Gisteren was er tijdens een regenachtige dag een vlekje blauw met hier en daar een streep zon, groot genoeg om de vuurput aan te steken en er ons avondmaal te eten. De vuurput was één van de vele kleinere projecten hier bij Paula. De tuin is hier best groot en verdeeld in drie delen: het gedeelte aan het huis met het terras, een heel steil stuk dat sinds paulaheugenis het meest favoriete is van alle kinderen die hier al passeerden en bovenaan het stukje berg een lapje dat vooral veel onkruid en woestenij herbergde. Het is in dat laatste stukje dat we, na een serieuze opknapbeurt, schommelbomen maakten, vogeltjes hingen, de kinderen permissie gaven voor een langdurig kamp en een vuurput installeerden, eentje die ver genoeg van het huis ligt om veilig te zijn maar ook weer niet te ver zodat het aanbrengen van goodies voor de vuurput nog steeds vlot genoeg verloopt.
De vuurput maakte de wederhelft samen met Jan door een grote cirkel uit te graven (1,5 m diameter en 40 cm diep ongeveer) en die langs de kanten te betegelen met stenen uit den hof, ja we zitten hier in de ardennen dus aan stenen geen gebrek 😉 en dat deden ze goed, de man & Jan des huizes.
Sindsdien proberen we hem zo vaak mogelijk aan te steken en erop te koken, de obligate marshmallows passeerden al de revue maar ook hotdogs (open blik gewoon in het vuur zetten) en gisteren was het de beurt aan de door ons gedoopte vuurputpatatten.
- Per persoon een grote aardappel
- Allerlei andere groenten (wat je hebt liggen in de koelkast) wat bij ons resulteerde in rode ui, look en prei, maar rode paprika, champignons en courgette kunnen ook niet slecht zijn.
- Kaas naar keuze, wij deden het met overschotjes geraspte kaas maar kan evengoed andere kaas als ie maar een beetje smeltvaardig is.
- Kruiden en olijfolie
- Zilverpapier (extra stevig)
- Wil je geen veggie versie: draai er dan bijvoorbeeld gebakken spekjes door.
- De aardappelen schillen en in kleine blokjes snijden, net zoals de overige groenten.
- Alles mengen en overgieten met olijfolie en stevig kruiden met peper en zout (en eventueel andere kruiden naar smaak)
- Pakketjes van zilverpapier maken en een stevige schep van het mengsel overstrooien met een nog stevigere hand (geraspte) kaas.
- Zorg ervoor dat de pakketjes goed gesloten zijn (dubbel zilverpapier, omrollen aan de kanten) en leg ze in de assen van het vuur en zo’n 15-20 minuten laten doen. Het pakketje openen en oppeuzelen met een vork. Smakelijk!
Ook al zit je lekker te niksen aan de vuurput en te genieten van het vlammetje, zo af en toe een blik werpen op de klok kan geen kwaad, de rokerige smaak en verkoolde stukjes die je anders krijgt zijn niet de extra touch die je zoekt 😉
De naam alleen al, vuurputpatatten. Geniaal!
Awel ik vond dat ook lekker bekken 😉
hmm, klinkt heerlijk. Nu nog de wederhelft overtuigen om een vuurput te maken. We zitten weliswaar niet d’Ardennen, maar de tuin is groot genoeg.
Ik kan het alleen maar aanraden, moesten we hier in Mechelen een grotere tuin hebben zouden we er ook eentje hier maken denk ik. Zalig zo aan het vuurtje zitten. Ik kijk er al naar uit om hem zo op donkerdere en koudere avonden te gebruiken.
Hoe houden jullie de vuurkuil proper van netels en ander onkruid? Wij hebben een kuil gegraven en omringd door stenen, maar het onkruid groeit altijd veel te snel terug.
Wij hebben ook stenen aan de binnenkant wat een beetje helpt, maar onkruid groeit er hier sowieso ook in (en komt verbazingwekkend snel terug). Meestal trekken we – als we een vuurtje willen stoken – eerst het grootste onkruid weg, smijten dat dan in de vuurput zelf en stoken het vuurtje zodat al het overige weggebrand wordt.