Vorig jaar wouden we met het gezin richting Duitsland, deelstaat Beieren trekken. We zagen het wel zitten om in de bergen te wandelen en in de bergmeren te zwemmen, we dachten toen ook dat dat wel zou lukken met Corona en al, maar 2 weken voor vertrek sloot Duitsland z’n grenzen en daar stond ik met alle reisgidsjes. We weken last-minute uit naar Zwitserland en dat bleek een meer dan waardig alternatief te zijn. Daar hebben we tot onze grote vreugde ontdekt dat ‘de bergen’ iets speciaals zijn… ik had dat nooit eerder echt ervaren, maar wandelen in de bergen, dat is een beetje magisch waardoor de man en ik allebei zin hadden om tijdens het kamp van de kinderen nog eens naar ‘de bergen’ te trekken én zo kwamen die boekjes van vorig jaar toch nog van pas!
Plannetje met to-do’s onderaan!
EERSTE STOP: FÜSSEN
We vertrokken in de ochtend en kwamen (600 km later) in de namiddag toe in Füssen alwaar we een camping in de buurt zochten, want wildkamperen is in Duitsland echt niet toegestaan (en wordt zelfs ook niet een beetje gedoogd) wat een tegenvaller bleek, want het was er veel drukker dan verwacht waardoor we wel een tijdje moesten rondrijden om uiteindelijk aan de Forgensee te belanden. Prachtige omgeving en heel rustgevend, ideaal om zo onze mini-roadrip te starten.
In de buurt heb je het prachtige Neuschwansteinslot dat gewoon recht uit een sprookje komt, we wouden het kasteel bewust niet bezoeken, want dachten dat de kinderen dat echt een schande zouden vinden zo zonder hen, dus reden we er voorbij en vonden dat eigenlijk al best indrukwekkend.
Op voorhand had ik in mijn hoofd gestoken dat ik absoluut een hangbrug wou bewandelen want dat leek me wel iets én dus reden we de Oostenrijkse grens over om de ‘Highline 179’ te doen, een hangbrug van wel 405 meter lang, 110 meter hoog die twee kasteelruïnes met mekaar verbindt. Toen we aankwamen waren we al helemaal onder de indruk van het zicht onder de brug, dacht de man ‘nee, dat doen we niet’, maar was ik een en al enthousiasme, tot we (na een kleine klim) bovenaan stonden en ik een paar meter de hangbrug was opgelopen. Ik had er nooit bij stilgestaan dat zelfs een gigantische stalen constructie ook zou wiebelen door al het volk dat er overliep (iets dat natuurlijk moet, want anders zou ze breken) én mijn lichaam blokkeerde gewoon. Ik kon mezelf niet over mijn angst heen zetten en ben terug gekeerd, de man aka de held, liep met zijn stalen zenuwen wel gewoon door natuurlijk!
TWEEDE STOP: GARMISCH-PARTENKIRCHEN
Garmisch-Partenkirchen is natuurlijk (alleja, naar het schijnt volgens de man, want dat zijn dingen die ik niet weet) erg bekend om zijn grote schans. Het is een erg leuke uitvalsbasis (vooral de oude stad) en ligt aan de voet van de hoogste berg van Duitsland, de Zugspitze (2962 m).
Ik had in de Trotter gelezen dat de Zugspitze redelijk druk kan zijn en dat het ook best kostelijk is om erop te geraken waardoor we gingen voor een wandeling bij de buur: de Alpspitze (2628 m) waar je via een stalen 13 meter overhangende uitkijkplatform (AlpspiX, op 2050 meter hoogte aan de secundaire top Osterfelderkopf) een de Zugspitze kan zien. We namen de kabelbaan (naar boven) om dan helemaal naar beneden te wandelen, een (bij momenten erg steile) tocht die we beiden een beetje onderschat hadden, want 3.5 uur dalen, dat gaat zwaar in je kuiten zitten. Je kan de echte top ook bereiken via een Via Ferrata (klettersteig alpspitze) maar dat is eerlijk gezegd niets voor mij (zie eerder stuk met hangbrug ;))
In deze regio gingen we ook bootje varen (alleja trappen op een waterfiets) op de prachtige Eibsee en deden we een rondje rond het meer (5 km).
Onze trip zou niet compleet zijn zonder een kloof te bezoeken (had ik ook op voorhand beslist 😉). Eerst wouden we de bekende Partnachkloof bezoeken, maar toen we aan het startpunt kwamen (parking grote schans) keerden we, wegens teveel volk naar ons goesting, terug en kozen we de Höllentalkloof die je bereikt via een pittige klim van een uurtje (echt, geloof me, pittige klim, starten zonder stevige wandelschoenen is geen goed idee), maar wat een prachtige kloof was me dat. Er liep amper ander volk rond en we waren helemaal onder de indruk van de watervallen, het ijsblauwe water en de lange rotstunnels.
