk vragen, onze Jan gaat zijn treinreizen wat beter moeten regelen, de kinderen gaan niet meer snel snel om een bubble tea kunnen gaan enz… maar ik hoop dat al dat ‘snel snel’ plaats gaat maken voor zoveel meer rust én dat die rust ons allemaal goed gaat doen.

LICHAAM

Stilaan merk ik dat mijn lijf echt sterker is geworden, soms trekt het nog wel wat en mijn littekens kunnen soms ook nog wel hard aanvoelen, maar ik kan terug zonder veel moeite sleuren en heffen én heel gek maar afgelopen week drong het binnen dat ik eigenlijk geen pijn meer voel. Wat een heerlijkheid, het doet me opnieuw beseffen dat je echt in goede gezondheid bent als je er eigenlijk niets van merkt.

VAKANTIE

Aangezien ons Paula zo vaak verhuurd is, zal onze zomer er dit jaar wat anders gaan uitzien, ik ga weer meer op stap gaan met de kinderen én we gaan ons huis eindelijk eens wat oprommelen (ideaal eigenlijk met de verhuis in het vooruitzicht), maar we hebben ook wel heel leuke reisplannen. We beseften ineens dat die oudste niet zo lang meer zou meegaan én besloten (een dikke maand geleden, redelijk laat, anderen regelen zoiets een jaar eerder) om de reisrekening te plunderen én een lange roadtrip te maken door Amerika. We vliegen naar LA, huren daar een camper en rijden dan helemaal dwars door Amerika naar New York. Het plan is natuurlijk om natuurparken mee te pikken, maar ook de uitgestrektheid van het binnenland te ervaren. We hebben 6000 km af te leggen op 3 weken tijd én ja dat is gigantisch, maar aangezien wij houden van het pure roadtrippen maken we ons allemaal niet zoveel zorgen. Het kan zijn dat we ondertussen allemaal knettergek worden van mekaar in die camper én dat dit allesbehalve een geweldige reis wordt, maar kijk, dan hebben we binnen vijf jaar weer een straf verhaal dat begint met ‘weetje nog toen we dachten dat het leuk zou zijn om door Amerika te rijden… ‘ 😉

BOEKEN

Ik zit aan mijn 18/19/20/21e boek van dit jaar én dat verklaart ineens waarom het allemaal wat stropt, of dat ik althans dat gevoel krijg, want ik lees teveel door mekaar. Ik weet niet of dat echt goed is, maar ach zolang ik elke dag een boek opensla ben ik eigenlijk een contente mens. Het laatste uitgelezen boek was ‘Atlas’ (je weet wel, laatste deel van ‘De zeven zussen’) en dat stelde niet teleur. Het is een mooi einde van een fijne reeks én ik ga die zeven zussen missen, maar dat is een goed teken, want dan hebben de boeken me veel plezier gegeven. Een leuk nieuwtje over boeken is ook dat het boek ‘Roadtrip door Europa’ van ‘De kleine globetrotter’ aan z’n tweede druk bezig is én dat onze reis naar Finland ook werd opgepikt door een ander magazine. Ik vind het wel grappig dat foto’s die ik trok, bij zoveel mensen gedrukt in de boekenkast staan, terwijl ik ze hier maar niet in een fotoalbum krijg 😉

KOKEN & ETEN

Zoals altijd kook ik nog steeds graag en veel, én maak ik weekmenu’s maar geraken ze niet tot op de blog, misschien moet ik dat maar eens automatiseren want ik ga er nl altijd prat op dat ik mijn leven zo efficiënt mogelijk inricht en snel een scriptje schrijf als het efficiënter kan, dus misschien moet ik dat met die weekmenu’s ook maar eens doen, vooral nu ik de hulp kan inroepen van ChatGPT 😉 In september gaan we wel terug even overschakelen op een foodbox, gewoon uit voorzorg, om de opstartstress voor te zijn.

BLOG

Ik laat dit hier te vaak liggen, ook IG behandel ik stiefmoederlijk, wat vooral komt uit het feit dat ik heel vaak denk ‘achja, waarom zou ik het delen’, dus ben ik weer teruggevallen op mezelf en deel ik de dingen die ik graag voor mezelf wil delen, zodat ze in mijn jaaroverzicht verschijnen ofzo. Ik deel niet omdat ik mezelf interessanter wil maken, ik deel niet omdat ik denk dat anderen er baat bij hebben, ik deel omdat ik het voor mezelf wil vasthouden, wat misschien niet echt de opzet is van de ‘social’ in ‘social media’ 😉 maar het werkt zo wel echt voor mij. Ik vind het gewoon ook heerlijk om soms door mijn eigen foto’s te scrollen én op die manier ook dankbaar te zijn voor al hetgeen we kunnen doen (wow, sorry, dat klinkt echt ineens wel heel melig!) In elk geval ben ik ook deze zomer wel van plan om mijn reeksje ‘boeken & beelden’ voort te zetten, ik kijk er al naar uit!

Heel erg bedankt lieve lezer, voor het meelezen (en chapeau als je helemaal tot hier bent geraakt ;))! Tot snel!

12 reacties

  1. Ik ben er zeker nog 🙂 De zomer gaat deugd doen. Ik hoop dat jullie niet teveel gesmolten tuinstoelen hebben en dat wij volgende zomer eens bij Paula op familieweekend kunnen komen. Ik beloof plechtig dat we het netjes achterlaten.

    1. Oh zo lief! Amai ja, de zomer gaat echt goed doen! Ik hou mijn hart vast of we nog tuinstoelen gaan hebben tegen volgende zomer 😉 maar sowieso ben je meer dan welkom!

  2. Ik ben er nog! En grappig, ik wou je net laten weten dat we maandag de wandeling in Bois du Prince in Marcinelle gedaan hebben naar aanleiding van jouw blogbericht dat ik me herinnerde 🙂 het was superleuk!

  3. Hier ook nog steeds aanwezig! Al wekenlang wil ik op mijn blog ook eens zo’n As we speak delen, maar het is er nog niet van gekomen.
    Wauw, die roadtrip, zalig! Geniet ervan!
    En jammer dat jullie zo veel mindere ervaringen hebben met de verhuur van Paula… Respect is iets wat veel mensen helaas niet kennen precies…
    Ik kijk al uit naar je boekenupdates!

    1. Hey hey, oh wat fijn dat je er nog steeds bent én ik begrijp dat helemaal van die ‘as we speak’ die er maar niet van komt, je wilt wel, maar de tijd he, altijd die tijd!

      Oh ik kijk ook echt meer en meer uit naar de roadtrip, zoveel zin in, hoewel het me ook wel wat angstig maakt voor het onbekende, zo die lange vluchten (ik vlieg echt niet zo heel graag), schrik dat we belazerd gaan worden door de verhuurmaatschappij… ach, het zal goed zijn als we gewoon vertrokken zijn!

      Jammer he van Paula, ja, ik ben daar best van geschrokken hoor, maar laat ons hopen dat de zomer helemaal ok loopt!

    1. Super! En ja zoveel zin in én hoop echt dat alles vlot gaat, zodat we gewoon idd keihard kunnen genieten van zoiets te ondernemen!

Altijd fijn om iets te horen!