De week startte met het ‘officieel verlof’ van de man. Zoals het de man betaamt heeft hij in dat ‘verlof’ steevast bouwplannetjes, zo was er al de vuurput, de boomhut en de sauna. Dit jaar koos ie voor een trap op ‘de berg’ zodat we niet meer hoeven te klauteren voor een avondje vuurput of een verstopplaats in de boomhut.
Toen de man na een dagje sleuren met treinbielzen zijn armen wat rust wou gunnen, trokken we naar Redu. In één van de cursussen van Hade (The Artist’s way online, ja hoor nog steeds fan!) stond er een opdracht om kaartjes te maken op basis van allerlei soorten papier. Ik had dus ‘iets met oude boeken’ in gedachten toen we in de vele boekenwinkels van Redu rondkeken. Ken je dat gevoel dat je niet goed weet wat je moet zoeken omdat je niet weet wat je moet vinden, maar zo heerlijk blij wordt als je het dan toch ontdekt? Dat gevoel had ik bij de lesboeken (leerplan 1922!) waarmee de man kwam aandraven. Heerlijk (en zot wat kinderen toen moesten kennen)! Ik kon ze plotsklaps niet meer verknippen dus ben ze gaan gebruiken als inspiratie voor tekeningen, oa in mijn tekendagboek dat ik ondertussen anderhalve maand al volhou! Ik had met mezelf afgesproken dat ik pas ‘betere’ kleurpotloden mocht kopen als ik een maand ver was, dus je ziet op 4 augustus was het dus zover!
Ergens te midden van de week sloeg de hittegolf genadeloos toe en werd het zwembadwater goed schoon gemaakt. Ik had werkelijk geen idee dat dat pure chemie was met PH-waarden die alle kanten op kunnen gaan. Het is nl de allereerste keer dat we zo een iets groter zwembadje opzetten aangezien de kinderen dat gezamenlijk kregen voor hun verjaardag van de tantes. Laat ons zeggen dat dat met deze vreemde coronazomer een schot in de roos was (en ja er liggen echt teveel opblaasbare beesten in dat zwembad, maar het was allemaal eentje of ruzie én moeder heeft ook vakantie, je kent dat wel).
Tegen het einde van de week kwamen de oma & opa langs in onze bubbel en zoals altijd resulteert dat in gezellige avonden. Ze brachten het vreemdste (en langverwachte wegens 2 maanden onderweg) verjaardagscadeau ooit mee: een grote squishy die Bob natuurlijk zelf had gevraagd. Niemand boven de tien (?) jaar begrijpt het nut daarvan denk ik, maar zie hoe innig die mee een boekje leest.
En ik las nog een boek uit en begon in een ander, in de meest favoriete stoel van het moment met steevast tegen aperotime een aperol spritz bij de hand, zolang het warm is, is er werkelijk geen beter drankje.
Ik las uit:
Russisch voor beginners van Dominique Biebau: ik kan er kort over zijn, maar wat een goed boek én bovendien van onze eigenste bodem! Een thriller zonder dat er steevast veel doden vallen of er een detective aan te pas komt. Hij is – wat mij betreft – terecht winnaar van de gouden strop 2020 en de hercule poirotprijs 2019! Een aanrader van formaat, echt waar!
Alle vorige weken:
Dag Elke, wat een mooi idee om een tekendagboek bij te houden.
En een prachtig resultaat.
Zo tof als de creativiteit borrelt!
Ik ben zelf ook geïnspireerd geraakt door een van de cursussen van Hade van the Artist’s Way.
Ik schrijf nu verhalen over mijn dochter Sari. Zij is 8 en heeft autisme.
Ze zijn te lezen op mijn gloednieuwe blog https://mamavansari.blogspot.com.
Ik vind het best spannend om te starten met bloggen…
Hoi daar! Heel erg welkom op mijn blogje en in de blogwereld 😉 Ik klik sowieso straks eens door voor je verhalen, want dat kan af en toe best herkenbaar worden vermoedelijk. Het is idd geweldig als de creativiteit borrelt, de cursussen doen me nog steeds erg goed wat ik ook merk aan mijn eigen blog dat terug minder stof vergaart. Het is idd best spannend om te starten met bloggen, vond ik ook, maar de kop is eraf en het moeilijkste heb je gehad, dus gewoon doorgaan nu 👊 Heel veel liefs!
Die foto met de picknicktafel en lichtjes straalt echt gezelligheid uit! Jullie Paula plekje klinkt echt als een fantastische plaats om te vertoeven! Een leerplan van 1922, wat een ontdekking. Ik kan me voorstellen dat je af en toe vreemd opkeek als je dat doornam :).
Ohja, dat is het echt, we proberen er ook zo echt een plekje van te maken waar we heel graag naartoe komen en dat ons ergens wat rust geeft van zodra we binnenstappen. En haha, dat leerplan dat is zot! Echt waar! Kinderen uit het 3/4e leerjaar leerden over communicerende vaten en bladsprietkevers 😉