Mijn week in boeken en beelden zomer ’22, deel 6

Onze zesde week brachten we in Finland door én aangezien er nog een reisverslag aankomt, deel ik hier gewoon wat rustgevende beelden die heel goed weergeven hoe geweldig deugddoend die reis was, ideaal nu het werk weer hard in mijn nek zit te blazen.

We kwamen maandagochtend met prachtig weer aan in Helsinki, de echte start van de reis.

De tent stond snel recht in een bosrijke camping, lekker afgelegen zodat ik daags nadien veel langer dan gewoonlijk in pyjama kon rondwandelen en met een tasje koffie kon genieten van een boek. De man wilt altijd onmiddellijk in actie schieten, maar dat hoeft niet altijd zo voor mij.

Die week bezochten we stadjes en een ver afgelegen vuurtoren, genoten van de aanblik van het prachtige Finland, warmden op in sauna’s, stapten we stevig door op de wandelingen, zwommen/plonsden in meren & rivieren, plukten we besjes (waar ik confituur mee maakte), brachten we een bezoekje aan Zweden (de jongste stond erop aangezien hij er 10 jaar geleden niet bij was) en staken de poolcirkel over.

Ik las overal een beetje, maar de fijnste plek was ongetwijfeld aan het meer toen ik opgedroogd was van een zwempartijtje

Ik las uit:

  • De laatste brief (Rebecca Yarros): is een onvervalste chicklit. Het vertelt het verhaal van alleenstaande tweelingmoeder Ella die een B&B runt en de ene na de andere tegenslag moet overwinnen, maar waar natuurlijk op het juiste moment een mannenfiguur in haar leven komt. Het is geen slecht boek, maar de tegenslagen stapelen zich echt wel op en zodoende is het boek een pak minder feelgood dan het wordt omschreven. Het leest ondanks 500 pagina’s, wel lekker vlot weg.
  • Het verkeerde meisje (Angelique Haak): is een Nederlandstalige thriller die best wel goede reviews kreeg dus gaf ik het ook een kans. De thriller vertelt het verhaal van Amelie die op een ochtend van haar fiets getrokken en wordt opgesloten. Ze begrijpt helemaal niet waarom ze ontvoerd werd en vraagt zich af of de ontvoerder wel het juiste meisje heeft. Je leest het verhaal vanuit het perspectief van Amelie, maar ook dat van de dader via dagboekfragmenten ed. Het boek zit best goed in mekaar en de plottwist op het einde had ik echt niet zien aankomen. Ideale zomerlectuur dus.

Altijd fijn om iets te horen!