Vakantie & kinders, opvang tout court

Foto aan de bushalte van de speelpleinwerking: dat ze er bijna allemaal zin in hadden  😉

Een breed verspreid en verkeerd beeld van onderwijzers is dat ze vakantie hebben van zodra de kinderen het begin ervan vieren. Zo werkt het dus niet. Ik onderstreep: niet. Het is een feit dat we een pak meer vakantie hebben dan andere werkende mensen, maar het is niet zo dat we in de vakantie ook niet in de problemen kunnen geraken met opvang voor de kinderen. Mijn ouders hebben een druk sociaal leven (gepensioneerden, je kent dat wel ;)) en mijn schoonmoeder woont tegen de Nederlandse grens, geen combinatie die ervoor zorgt dat we bij één enkele vingerknip opvang vinden voor de kinderen tijdens het schooljaar of in de vakantie, laat staan dat we er af en toe met z’n tweetjes tussenuit kunnen (ooit zal de KSA hiervoor wel soelaas bieden hopen we ;))

In elk geval zit ik eigenlijk sinds de start van de vakantie best met de handen in het haar, ik heb redelijk onverwacht heel wat verplichtingen af te werken en de zelfstandige wederhelft moet zich momenteel te pletter ploeteren (de put die Paula heet zit daar voor iets tussen). Aangezien ik de kinderen liever niet op een kampje stuur (en daar trouwens ook veel te laat mee ben), zoek ik mijn heil dus in andere zaken en wil ik die gerust ook delen, je kan er maar wat aan hebben:

• een whatsapp groepje met onze bende babysitters. Sinds een klein jaartje delen de babysitters en wij een groepje. Ik hoef nu niet meer iedereen te smsen en te wachten op antwoord (zware lifehack!) maar stel de vraag aan de groep en de eerste die positief reageert komt. Hoewel ik in het begin schrik had dat ik ze tegen elkaar zou uitspelen (wat niet de bedoeling was) is dat absoluut niet het geval, ze vinden het eigenlijk allemaal heel fijn dat ze op deze manier even kunnen afwachten als ze kunnen maar bijvoorbeeld gewoon geen zin hebben. Om ons eenjarig whatsapp-jubilée te vieren noidgen we ze trouwens ergens eind september allemaal eens uit, zodat ze elkaar leren kennen en wij hen kunnen bedanken.
• de Bsit app, hoewel ik vorige week een babysitter had die om onduidelijke redenen niet kwam opdagen en ik daardoor helemaal in paniek en stress sloeg (en er in allerijl een vriendin is gekomen) blijft het wel een geweldige app. Vandaag ook weer een sitter voor morgen geregeld. Fingers crossed!
• speelpleinenwerking: ik heb niet elke dag opvang nodig, een paar dagen per week is voldoende dus toen we een folder in handen kregen van Weyneshof (absoluut niet-gesponsorde 😉 reclame omdat het gewoon knettergek goed is) was ik direct fan. Het is gewoon te zot hoe dat allemaal georganiseerd wordt zonder dat we voor elk kind een arm kwijt zijn (fyi 10 euro pk/pd): kinderen worden opgehaald met de bus (verschillende opstapplaatsen in de buurt)(bij ons 8:30u), kiezen ter plekke voor een activiteit met een monitor of spelen vrij en maken bijvoorbeeld een boomhut, krijgen een warme maaltijd (!) en een vieruutje en worden in de late namiddag (bij ons 16:30u) weer met de bus afgezet. Het was vorige week de allereerste keer en het was direct een schot in de roos waardoor ik ’s avonds nog wat extra dagen aanklikte in het online systeem (ook weer superhandig!)(mensen van in en rond Mechelen: zeker doen!). Het is in elk geval de beste ontdekking van deze zomervakantie.
• een backup plan voor wanneer al het voorgaande in duigen valt zou ik beter hebben, maar ik kom momenteel niet verder dan in volledige paniek een vriendin op te bellen, dus moest je andere ideeën hebben: deel ze gerust!