Neat nineteen

Ik wil terug beginnen, maar wil ook eerst afronden, zoals dat hier de afgelopen jaren ook altijd gebeurde, in dit geval 19 beelden en dingen die me afgelopen jaar bezig hielden. Glenda had ooit eens lijstje gepost na sexy seventeen met wat erachter kwam én daar stond nefarious als adjectief voor nineteen, maar eerlijk, dat vond ik nu toch niet zo passen bij het afgelopen jaar, absoluut niet zelfs, dus ik heb er maar neat van gemaakt én ook dat klinkt wel!

Downloads1

2019 werd voor mij op deze blog bijzonder afgerond, met een bang hartje toch nog eens op de publiceer knop gedrukt en dan zo een overweldigende respons krijgen. Eerlijk ik kan dat nog altijd niet goed bevatten. Dankjewel, lieve fijne lezers om zo massaal te reageren. Ik had dat niet verwacht, serieus niet. Het deed me beseffen dat ik meer mensen raak dan ik dacht, meer inspiratie geef dan ik vermoedde en dat er best veel mensen zijn die gewoon zomaar in de bres springen voor iemand die ze niet eens kennen. Ik vind dat ferm en schoon en alles daartussen. Voor iemand die constant aan zichzelf twijfelt kan ik daar best lang op teren. Merci, echt waar.

Op IG deed ik van #bestnine wat leuk was om te zien dat er heel veel van die schone momenten ook in mijn eigen lijstje voorkomen. Mijn eigen lijstje dus van 19 foto’s en 19 dingen van het afgelopen in willekeurige volgorde:

