We hebben een dikke boon voor de Semois, naar ons gevoel geeft ze ons de mooiste wandelingen, je krijgt meestal rotsen en grillige paden en doordat er zo vaak moet gedaald en gestegen worden krijgt alles een avontuurlijk tintje. Heerlijk vinden de kinderen dat, het maakt dat een wandeling zoals deze van 7 km zelfs met natte voeten nog heel erg goed doenbaar is 😉
Parkeer de auto aan de kerk van ‘Les Hayons’ en volg wandeling 21 (rode vierkantje), de GPS coordinaten lieten het afweten dus geen kaartje deze keer, maar eigenlijk is dat ook absoluut niet nodig want de aanduidingen zijn meer dan perfect in orde, absoluut geen verkeerd-loop-gevaar, tenzij je zoals ons van de weg afwijkt omdat het echt te nat aan de voeten werd, maar dan ben je vooral iets met een stafkaart (note to self, het is niet dat we er niet genoeg hebben ;))
De wandeling start langs de weg en na een kilometer kom je op een heel mooi point de vue, zet je effe neer en geniet! Dit is dus ook België!
Daarna volg je de aanwijzingen en duik je op een gegeven moment het bos in, je wordt wederom getrakteerd op prachtige zichten en een wel heel tof padje, het is heel logisch dat mountainbikers hier dan ook dol op zijn. Je bent nog steeds aan het dalen tot je een camping tegenkomt, hier kan je lekker aan de Semois picknicken. Bij ons was er geen kat, maar ik veronderstel dat dat in de zomer wel anders kan zijn.
Hierna wandel je langs een paadje, recht door de tuin van mensen, een beetje raar, maar zo staat het aangegeven! In de verte zie je al de rots waar alles om draait. Hier hadden we de eerste problemen om zonder natte voeten verder te gaan, want de Semois stond wel heel erg hoog. La roche percée is een heel gespleten rots, heel leuk en een beetje feëriek, het was voor dit zicht dat ik zeker de wandeling wou doen!
Hierna krijg je wederom een leuk pad, maar daarna was het miserie voor ons. De bomen waren weg en het water stond echt hoog, dus we zijn heel erg moeten afwijken van het pad want zelfs met laarzen was het eigenlijk niet doenbaar, we bouwden onderweg zelfs een brugje om de kinderen zonder te natte voeten te laten oversteken, wat trouwens niet lukte en kregen een extra natte broek 😉 maar de wandeling was zelfs zo leuk dat na het eerste gevloek ze allemaal om ter flinkst doorstapten, recht naar huis voor een dekentje bij de haard!
Deze wandeling is zo een 7 km en best kindvriendelijk (niet te spannend en technisch, en toch wel wat avontuurlijk) maar niet buggy-proof. Je doet hem ook best in een minder nat seizoen en anders sowieso met laarzen én stafkaart!
Zo mooi.
Ja echt he, ik schrik er zelf altijd van hoe mooi ons landje toch ook kan zijn!