Week 8 startte in Zwitsersland en eindigde in de Ardennen, daartussen waren het de eerste herexamens. Ook al was het natuurlijk 2e zit, een periode die de meeste studenten/docenten toch wel wat vervloeken, deed het deugd om echt gewoon terug op de campus te zijn en meer gezichten te zien dan normaal. Ik ben vorig academiejaar zo vaak mogelijk naar de campus gegaan om les te geven, maar liep daar toen echt heel vaak moederziel alleen rond, tijdens afgelopen tweede zit leek het alsof alles was als voorheen én eigenlijk deed dat echt deugd!
In Zwitserland zaten we op die week in het Italiaans sprekend gedeelte en verwenden we ons met veel gelato onder een +30°C stralende zon, het waren echt heerlijke dagen om de vakantie mee af te sluiten.
In Mechelen deed ik alleen maar van herexamens met goeie koffie en liet ik mijn haar nog eens bijkleuren, iets waarvan ik niet weet hoe lang ik dat nog ga doen. Ik ben 41 en voel me te jong om half grijs door het leven gaan, maar die 6-wekelijkse kappersbezoeken (waarvan er slechts twee zijn zonder uitgroei) vind ik soms echt een te groot gedoe, ook al geniet ik er altijd van om met Koen, de kapper echt bij te praten.
In de Ardennen genoten we tussen het regenweer door van het zonnetje en kwamen mijn ouders naar jaarlijkse traditie op bezoek. Even traditioneel begin mijn vader dan als een bezetene in de tuin te werken daar, wandelen mijn moeder en ik dan maar samen een blokje om én sluiten we die tweedaagse altijd af met een ijsje in Bouillon. Mooie herinneringen zijn dat!
Ik begon met lezen in Zeg me wie ik ben van Julia Navarro waar ik op dit eigenste moment nog steeds in bezig ben, want eens de herexamens (en maw alles terug echt opstart) beginnen ligt mijn leestempo gewoon vele malen lager. Ik was misschien beter wat slimmer geweest (ook voor mijn Goodreads-challenge 😉) en was eerder gegaan voor een iets minder dik exemplaar om de vakantie mee af te sluiten, maar wat geniet ik van het verhaal dat vermoedelijk ergens in de komende dagen toch een keer uit zal geraken.
Dat rosé bord… zalig 🙂
Ja hé… ik vond dat ook 😉