  1. We gingen twee keer echt op reis, serieuze reizen eigenlijk. Zot blij dat we die kunnen ondernemen. Sinds ik terug (twee jaar ondertussen al) fulltime werk spaar ik elke maand stevig om ze te kunnen ondernemen. Het is – bedacht ik me vorig jaar – de enige reden waarom ik dat voltijds werken volhou. Maar dus, we gingen naar Marokko wat prachtig was en we trokken ook naar Wales, wat evengoed geweldig was.
  2. In Wales gingen we voor het eerst kamperen. Ik zette me over mijn kampeerangsten (ondanks scoutsverleden) en dat werd een succes, volgende zomer zijn we sowieso terug met de tent weg.
  3. Onze kinderen gaan graag naar de KSA, heel graag zelfs en die KSA gaat twee keer per jaar op weekend, altijd allemaal op hetzelfde moment en dat geeft ons als ouders, zonder enige moeite, twee keer per jaar een volledig kinderloos weekend waar wij van profiteren, want zulke weekends zijn nog steeds een relatief nieuw gegeven. In 2019 gingen we zo naar Oostende en naar Luik. Heerlijk die tijd met z’n twee.
  4. Dat we de KSA een warm hart toedragen konden ze deze zomer daadwerkelijk voelen, toen we ze een slaapplaats gaven bij Paula tijdens hun tweedaagse. Ik vond dat echt heel plezant om te doen en de KSA-ers zelf waren zo ontzettend dankbaar met die warme douche, die warme potten dampend eten en dat zachte bed. Schoon om ze zo content te zien.
  5. Ik heb meer boeken gelezen dan ik voorzien had. Wauw. Ik had een Goodreads-challenge van 15 en ik las er 20. Dat is nog altijd peanuts in vergelijking met notoire lezers, maar dat maakt me weinig uit. Ik las een beetje vanalles en een beetje overal, maar mijn favoriete plek is nog altijd de boomhut of de hangmat bij ons Paula.
  6. Ons Paula, ja dat is nog altijd onze plek om tot rust te komen. Ze is echt bijna af nu, de man installeerde de sauna (maar moet hem nog werkend krijgen) én er zijn ondertussen ook chauffages om de temperatuur binnen stabieler te houden. Hoera!
  7. Het wandelen overal en altijd. Ok, ik stap elke dag minstens 8000 stappen omdat ik werkelijk alles in het dagdagelijkse leven te voet doe: de kinderen wegbrengen, naar mijn werk gaan, kleine boodschappen, geen lift gebruik op school… maar het is het ‘echte’ wandelen in de natuur waar ik echt van opkikker. Het is gewoon heerlijk om met het gezin te wandelen, de kinderen voorop, blij met de vrijheid, wij vanachter babbelen én de natuur die om ons heen elk seizoen anders is. De wandelingen worden jaar na jaar ook langer en avontuurlijker, met dat eerste heb ik geen probleem, dat tweede… tja… dat is vooral voor mij lastig 😉
  8. Koken is nooit ver weg in mijn leven en maar goed ook, want het is één van de dingen die echt mijn hart doen zingen. Er waren etentjes, brunchen, de weekmenu’s en afgelopen jaar maakte ik ook een weekmenu voor Ik ben meer dan mijn kassaticket Ik schreef er hier nooit meer over omdat het verscheen na het hele gedoe en me daardoor ineens begon af te vragen waarom ik het toch gedaan had.
  9. Net zoals ik mijn blogpost van Wales herschreef voor De kleine globetrotter en dat hier ook nog niet vertelde. Ineens werden al die dingen op de helling gezet, terwijl ik er in beide gevallen net zoveel plezier had uitgehaald en het leuk vond om te doen.
  10. Zoals elk jaar waren er feestjes, werd er volk uitgenodigd, zaten er meer dan eens een pak meer mensen rondom onze lange tafel. Ik vind dat heerlijk, die chaotische drukte, elke keer opnieuw denk ik ‘waar ben ik aan begonnen’ en elke keer bij afsluiten is mijn hart op z’n minst 2 keer zo groot.
  11. Als we het hebben over feestjes, dan hebben we het ook over kinderfeestjes en over creatief zijn waar ik altijd blij van word. Mies wou een snoepfeest en kreeg er één, Bob wou een raketfeest en dat was een voltreffer door de lasercutter die ik op school kon gebruiken. Ik moet over beide nog bloggen (en ga dat echt wel doen). Ondertussen zit ik ook mijn tweede jaar op de tekenles en is mijn frustratie en onkunde nog altijd groot, maar die tekentijd op zaterdagochtend is werkelijk goud waard.
  12. Als kakker aka KV Mechelen supporter gingen we naar de bekerfinale op den Heizel. Ik had – voor ik supporter werd van de kleuren geel & rood – nooit veel met voetbal, maar daar op den Heizel schreeuwde ik de longen uit mijn lijf en huilde ik bij de overwinning, serieus.
  13. Zoals elk jaar zijn we gastgezin voor buitenlandse gasten bij het folklorefestival in Bonheiden. Dit jaar hadden we de eer om Mexicanen in huis te halen, er was een pak meer drama maar we kijken er wel met plezier op terug.
  14. We kregen twee heerlijke nieuwe bewoners in onze tuin: grote konijnen die heel erg aaibaar zijn. Ze zitten bij de kippen en we plannen een grote uitbreiding van hun kot in de lente, zodat ze allemaal meer ruimte krijgen. Hiermee komt onze teller op 2 katten, 2 konijnen, 2 kippen, een landschildpad en een handvol vissen, zowaar een kleine kinderboerderij midden in de stad.
  15. Ons Mies deed haar nepcommunie zoals ze zelf zegt. Na twee échte communicanten konden we ons er niet meer in vinden én besloten we zelf een kleine ceremonie thuis doen én dat was echt schoon. Ik moet daar ook nog altijd over bloggen.
  16. Daags nadien vertrokken Mies en ik op de communietrip naar Amsterdam én daar genoten zowel zij als ik enorm van!
  17. Mechelen is onze thuishaven, maar Bouillon in de diepe Ardennen is dat ook een beetje. Het is in beide fijn om thuis te komen. Ik had trouwens een kleine opstoot van #2800love toen mijn IG-foto werd opgepikt en in het stadsmagazine verscheen. #bucketlist enz je weet wel.
  18. Na zo lang ingericht te hebben bij ons Paula, waren we de witte muren in ons eigen huis kotsbeu en werden ze zwart en roze geschilderd. We verhingen wat kaders en schilderijen en brachten een tapijt en poef mee vanuit Marokko. De Zweedse gigant verdiende ook nog wat aan ons en ondertussen zijn we weer enkele maanden verder maar nog steeds blij met de verandering! Een roze plafond staat trouwens ook nog op de planning!
  19. We hebben vanaf dit jaar geen kleuters meer, enkel lagere schoolkinderen en middelbaar én dat geeft stilaan een compleet andere dynamiek: soms kunnen de kinderen al eens even alleen thuis blijven, bij Paula gaan ze al alleen naar de bakker (in het Frans!), zwempartijtjes zijn van ‘we hangen aan moeder en vader’ veranderd naar ‘we gaan zo vaak mogelijk zo wild mogelijk van de glijbaan en nee moeder ge moet geen schrik hebben’, Engelstalige films zijn stilaan een optie in de cinema, ze eisen nog meer dan tevoren inspraak in hun kledij en hun haarsnit (ja de lange lokken van onzen Bob werden gekortwiekt #boehoe), ze maken daarnaast ook wel anders ruzie, over andere dingen, luider en harder dan voorheen waar ik het echt heel erg lastig mee kan hebben… maar het team dat we zijn blijft overeind en ik besef dat ik dat altijd moet koesteren, want uiteindelijk is dat het enige dat echt belangrijk is, dat samenzijn. Altijd weer opnieuw. Ook in 2020.

