Heb ik een foto toegevoegd omdat deze te heerlijk was om te laten liggen… puur geluk! Dat is ook sneeuw als je een beetje verder leest 😉
Zitten we in de Ardennen en ben ik sinds daarstraks een kilo lichter door de ene stress aanval na de andere in de auto die helemaal ingesneeuwd werd. Winterse buien hier in de Ardennen zijn niet, ik herhaal “niet”, hetzelfde als in Vlaanderen.Toen het daarstraks begon te sneeuwen, redeneerden we “ach, zal wel niet zo een vaart lopen”en dat was een beetje een understatement. Zot hoeveel sneeuw hier kan vallen op zo een korte tijd. Vrachtwagens in colonne naast de baan omdat ze niet verder konden, auto’s in de gracht, veel duw en trekwerk (merci aan de lieve helpers bij onze auto!) en ik die niet mijn kalmte kon bewaren. Sorry wederhelft, en dankjewel om ons veilig thuis te brengen, maar denk dat ik nu stilaan wel gelijk heb wat betreft winterbanden he 😉
Zitten we dus nog bij ons Paula en was het plan om nog vanalles te doen (bed in elkaar steken, elektrische vuurtjes zoeken, sauna installeren…) maar haha, wat was ik aan het denken, vakantie is gearriveerd dus we doen juist niets en genieten van de rust en van de stilte hier én van onze grandioze houthaard ook. Wat een gezellige warmte is dat toch. Bijna te idyllisch. De kerstboom brachten we mee vanuit Mechelen en zullen hem hier als we vertrekken ergens planten. We deden een grote boom uit vlak voor de werken dus we planten een kleine nieuwe.
Plannen we oudjaar, wat hier zal gevierd worden! Oudjaar werd vroeger helemaal anders gevierd, met een hoop vrienden, heel leuk maar niet meer praktisch eens de eerste kinderen arriveerden, toen vierden we een aantal keer oudjaar in het buitenland, ook een aanrader, maar sinds vorig jaar zitten we terug thuis en vinden we dat ook wel leuk. De kinderen kiezen het eten en aangezien ze met vier zijn komen we aan vier gangen: aperitief met toastjes, voorgerecht met wraps, hoofdgerecht met ballekes in tomatensaus en een dessertje van appeltaart met ijs. Rara wie weet, wie welke gang koos en zal klaarmaken? Want nieuw dit jaar is dat we ze ook aan het werk zetten. Ben benieuwd!
Ben ik helemaal fan van mijn nieuwe speelgoed: een ‘silhouette cameo’ waaruit oa de sterfiguur uit de kerstboom rolde, je zou denken dat het een kerstkado is, zo rond deze tijd, maar dat is eigenlijk puur toeval, het staat al zo lang op mijn verlanglijstje dat het er eindelijk eens van kwam. Over kerstkado’s gesproken, wij doen daar eigenlijk al enkele jaren niet meer aan mee, zo aan kerstkado’s, zelfs niet meer in de grotere families. Vroeger deden we ook van lijstjes en dure, grote kado’s, maar nu eigenlijk al een tijdje niet meer. De Sint is gewoon net gepasseerd en geven om te blijven geven? Nee dat is niet nodig als je eigenlijk alles al hebt, ook al denken de kinderen daar anders over 😉 We leggen onder de kerstboom wel mini pakjes om de magie van het uitpakken zeker niet de doorboren maar dat zijn kleinigheden van 1-2 euro die we altijd kunnen gebruiken, daarnaast doen we wel steevast een tripje dezer dagen en krijgen goede doelen altijd ook hun deel.
