Week #39/40: twee voor de prijs van één

Heel even dacht ik eraan om twee aparte postjes te schrijven én twee weken dus op te splitsen, maar ik bedacht me gelukkig snel dat dat gewoon onnozel zou zijn, dus twee voor de prijs van één omdat ik na twee weken ook echt niet meer kan achterhalen wat we nu weer aten. We aten in elk geval meer dan ik hier kan delen, wegens gebrek aan foto’s en een grijze vlek in het geheugen, want de dagen dat ik achteraf perfect alles kan reconstrueren liggen echt wel achter mij. Het heeft volgens mij weinig te maken met het echt ‘ouder worden’ (of maak ik mezelf nu iets compleet wijs?) maar eerder met het ontsnappen aan de volle aandacht als je weer net iets te druk bezig bent om goed te zijn. De herfstvakantie lonkt dus al echt wel én ik ben daar helemaal niet rouwig om, hij zal welgekomen zijn, ook voor die kinderen die samen met hevige windvlagen maar weinig blijf weten met zichzelf, want ineens is de herfst daar, niet in feeërieke kleuren, maar in grijze kille ochtenden. De oudste zoon die afgelopen week een ganse week 1000 km zuidwaarts bij een Frans gastvrij gezin logeerde (taaluitwisseling op school) heeft het daar moeilijk mee, hij kon namelijk vorige week opnieuw genieten van shorts onder helblauwe hemels én stond gisteren rillend met blote benen op straat te jammeren dat het toch wel erg koud was.
Twee voor de prijs van één dus, omdat ik niet meer weet wat we allemaal aten én omdat ik zo sneller onder een dekentje in de zetel kan, want ja, dat seizoen is dan ook opnieuw aangebroken!

Tomatentaart met ricotta en andijvie

Mme Zsazsa is ermee gestopt, met het bloggen, straf is dat. Het is één van degenen die zowat iedereen kent, eentje die het bloggen en zichzelf ermee groot heeft gemaakt, nog op een authentieke fijne manier vond ik altijd. Als die er mee stoppen, dan vraag ik me wel af waarom ik het nog verder doe moet ik eerlijk bekennen, want zit er iemand eigenlijk nog wel op te wachten? Swat, teveel vragen die ik niet kan beantwoorden zonder dat ik mijn dekentje straks nog zie, maar ik heb het over haar omdat ik haar lekkere tomatentaart heb gemaakt met andijvie ipv spinazie! Heerlijk taartje met een fris slaatje!

Gebakken patatjes met gerookte zalm en tonijn

Het was op één van de laatste nazomerse dagen dat deze koude schotel ons veel plezier deed!

Tomatensoep

Met de eerste kille dagen werd er weer eens soep gemaakt én ik vind het heerlijk om als eerste, uit een kleine tas, verse soep uit een nieuwe pot te drinken.

Stoofvlees met frietjes

De mannen zijn altijd blij met frietjes en sinds de slowcooker zijn intrede deed is vers stoofvlees iets voor een werkdag. ’s Morgens snel het vlees aanbakken, ’s avonds vlees dat door en door gaar is.

Kip met champignons, kleurrijke wortelen en kroketten

Ik vind het soms echt heerlijk om mijn grootmoeders keuken boven te halen, zo echt met goeie boter, volle room, kroketten, alles erop en eraan. Je kan dat niet elke dag eten zonder een indigestie te krijgen, maar zo eens een keer kan ik daar ontzettend van genieten.

Bakplaat pizza

Er is gewoon weinig plezanter dan samen met de kinderen bakplaatpizza te maken. Het deeg wordt klaargemaakt door het broodmachien en het beleg is naar de inspiratie van het moment. Altijd lekker!

Tortilla’s met Mexicaans geïnspireerde rijst van paprika’s, gehakt & courgette

Ik denk dat het de eerste druilerige dag was dat ik nood had aan comfortfood en dat ik gewoon maar wat in de pan bleef kieperen (uitje, paprika & courgette in stukjes, gehakt) om een zuiders gerecht op tafel te kunnen zetten; Tortilla’s zijn altijd lekker en ik besloot mijn mengsel te laten sudderen met tomatenblokjes en rijst én dat was heel ok, zeker met de zure room en de guacamole (comfortfood, ik zei het toch!)

Shakshuka met rapen

Ik las er wel eens over en dacht ‘wat is dat nu eigenlijk?’ en besloot het dan eens op te zoeken en te maken. Het blijkt eigenlijk gewoon een ‘hete’ tomatensaus met groenten te zijn waarin eieren worden gepocheerd. Ik gebruikte één van de recepten die ik vond maar maakte het met wortels en rapen én dat was ook best ok!

Marokkaans etentje

We hadden vrienden over de vloer en ik besloot om gewoon wat lekkere Marokkaanse gerechten op tafel te zetten, allemaal uit één van de beste kookboeken in mijn boekenkast. Toen we een paar maanden geleden van Marokko thuis kwamen, besloot ik het nog eens echt te lezen en kreeg het boek eigenlijk een extra dimensie want alles was ineens zo herkenbaar. Ik maakte de gerechten die ik wel meer maak: Berberse omelet (moet ik echt het recept later nog eens van delen, zo heerlijk), de tajine met balletjes in tomatensaus (ook dat recept) en lam met pruimen (en weet je wat, dat ook) aangevuld met lekkere olijven, brood, Marokkaanse salade en aardappelen met koriander. Er was eigenlijk weinig over én dat zegt altijd genoeg zeker?

De kinderen kregen zoals altijd bentoboxjes mee, gevuld met kaas, rauwe groenten en wat fruit én beseffen niet altijd dat die dingen sneller pootjes krijgen als ze ze op vrijdag laten zitten in hun boekentas of ergens vergeten, soms krijg je dan ook ongewild twee voor de prijs van één 😉