De wederhelft is samen met de zon naar huis vertrokken (over een paar dagen is ie er gelukkig wel weer terug), het regent pijpenstelen en toch vervelen de kinderen zich geen minuut door de gloednieuwe speelkamer in de uitgegraven kelder van Paula. Ik daarentegen voel me een beetje verloren, dus nadat ik daarstraks een kastje verder in elkaar zette (voel me dan altijd geweldig stoer met het boormachien) besloot ik om te grasduinen in de foto’s en maar eens te bloggen.Afgelopen dagen werkten we hard binnen en buiten, maar tussen het werken door trokken we ook naar de nacht van het boek in Redu, iets dat we nog nooit deden en wat is me dat een aanrader. De weinige verwachtingen die we hadden werden ruimschoots ingelost en het werd zo een van die avonden om te koesteren. Geen massa bedoening maar gewoon gezellig druk, met etenskraampjes, boekstandjes (of wat had je gedacht? ;)), muziekoptredens, mini workshops enz… We aten een pain saucisse op een muurtje, dronken een glas bij de vuurput, vouwden origami vogels die we dan ergens in het dorp mochten weghangen, durfden geen papier te scheppen maar mochten het wel (die verlegen kinders toch ;)), slenterden rond en keerden heel content terug naar huis. Op het groot vuurwerk bleven we niet wachten wegen nét iets te laat, maar dat voelde absoluut niet als een gemis aan.
Wie hier volgend jaar in de buurt is: niet overslaan en gewoon een kijkje komen nemen. Parkeren doe je aan 4 euro op één van de twee groot afgezette weilanden aan de rand van het dorp (of doe deze wandeling en kom gewoon te voet)!
Ziet er weer zo tof uit.
Is het ook echt! Waren er zelf ook verrast door!