Sinds enkele maanden hebben we een klein ritueel bij ons aan tafel en dat heet ‘het leukste van de dag’. Je kent wel de typische woorden die over je lippen rollen als je ’s avonds de kinderen gaat ophalen of samen aan tafel zit ‘alle vertel nu eens, hoe was het vandaag?’. Veel te vaak dan goed voor ze is, antwoorden ze zonder veel nadenken ‘gewoon’ of ‘leuk’. Toen één van de kinderen een paar maanden voor de zoveelste dag op rij ‘stom’ zei, repliceerde ik eens ‘ok dan, maar er was toch iets leuks?’ (zo van ‘every day may not be good but there’s something good in every day’, kerstkaartjes van vorig jaar in gedachten) waarop hij zei ‘wel ja, ik heb gespeeld met mijn beste vriend en dat was leuk’ én voor we het wisten, was er een nieuw ritueel geboren.
Elke avond als we samen aan tafel zitten, vragen we elkaar niet meer naar de dag, maar vragen we naar ‘het leukste van de dag’. Als we het een keertje vergeten dan is er wel ten minste één kind (handig, die vier geheugensteuntjes) die er ons aan herinnert. Het is schoon om te zien hoe ze naar mekaar luisteren en toch echt vaak meer willen weten of inpikken op elkaar, want soms zijn het natuurlijk dezelfde dingen die ze leuk vinden zoals ‘frietjes gaan halen’ of ‘een leuke wandeling doen’ of ‘op de playstation mogen’ of ‘oma die hen kwam halen van school’ of…
Natuurlijk doen wij ook mee en nee, dat is niet altijd even simpel want te vaak betrappen we onszelf erop dat we op het einde van de dag niet meer weten hoe hij begonnen is, dus bij deze, laat de meligheid toe en bedenk eens wat er leuk was aan jouw dag!
Ik zal alvast starten met het mijne: het waren eens niet mijn studenten die het goed doen in een krantenartikelwaardig project (jaja, degenen die het dan effectief begeleiden, bezoeken inplannen en rondrijden komen niet in de krant natuurlijk #knipoog) maar het was de parkeerloketbediende die mijn parkeerbiljetje kwijtschold toen ik erachter kwam dat ik mijn portefeuille thuis vergeten was! Supergelukkig en zot opgelucht dat ik de wagen niet in Brussel moest laten staan!
En vertel eens, wat was nu het leukste van jouw dag?
Elke, dat is nu een supertof idee ! Iets leuks van de dag vertellen aan tafel en dat de tafelgenoten luisteren.
Vandaag ben ik gaan aquagymen en dat is altijd leuk. De lesgever, een stevige man met een redelijk dikke buik, maar wel goed in conditie is een super grappige man en iedereen die er is gaat goedgezind naar huis. Dat is fijn.👍😸🌺
Dat klinkt idd als iets echt leuks! Ik zie het zo al voor me!
Mijn leukste deel was op het werk: zo gefocust zijn op iets dat je alles rond je vergeet, echt ‘in the zone’ zitten. Dat gebeurt niet alle dagen, ik kan daar echt van genieten.
Oh “in the zone” zitten daar kan ik ook echt van genieten!
Voor het eerst sinds lang terug gaan lopen en voelen hoeveel deugd mijn lijf ervan heeft.
Hoewel ik zelf schandalig genoeg niet sportief ben, kan ik het gerust geloven dat dat heerlijk moet zijn!
De dag is nog jong maar voorlopig nomineer ik “Fazanten spotten op mijn fietstocht naar het werk” als het leukste van de dag 😉
Oh zeg leuk, ben benieuwd of dat nog overtroffen zal worden!
Leuk! Wij hebben hier heel lang ‘facts of the day’ gedaan: friend fact, teacher fact, playtime fact, … Nu we met een bende tieners zitten, is dat toch wel lichtjes anders. Soms moet je ’t eruit sleuren, andere dagen komen er ineens (en meestal niet als we aan tafel zitten) heelder verhalen uitrollen.
Mijn leukste van de dag is al weken hetzelfde; huiswaarts rijden en zien dat alles nog steeds groen is. Na maanden/jaren droogte en vooral heel veel bruin, wordt ik elke keer weer blij van al dat leven in de natuur. En ik besef ook heel goed dat dat niet gaat blijven duren, dus we profiteren ervan zolang we kunnen.
Met tieners is dat waarschijnlijk helemaal anders! Awel ja dat groen… Ik kan dat geloven!
Nu al het leukste: dat het pas begon te regenen toen ik alweer binnen was na mijn fietstochtje naar school. Nog leuker: dat het tegen 15u30 terug droog is :p
Ik duim in ieder geval mee! 🤞
Wij doen dat ook aan tafel – vaak ook wel aangevuld door het minst leuke :-)).
Afin, het hoogtepunt van mijn dag vandaag was (voorlopig) de zitbal van een collega van onder het stof halen en hem in gebruik nemen! (en hij zit heerlijk)
Ja de minst leuke komen vaak vanzelf he 😉 aha een zitbal, zo eentje hebben wij ook nog liggen, je brengt me op ideetjes!
Deze kan ik toch ook niet onbeantwoord laten 😉 een wit chocolaatje vinden bij mijn tas thee vanmiddag. Heerlijk!
Awel doe mij een chocotoff en ik ben minstens even blij 😉
I’m a little late to the party, maar hier zie: de vriendelijke meneer in de Carrefour die mij hoorde kuchen (de lucht van de airco is te droog voor mij) en efkes benauwd keek, maar dan toch een parléke met mij begon vanop een superveilige afstand (het was net niet roepen naar elkaar in gebroken Frans-Nederlands 🙂 ).
Mijn positieve schriftje was lang mijn beste vriend doorheen de eerste depressie, en nu probeer ik toch ook mijn dankbaarheidslog bij te houden in mijn BuJo. Het is een piepklein dingetje, maar net als een stukje fruit eten bij het ontbijt nemen of te voet naar de bakker gaan, zo ontzettend cruciaal voor een goeie gezondheid. Zo tof dat jouw kinderen dat al van jongs af aan aanleren, Elke!
Haha, die man in de winkel, ik kan het me zo inbeelden, iedereen heeft schrik als ie iemand hoort hoesten 😉 en ja zo belangrijk hé, dat stilstaan bij de schone dingen want anders is het – zeker in deze tijd – heel makkelijk om snel af te glijden denk ik!