Wandelen we nog graag en veel, maar merk ik dat ik er nog heel wat te schrijven heb die echt wel de moeite te zijn! Toen Annelyse vroeg naar leuke wandelingen met tunnels, bedacht ik me dat we vorige paasvakantie een stukje van één van de meest tot de verbeelding sprekende wandelingen vanuit deze regionen: de oude spoorlijn 163A. We plannen van deze wandeling nog hier en daar wat stukjes mee te pikken én aangezien het hier vlakbij is, moet ik ze echt wel nog bloggen! Gisteren deden we nog een geweldige andere wandeling in de buurt: 7 km, zelfs met natte voeten en broeken ging dat behoorlijk vlot. Ze worden getraind die kinders van ons 😉
Leest Tuur nog steeds echt veel, maar zijn de verslagjes compleet stilgevallen,want het is stilaan moeilijk bij te houden wat hij allemaal wel en niet leest én hoewel hij dat plezant vond in het begin, heeft ie er nu niet veel zin meer in, dus dan is dat maar zo. Ik zal de boekenkast dan maar eens bekijken en opschrijven wat ie goed vond en wat niet. Spoiler-alert: hij leest in feite alles graag.
Plannen we een beetje ons tripje voor volgende week naar Brighton. Engeland stond alweer hele lange tijd op het lijstje, maar ondanks de aankoop van de Trotter in 2009 (serieus ik heb dat nagekeken) en de plannen om toen Cornwall en de geburen te ontdekken, kwam er juist niets van in huis. Ik denk dat het links rijden ons allebei een beetje verlamde. Het plan was trouwens eerst om dezer dagen naar Dublin te gaan, opnieuw te vliegen, maar zo goedkoop als vorig jaar naar Hamburg wou niet lukken en besloten we dus (te lang) te wachten waardoor de tickets echt de hoogte in gingen, hoog genoeg om al onze plannen overboord te gooien, onze overnachtingsplek te annuleren en opnieuw in de boekenkast die oude trotter vanonder het stof te halen en onszelf te vermannen. Dus yes, Brighton baby!
Werk ik nog steeds heel graag op de nieuwe job. Ik blijf dat nieuw vinden zolang ik nog geen gans schooljaar heb meegedraaid. Het is heel erg tof waarmee ik bezig ben en ik amuseer me bij momenten soms harder dan mijn studenten denk ik 😉 Het is gewoon zo geweldig leuk wat af en toe mijn pad passeert zoals het feit dat ik binnen een maandje met robotjes mag gaan spelen bij de ESA! Mijn nerd-hart gaat daarvan werkelijk compleet in overdrive.
Kijken de wederhelft en ik momenteel naar The 100 op Netflix én is hij ‘as we speak’ aan het wachten tot ik klaar ben met bloggen 😉 Wat is dat toch met die series, dat die zo verslavend werken dat ik niet op tijd in bed geraak, maar ach het is vakantie!
En wat het bloggen betreft, is er duidelijk een verhouding tussen de drukte in het ‘echte’ leven en de drukte in het online verhaal. Ik kan perfect uit de statistieken halen wanneer ik vakantie heb en bijgevolg veel meer tijd en goesting heb om te schrijven waardoor ik bijvoorbeeld nu duidelijk heel wat in te halen heb 😉 Maar er zijn zekerheden in het leven zoals een blogpost die nooit ongewijzigd blijft (zoals deze paragraaf die 2 dagen later is geschreven ;)) en ik die telkens opnieuw in de bezoekersstatistieken kijkt en oprecht blij ben met elke reactie of extra lezer maar mezelf gaan promoten doe ik nog steeds niet hoewel IG een open deur zou zijn… maar die blijft nog steeds bewust toe en privé (ook al weiger ik zo goed als niemand, maar weet ik bij elke aanvraag bijna onmiddellijk of ze langer gaan blijven hangen dan 3 dagen ;)). Ik weet echt wel dat dat social-media-gewijs absoluut niet de ‘way to go’ is, net zoals ik al lang een FB-pagina had moeten hebben voor de blog (ironie oh ironie dat ik daar dus af en toe zelf les over geef ;)) …. maar ik hoop lekker naïef gewoon dat er druppelsgewijs nog altijd wat volk extra komt meelezen en vooral blijft hangen! Dankjewel dus aan die ouwe getrouwe en nieuwelingen die hier passeren!