Geïnteresseerd in de voorbije jaren?

16 reacties

    1. Als je goed kijkt, zie je hier en daar wel roze opduiken 😉 ik kijk vooral nog uit naar het roze plafond als de wederhelft daarmee in gang schiet 😉 Voor jullie in elk geval hetzelfde!

  1. Mooi overzicht! Ik ben vooral benieuwd naar afgewerkte Paula én naar jullie oudjaarsavondmenu bereid door de kinderen? Dat concept ga ik later sowieso lenen 😉

  2. Jammer dat je o zo mooie jaar een beetje verbrod werd door het gedoe met je kampkaartjes. Snel proberen vergeten en nieuwe mooie dingen beleven! Ik kijk al uit naar je blogposts over het snoep en raketfeestje! Fijn 2020!

  3. Als ik dat zo lees bij jou, besef ik precies dat ik wat te weinig doe of organiseer of zo.. haha! Maar dat is ook ok. Ik ben wel benieuwd naar die ‘nepcommunie’, want Emil heeft dit jaar ook een lentefeest dat ik helemaal zelf wil organiseren. Inspiratie is welkom!

  4. Oh wat ben ik blij dat je verder doet!
    Ik herken zo veel van mezelf en mijn eigen gezin in dat van jou, ook enkele zaken helemaal niet 🙂
    Het reizen, het fulltime werken om ervoor te sparen, het wandelen, buiten leven, genieten, koken, lezen… Dat staat hier allemaal heel hoog op de genieten lijst. Jammer dat ik het allemaal niet zo mooi onder woorden kan brengen, anders blogde ik misschien ook wel…
    Het feestjes geven, dat zou ik super vinden, maar de wederhelft gruwelt van zo veel volk en drukte in huis. Het is een evenwicht zoeken… We zijn heel verschillend maar daarom ook wel complementair denk ik!

    Ik kijk uit naar al je verhalen!
    En werkelijk jaloers op je Paula huis… Toen in jong was hadden mijn ouders een huisje in de Ardennen, ik heb nog steeds de beste herinneringen daaraan. Wat zouden mijn kinderen genieten van het bos en de ruimte daar…. En zo heerlijk, een uitvalbasis weg van huis én toch thuiskomen… (het staat nog niet te huur toevallig?)

    Hier ook geen kleuters meer sinds dit jaar en hoera, het geeft effectief een andere dynamiek zeg! Even wennen maar heerlijk!
    Ontzettend veel plezier, liefde en avonturen in 2020, wij doen graag hetzelfde vanuit Leuven!
    xxx

    1. Oh merci voor je fijne woorden en je lange comment, leuk om te lezen, dus zo slecht kan je het allemaal niet verwoorden hoor ;)! Ik herken ook veel van ons in jullie, het is altijd als jullie weg zijn met de mobilhome zo van ‘oh wauw, daar zou ik ook wel willen zitten’ én dat is dan waar ik niet zo stiekem jaloers op ben, zo een huis op wielen. Heerlijk lijkt me dat! (en nee, Paula staat nog altijd niet te huur, maar als het zo ver is, dan zeg ik het sowieso!) Heel veel liefs vanuit Mechelen, geniet daar in Leuven!

Altijd fijn om iets te horen!