Hoewel het nog de laatste zomerweek was, heb ik daar op het weekend na niet zo veel echt van gemerkt. De start van het schooljaar sluipt binnen én mijn eigen werk zit een beetje te dringen achter de deur. Eens je die deur opent is het eigenlijk best moeilijk om al wat erachter steekt gewoon te negeren. Het is een mix van goesting en stress waar ik eigenlijk niet goed mee om kan. De stress maakt me lastig, de goesting doet me werken maar beiden fnuiken ze de slaap. Het blijft gewoon altijd spannend zo een nieuw schooljaar.
Veel boeken gelezen afgelopen week, maar geen interessante exemplaren om hier te delen én eigenlijk ook allemaal alleen maar diagonaal doorgenomen. Boeken rond C#, HTML, CSS, JavaScript, Computationel Thinking, Unity (gaming), augmented reality, computersystemen, netwerken… op zoek naar goede invalshoeken of interessante oefeningen. Ondertussen daar ook allemaal mee aan de slag, wat mij al veel te veel frustraties heeft gegeven (ja, ik wil ook meer dan eens die computer uit het raam gooien én dat is hoog bij ons, zo op de zolder ;)) waardoor de blog gewoon stil lag. Dus veel gelezen in de meest saaie literatuur ooit, tenzij je natuurlijk een kleine nerd bent.
De rest van de week werd gevuld met andere schoolse activiteiten zoals tweede zit, verbeteren en “breng je kinderen mee naar het werk” (de babysit belde een half uur op voorhand af) maar ze vonden het niet erg van zodra ik ze chocomelk uit de automaat gaf en de computers opzette op spelletjes.nl.
We deden nog eens popcorn & filmavondje, we doen dat eigenlijk te weinig maar genieten dan eens zo hard. Coco was eindelijk beschikbaar en opnieuw genoten we met z’n allen.
De kinderen werden tussendoor nog eens gekortwiekt en werkten even hard als ik aan de andere kant van de glazen deur in de crea-kamer, een kamer die nog steeds zeer gewaardeerd wordt in huis. Ik vind het altijd een heerlijk tafereel om ze zo bezig te zien.
We trokken op het einde van de week richting de Ardennen én op het juiste moment van de avond heb je een prachtig blauw dat doorkliefd wordt met roze lampen waar ik altijd blij van word. Meestal vertrekken we ’s avonds naar Paula om gewoon in bed te kruipen en ’s morgens altijd echt tijd te maken voor een deftig ontbijt met vers fruit en pannenkoekjes ofzo. Op de één of andere manier lukt het me gewoon bijna nooit om doorheen de werkweek daar ook zo veel moeite voor te doen wat eigenlijk best jammer is.
We staken bij ons Paula voor het allereerst in maanden trouwens terug de haard aan én dat maakt ons altijd nog meer alleen op de wereld.
Op de allerlaatste vakantiedag trokken we dan uiteindelijk nog eens wandelschoenen aan én deden we een prachtig tourtje.
Het was een ideaal einde van een hele fijne rustige vakantie. Ik ben klaar voor een nieuw jaar, de kinderen ook, maar tegelijkertijd zou ik er ook niet mee inzitten als de vakantie nog een heel klein beetje langer had geduurd 😉
Bedankt om ons te laten meelezen in je vakantie-snippets. Ik word/werd er vaak spontaan blij van.
Veel succes met het nieuwe schooljaar!
Oh leuk én dankjewel!
hmm die pannekoekjes zien er zo lekker uit !
en ei-allergische zoon is op tweedaagse met school, dus: de moment !
hoe vergaat het jouw oudste ?
vast ook wel met ‘kennismakingsdagen’ of zo ?
vindt hij zijn draai ?
ik hoop het !
Zeker proberen dan! De onze is nu ook vertrokken voor twee dagen naar Bredene en had er wel zin in. Hij slingert sinds maandag heel erg tussen pure stress en puur enthousiasme, dus we hopen hier ook keihard dat het meer en meer de enthousiasme-kant opgaat.