We waren van plan om dit weekend door het prachtige wandelweer een extra deeltje van de treinroute 163A te doen, ongeveer vanwaar we vorige keer gestopt waren tot aan het viaduct van Conques waardoor we ook de tunnel van Linglé door moesten. De volledige spoorlijn heeft 3 tunnels waarvan die van Linglé de kortste is (250 m) maar ook degene die vrij toegankelijk te bewandelen is én onderdeel van een aantal andere wandelroutes (de twee overige doen we niet wegens niet echt toegankelijk én ook te gevaarlijk met de kinderen). Ik had maw dus een route uitgestippeld en eens naar boven geklauterd zagen we dat de tunnel langs de Orgeo-zijde volledig was toe gelast. Jammer, maar niets aan te doen waardoor we op onze stappen terug keerden en omreden om op zoek te gaan naar de andere kant van de tunnel, kijken of deze ook toe was.
De andere kant van de tunnel bleek niet toe en we waren net iets te curieus om niet eens een kijkje te gaan nemen. Het is ongelofelijk als je beseft dat deze tunnel meer dan 100 jaar geleden werd gebouwd en hier nu gewoon leeg staat te wezen. De tunnel is heel goed begaanbaar maar je hebt wel een extra zaklamp nodig door de knik in het midden van de tunnel waardoor het licht er niet helemaal door geraakt. Creepy maar best cool, een beetje urbex als het ware.
Eens de tunnel bezocht dronken we nog warme chocomelk vanuit de thermos aan een bankje dat een prachtig zicht gaf op de semois, echt een leuk en mooi plekje.
We sloten de wandeling af met een geocache die helemaal mee in tunnelstijl was zoals je kan zien 😉
Geen lange wandeling maar wel eentje waarover we nog lang gaan napraten!
Zo fijn om dat samen te doen, zolang ze nog mee willen …
Ja he, ik hoop nog hééééél lang 😉