DERDE STOP: ROTHENBURG OB DER TAUBER
Als laatste stop kozen we ervoor om de alom geprezen romantische stad Rothenburg ob der Tauber te bezoeken. Geen van ons twee had enige idee wat te kunnen verwachten, maar wat een prachtig kleine stad was me dat. Het ene pastelkleurige vakwerkhuis is er al mooier dan het andere waardoor je je in een openluchtmuseum waant. Dit was een waardige afsluiter van de minitrip.
Duitsland heeft ons (buiten Berlijn dan) nooit eerder getriggerd om te bezoeken, maar na deze trip moeten we dat echt wel herzien! We hebben ook nog veel meer to-do’s op de kaart aangeduid, dus gaan sowieso nog een keertje terug!
We reden met ons buske en zochten kampeerplekken via Park4Night maar sliepen ook een nachtje op hotel omdat er stormgevaar voorspeld was. We kwamen terecht in Quartier en hoewel het zeker niet de goedkoopste keuze was zo last-minute, konden we niet weerstaan aan deze architecturale parel! Een absolute aanrader voor moest je ook de streek willen verkennen!
Merci! Genoten van de foto’s en de uitleg en een klein stukje mee gereisd in mijn hoofd. 🙂
Graag gedaan! En hoe komt dat er eigenlijk een stukje van je hart in Beieren ligt of vice versa, stukje Beieren in jouw hart?
Wij gingen met thuis altijd naar Oostenrijk in de zomer, en dan was daar vaak een tussenstop Beieren aan gekoppeld. We hebben de meeste kastelen van ‘Zotte Lowie’ gedaan en ook Rothenburg en andere kleine dorpjes in de Romantische Strasse. Dat was altijd een geweldige manier om onze zomervakantie te starten. Later ook met Stijn gedaan, en 5 jaar geleden nog eens met de kinderen toen we Europa doortrokken. Die hebben daar de tijd van hun leven gehad toen ze mee in de koeienstal mochten gaan helpen en voederen. Ik was vooral blij dat ons huisje toen een wasmachine had ;-).
We zijn ooit ook eens, met de Yoko Tsuno strip ‘De grens van het leven’ in de hand door Rothenburg getrokken om alle plekjes uit het boek te zoeken. Enfin, eigenlijk alleen maar mooie herinneringen van die streek.
Oh maar wat een mooie herinneringen ❤ en zo leuk van die Yoko Tsuno strips, C heeft net de hele reeks tweedehands gekocht 😉
Weer een heerlijk tripje. Ik heb je tips doorgestuurd naar mijn tante en nonkel, die zijn er nu.
Oh dat was het echt, absoluut de moeite! Oh leuk dat je het doorstuurde!
ziet er prachtig uit. en jij hebt dan toch een allerbeste conditie, met al die bergwandelingen, niet ?
stiekem een beetje jaloers op …
stel het wel in Finland, al benieuwd naar je verslag daarvan !
Ondertussen terug van Finland én blogje opengedaan én ik vertel net de kinderen dat van die conditie én ze lachen ermee 😉 dus dat zegt wel iets, maarja die kinderen zijn dan ook echt in super getraind, die wandelen bv aan 4.5 km per uur de berg op als het moet 😨 ikzelf heb – denk ik – gewoon een goede basisconditie door vroeger elke dag 15 km te fietsen (van een naar school) én vandaag de dag ook altijd alles te voet te doen (stap sowieso elke dag gemiddeld 10000 stappen) maar ben absoluut niet sportief, iets waar ik dan weer beetje jaloers op kan zijn bij andere mensen. Ik vind dat echt knap dat anderen ‘start to run’ (precies zonder moeite) kunnen volhouden of als ik daar op die bergen zie dat er daar zo een ‘via ferrata’ start én iedereen daar met helmpjes zie rondlopen, dan denk ik ook ‘aaargh, dat zou ik ook wel graag durven’ want dat ziet er zo stoer uit 😁
Wij komen net terug van 2 dagen Berchtesgaden (bij de prachtige Königssee) en waren al plannen aan het maken om volgend jaar terug te gaan naar Beieren maar dan voor een langer verblijf. Jouw blogpost is dus een duidelijk teken 🙂 Altijd zalig om zo’n vakantieblogs te lezen! Geeft veel inspiratie 😉
Ah maar zo tof! Leuk dat je er iets mee bent!